Nowacki Janusz

Nowacki Janusz
Data urodzenia:
1889-05-19 Warszawa
Data śmierci:
1956-02-14 Warszawa

aktor, reżyser, dyr. teatru;

Był synem Władysława N. i Józefy z Podrzebskich. W 1909 ukończył Szkołę Aplikacyjną w Warszawie i za­angażował się do prowadzonego przez M. Przybyłko-Potocką t. w Częstochowie, potem występował w zespole K. Hoff­mana. Na początku 1910 zorganizował własny zespół, z którym występował w Petersburgu i Dorpacie (sty­czeń-maj). Od maja do października należał do zespołu T. Małego w Warszawie, od listopada 1910 do września 1911 występował w T. „Ogniwo” w Kijowie, w sez. 1911/12 w T. Komedia w Płocku, a 1912-14 w T. im. Słowackiego w Krakowie. W czasie I wojny świat. (1914-17) służył w wojsku. Na jesieni 1918 występował w zespole B. Skąpskiego w Mińsku Litewskim i Bobrujsku, w 1918-19 w T. Polskim w Warszawie, 1919-21 w T. im. Słowackiego w Krakowie, w sez. 1921/22 w T. Polskim w Poznaniu, w 1922-23 w warsz. T. Rozmaitości, w sez. 1923/24 w T. im. Fredry w Warszawie; od 1924 w Poznaniu, początkowo (do 1932) w T. j Polskim, a w sez. 1933/34 był dyr. T. Nowego. W 1932 występował w Toruniu, w 1934 w Grudziądzu i w Gdań­sku, w sez. 1936/37 w Grodnie, a od 1937 do wybuchu II wojny świat. w T. Malickiej w Warszawie, także jako reżyser. Po wojnie początkowo pracował w zespołach amatorskich, w sez. 1947/48 w t. jeleniogórskim, 1948/ i 49 w T. Polskim w Warszawie, a od 1949 należał do ze­społu T. Domu Wojska Polskiego w Warszawie. Grał gl. amantów (lekkich, bohaterskich, lirycznych, salono­wych i charakterystycznych). Role: Tarudant (Książę Niezłomny), Leander (Solenizant), Machoń (Asystent), Szczęsny (Horsztyński), Fedycki (Ich czworo), Chlestakow (Rewizor), Gustaw (Śluby panieńskie), Dziennikarz (Wesele), Jagon (Otello), Gustaw-Konrad (Dziady), Pan Starszy (Znak), Wojciech (Krzyk jarzębiny), Dziad (Wesele). Występował w filmach polskich m.in. Kościuszko pod Racławicami (1937).

 

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktor, reżyser, dyr. teatru;

Był synem Władysława N. i Józefy z Podrzebskich. W 1909 ukończył Szkołę Aplikacyjną w Warszawie i za­angażował się do prowadzonego przez M. Przybyłko-Potocką t. w Częstochowie, potem występował w zespole K. Hoff­mana. Na początku 1910 zorganizował własny zespół, z którym występował w Petersburgu i Dorpacie (sty­czeń-maj). Od maja do października należał do zespołu T. Małego w Warszawie, od listopada 1910 do września 1911 występował w T. „Ogniwo” w Kijowie, w sez. 1911/12 w T. Komedia w Płocku, a 1912-14 w T. im. Słowackiego w Krakowie. W czasie I wojny świat. (1914-17) służył w wojsku. Na jesieni 1918 występował w zespole B. Skąpskiego w Mińsku Litewskim i Bobrujsku, w 1918-19 w T. Polskim w Warszawie, 1919-21 w T. im. Słowackiego w Krakowie, w sez. 1921/22 w T. Polskim w Poznaniu, w 1922-23 w warsz. T. Rozmaitości, w sez. 1923/24 w T. im. Fredry w Warszawie; od 1924 w Poznaniu, początkowo (do 1932) w T. j Polskim, a w sez. 1933/34 był dyr. T. Nowego. W 1932 występował w Toruniu, w 1934 w Grudziądzu i w Gdań­sku, w sez. 1936/37 w Grodnie, a od 1937 do wybuchu II wojny świat. w T. Malickiej w Warszawie, także jako reżyser. Po wojnie początkowo pracował w zespołach amatorskich, w sez. 1947/48 w t. jeleniogórskim, 1948/ i 49 w T. Polskim w Warszawie, a od 1949 należał do ze­społu T. Domu Wojska Polskiego w Warszawie. Grał gl. amantów (lekkich, bohaterskich, lirycznych, salono­wych i charakterystycznych). Role: Tarudant (Książę Niezłomny), Leander (Solenizant), Machoń (Asystent), Szczęsny (Horsztyński), Fedycki (Ich czworo), Chlestakow (Rewizor), Gustaw (Śluby panieńskie), Dziennikarz (Wesele), Jagon (Otello), Gustaw-Konrad (Dziady), Pan Starszy (Znak), Wojciech (Krzyk jarzębiny), Dziad (Wesele). Występował w filmach polskich m.in. Kościuszko pod Racławicami (1937).

 

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *