Data urodzenia:
1899-05-20 Warszawa
Data śmierci:
1974-02-18 Warszawa
aktorka;
Właściwie Maria Lejczyk. Była córką Jana Lejczyka i Heleny z Rybków, siostrą aktorki Janiny Draczewskiej. Ukończyła w 1916 gimn., 1920-21 uczęszczała do pryw. szkoły dram. S. Wysockiej w Warszawie. W 1921-23 grała w T. Narodowym w Toruniu (jako M. Lejczykówna), m.in. Skierkę (Balladyna), Isię (Wesele), Milę (Przechodzień), Amelkę (W małym dworku). Z zespołem tego teatru wyjeżdżała na występy gościnne do Gdańska (maj 1922). W sez. 1923/24 i 1924/25 była aktorką T. Miejskiego w Grodnie, w 1925-26 T. Odrodzonego w Warszawie. Na scenie warsz. (już pod pseud.) wystąpiła m.in. w roli Wójtówny „Głaz graniczny), w której wg T. Kończyca „objawiła talent szczery i pełen wdzięku”. Od września do grudnia 1926 grała w T. Polskim w Kaliszu, nast. w Wilnie: do końca sez. 1927/28 w T. Polskim (m.in. Melę w Moralności pani Dulskiej, Józię w Ułanach księcia Józefa), w sez. 1928/29 w T. Reduta. Na nast. sez. przeniosła się do Warszawy: 1929/30 występowała w T. dla dzieci Jaskółka, brała też udział w przedstawieniach organizowanych w T. Domu Żołnierza na Pradze; 1930/31 grała w T. Ateneum, 1931/32 w T. Polskim. W 1936 związana była, wg własnej relacji, z T. Popularnym w Łodzi. W okresie II wojny świat. mieszkała w nadleśnictwie Lubień, skąd w 1943 jako zakładniczka została zabrana do więzienia w Piotrkowie, potem do końca wojny ukrywała się w Warszawie. Po wojnie była instruktorką świetlicową w Łodzi, a od czerwca 1946 aktorką T. Polskiego w Szczecinie. W sez. 1946/47 została zaangażowana do T. Miejskiego w Słupsku, 1948/49 – do T. Miejskiego w Białymstoku. Przez kolejne dwa sez. pracowała w objazdowych t. kukiełkowych, a od sez. 1951/52 w Łodzi: w T. Małym, nast. w T. Ziemi Łódzkiej (1952-66). Wśród jej powojennych ról ważniejsze to: Dulska (Moralność pani Dulskiej), Pani Grandet (Eugenia Grandet), Fiekłusza (Burza A. Ostrowskiego), Pani Soerensen (Niemcy), Matka (Balladyna), Występowała w filmach. Od listopada 1966 przeszła na emeryturę.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
aktorka;
Właściwie Maria Lejczyk. Była córką Jana Lejczyka i Heleny z Rybków, siostrą aktorki Janiny Draczewskiej. Ukończyła w 1916 gimn., 1920-21 uczęszczała do pryw. szkoły dram. S. Wysockiej w Warszawie. W 1921-23 grała w T. Narodowym w Toruniu (jako M. Lejczykówna), m.in. Skierkę (Balladyna), Isię (Wesele), Milę (Przechodzień), Amelkę (W małym dworku). Z zespołem tego teatru wyjeżdżała na występy gościnne do Gdańska (maj 1922). W sez. 1923/24 i 1924/25 była aktorką T. Miejskiego w Grodnie, w 1925-26 T. Odrodzonego w Warszawie. Na scenie warsz. (już pod pseud.) wystąpiła m.in. w roli Wójtówny „Głaz graniczny), w której wg T. Kończyca „objawiła talent szczery i pełen wdzięku”. Od września do grudnia 1926 grała w T. Polskim w Kaliszu, nast. w Wilnie: do końca sez. 1927/28 w T. Polskim (m.in. Melę w Moralności pani Dulskiej, Józię w Ułanach księcia Józefa), w sez. 1928/29 w T. Reduta. Na nast. sez. przeniosła się do Warszawy: 1929/30 występowała w T. dla dzieci Jaskółka, brała też udział w przedstawieniach organizowanych w T. Domu Żołnierza na Pradze; 1930/31 grała w T. Ateneum, 1931/32 w T. Polskim. W 1936 związana była, wg własnej relacji, z T. Popularnym w Łodzi. W okresie II wojny świat. mieszkała w nadleśnictwie Lubień, skąd w 1943 jako zakładniczka została zabrana do więzienia w Piotrkowie, potem do końca wojny ukrywała się w Warszawie. Po wojnie była instruktorką świetlicową w Łodzi, a od czerwca 1946 aktorką T. Polskiego w Szczecinie. W sez. 1946/47 została zaangażowana do T. Miejskiego w Słupsku, 1948/49 – do T. Miejskiego w Białymstoku. Przez kolejne dwa sez. pracowała w objazdowych t. kukiełkowych, a od sez. 1951/52 w Łodzi: w T. Małym, nast. w T. Ziemi Łódzkiej (1952-66). Wśród jej powojennych ról ważniejsze to: Dulska (Moralność pani Dulskiej), Pani Grandet (Eugenia Grandet), Fiekłusza (Burza A. Ostrowskiego), Pani Soerensen (Niemcy), Matka (Balladyna), Występowała w filmach. Od listopada 1966 przeszła na emeryturę.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994