aktor, reżyser;
Właściwie Zygmunt Mieczysław Modzelewski. Był synem Władysława M., właściciela firmy rzemieślniczej i Józefy z Boguszewskich. W 1927 uczył się na Kursach Wokalno-Dramatycznych H.J. Hryniewieckiej w Warszawie. W 1928-29 grał w T. Polskim w Wilnie, np. Porucznika (Damy i huzary), Jimmy´ego (Czarodziej), Laertesa (Hamlet; obok K.Adwentowicza). W sez. 1929/30 i 1930/31 występował na scenach warsz.: w T. Narodowym, jako: Jasiek (Niespodzianka), Piętek (Młody las), Cecil Sykes (Nowa umowa małżeńska) oraz T. Wielkim, Nowym i Letnim. W 1931/32 i 1932/33 grał w Poznaniu, w T. Polskim: Leona (Wielki człowiek od małych interesów), Obcego pana (Świerszcz za kominem), Albina (Śluby panieńskie), Merkucja (Romeo i Julia) i T. Nowym. Brał też udział w programach kabaretu Klub Szyderców ,,Pod Kaktusem”. W sez. 1933/34 należał do zespołu dram. T. Polskiego w Katowicach, gdzie wystąpił w rolach: Stanisława (Odsiecz Wiednia), Jaśka (Lampka oliwna), Fiutyńskiego (Trójka hultajska), Walerego (Skąpiec), Piorunowicza (Klub kawalerów), Jerzego (Towariszcz). Od sez. 1935/36 zaangażował się do T. im. Słowackiego w Krakowie i występował tu do wybuchu II wojny świat., w rolach: Pana Wacława (Wychowanka, 1935), Pawła (Rozkoszna dziewczyna), Joazara (Judasz z Kariothu), Herkulesa (Tragedia o polskim Scylurysie); tyt. Rabusia, Kaja (Otello)- 1936; Ludwika (Wielka miłość), Sieciecha (Bolesław Śmiały)- 1937; Jurkiewicza (W małym domku), Dolskiego (Wielki człowiek od małych interesów)- 1938; Orlanda (Jak wam się podoba), Julka (Dziś flagi)- 1939. Wspominał go Z. Leśnodorski: „Zawsze wesoły, roześmiany, żywy jak iskra, mimo dziesiątki chorób, które go trapiły, płomienny Giano Giani w Beatrix Cenci (z Jaroszewską i Wysocką)” (1937). Wystąpił gościnnie w T. Malickiej w Warszawie w sztuce Mięczak (1937). W 1926 w filmie Za głosem serca zagrał główną rolę Hrabiego Włodzimierza Perkuna. Brał udział w słuchowiskach Pol. Radia w Krakowie.
Był zdolnym aktorem o znakomitej dykcji i dobrej aparycji, często obsadzanym, przeważnie w drugoplanowych rolach amantów, sam lubił grać w repertuarze komediowym. Uzdolniony plastycznie, w okresie przedwojennym rysował i malował.
Po wybuchu wojny pocz. mieszkał w Krakowie, później (wg przekazu rodziny), poszukiwany przez gestapo, uciekł z kraju. Przedostał się do Włoch, stamtąd do Francji, gdzie 30 III 1940 w Wielkim Amfiteatrze Sorbony wystąpił z T. Polskim w programie pt. Wspominki… z okazji Świąt Wielkiej Nocy. Potem przebywał w Londynie, współpracował z Rządem RP na Uchodźctwie; od 1 VII 1942 do końca lutego 1943 był spikerem w Dziale Radiowym Min. Informacji i Dokumentacji. Potem znalazł się w Persji, nast. w Nowym Jorku. Tu współpracował z Polskim T. Artystów, np. w 1944 grał Księdza Piotra (Dziady cz. III), reżyserował (z L. Krzemińskim)Józię i Pierwszą lepszą. W latach późniejszych mieszkał w Kalifornii, pracował w fabryce odzieżowej.
Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2016