Data urodzenia:
1889-04-29 Warszawa
Data śmierci:
1961-07-25 Warszawa
aktorka;
Właściwie Jadwiga Klotylda Gzylewska, zamężna Buszyńska. Była córką Ignacego i Marii G., żoną Gustawa Buszyńskiego. Po ukończeniu pensji wstąpiła do Szkoły Aplikacyjnej w Warszawie. Studia aktorskie ukończyła z odznaczeniem. Debiutowała jesienią 1912 w T. Polskim w Kijowie pod dyr. F. Rychłowskiego; spędziła w tym t. dwa sezony. W 1915-18 występowała w Warszawie (1915 – T. Komedia, T. Powszechny, T. Współczesny i t. Żywa Mucha, 1916 -T. Praski, sez. 1917/18 -T. Mały), w sez. 1918/19 w Krakowie (T. Powszechny), w 1919-22 ponownie w Warszawie (T. Polski), w 1922-25 w Poznaniu (sez. 1922/23 – T. Polski, 1923-25 – T. Nowy), w 1925-27 w Łodzi (T. Miejski), w 1927-32 ponownie w Warszawie (do 1931-T. Miejskie, gł. T. Narodowy i T. Letni; w sez. 1931/32 -T. na Chłodnej). Po 1932 wskutek choroby musiała wycofać się z pracy scenicznej. Podczas okupacji udzielała lekcji języka angielskiego. W 1945 powróciła na scenę T. Polskiego w Warszawie, gdzie występowała do śmierci. W 1912-32 grała role naiwnych, a także amantek i bohaterek, m.in. Klarę (Zemsta), Marię (Warszawianka), Smugoniową (Uciekła mi przepióreczka), Hero (Wiele hałasu o nic), Wojewodziankę (Zaczarowane koło), Ofelię (Hamlet), Teklę (Wąsy i peruka), Antoninę (Biała rękawiczka), Desdemonę (Otello), Wandę (Legion). Po 1945 grała role charakterystyczne, m.in.: Panią Grandet (Eugenia Grandet), Hrabinę (Dom na Twardej), Pannę Vialet (Sprawiedliwi ludzie), Marię Józefinę (Dom Bernardy Alba).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktorka;
Właściwie Jadwiga Klotylda Gzylewska, zamężna Buszyńska. Była córką Ignacego i Marii G., żoną Gustawa Buszyńskiego. Po ukończeniu pensji wstąpiła do Szkoły Aplikacyjnej w Warszawie. Studia aktorskie ukończyła z odznaczeniem. Debiutowała jesienią 1912 w T. Polskim w Kijowie pod dyr. F. Rychłowskiego; spędziła w tym t. dwa sezony. W 1915-18 występowała w Warszawie (1915 – T. Komedia, T. Powszechny, T. Współczesny i t. Żywa Mucha, 1916 -T. Praski, sez. 1917/18 -T. Mały), w sez. 1918/19 w Krakowie (T. Powszechny), w 1919-22 ponownie w Warszawie (T. Polski), w 1922-25 w Poznaniu (sez. 1922/23 – T. Polski, 1923-25 – T. Nowy), w 1925-27 w Łodzi (T. Miejski), w 1927-32 ponownie w Warszawie (do 1931-T. Miejskie, gł. T. Narodowy i T. Letni; w sez. 1931/32 -T. na Chłodnej). Po 1932 wskutek choroby musiała wycofać się z pracy scenicznej. Podczas okupacji udzielała lekcji języka angielskiego. W 1945 powróciła na scenę T. Polskiego w Warszawie, gdzie występowała do śmierci. W 1912-32 grała role naiwnych, a także amantek i bohaterek, m.in. Klarę (Zemsta), Marię (Warszawianka), Smugoniową (Uciekła mi przepióreczka), Hero (Wiele hałasu o nic), Wojewodziankę (Zaczarowane koło), Ofelię (Hamlet), Teklę (Wąsy i peruka), Antoninę (Biała rękawiczka), Desdemonę (Otello), Wandę (Legion). Po 1945 grała role charakterystyczne, m.in.: Panią Grandet (Eugenia Grandet), Hrabinę (Dom na Twardej), Pannę Vialet (Sprawiedliwi ludzie), Marię Józefinę (Dom Bernardy Alba).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
