Salanga Karolina

Salanga Karolina
Data urodzenia:
1910-01-28 Lwów
Data śmierci:
1997-09-22 Lesznowola k. Warszawy

aktorka;

Właściwie Karolina Antonina Salanga – Ekert. Także Klara,Kara Salanga. Była córką Jana Salangi i Marceli ze Świdzińskich, żoną Jana Ekierta (ślub 2 II 1939 w Warszawie, rozwód w 1973). Maturę zdała we Lwowie, a w 1937 ukończyła Wydział Sztuki Aktorskiej PIST-u. Na egzaminie popisowym, 19 VI t.r. zagrała we fragm. sztuk Młodą (Sędziowie) i Helenę (Prawdziwa miłość). Debiutowała 18 IX 1937 w T.Kameralnym w Częstochowie rolą Hesi (Moralność pani Dulskiej), potem grała tu Bonny (Artyści), Olgę (Zamieszaj). W sez. 1938/39 występowała w zespole objazdowego T.Małopolskiego (pod dyr. Zuzanny Łozińskiej) z siedzibą w Stanisławowie. W styczniu 1939 grała w prem. Pani Bovary w T.Malickiej w Warszawie i „dała dobrą sylwetkę dziewczyny, szybko awansującej na subretkę”. W czasie II wojny światowej i okupacji niemieckiej nie występowała, pracowała okresowo w warszawskiej cukierni.

Po wojnie, w sez. 1948/49-1951/52 należała do zespołu Teatru Powszechnego w Łodzi. na sez. 1952/53 przeniosła się do warsz.  T.Ludowego, a w sez. 1953/54- 1955/56 występowała w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie. W sez. 1956/57- 1958/59 była aktorką T.im. Węgierki w Białymstoku, a w 1959/60 nie była związana etatowo z żadną sceną, grała Klaudię Czełnokową (Kocham, kocham) w Teatrze Popularnym w Grudziądzu, do którego zaangażowała się w 1960/61. Potem, przez kilka lat nie występowała, a w sez. 1964/65 i 1965/66 należała do zespołu T. im. Bogusławskiego w Kaliszu. Później znowu nie pracowała , a od 1II 1974 do 30 IV 1980 była aktorką T.im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. Jej role powojenne , to m.in.: Saartowa (Nadzieja,1948), Juliasiewiczowa (Moralność pani Dulskiej,1949), Liesel (Niemcy,1949), Maniewiczowa (Żabusia,1954), Helena (Lekkomyślna siostra,1955), Safona (Achilles i panny,1956), Gopsodyni (Wesele,1957), Wdowa (Ich czworo), Elwira(Cyd) – 1958; Gerszowa (Ktoś nowy,1965), Matka (Balladyna), Kornelia (Klik-klak)- 1976, Profesor Zemankowa (Egzamin), Pani Orgonowa (Damy i huzary)-1978.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2017


Źródła:
1)

aktorka;

Właściwie Karolina Antonina Salanga – Ekert. Także Klara,Kara Salanga. Była córką Jana Salangi i Marceli ze Świdzińskich, żoną Jana Ekierta (ślub 2 II 1939 w Warszawie, rozwód w 1973). Maturę zdała we Lwowie, a w 1937 ukończyła Wydział Sztuki Aktorskiej PIST-u. Na egzaminie popisowym, 19 VI t.r. zagrała we fragm. sztuk Młodą (Sędziowie) i Helenę (Prawdziwa miłość). Debiutowała 18 IX 1937 w T.Kameralnym w Częstochowie rolą Hesi (Moralność pani Dulskiej), potem grała tu Bonny (Artyści), Olgę (Zamieszaj). W sez. 1938/39 występowała w zespole objazdowego T.Małopolskiego (pod dyr. Zuzanny Łozińskiej) z siedzibą w Stanisławowie. W styczniu 1939 grała w prem. Pani Bovary w T.Malickiej w Warszawie i „dała dobrą sylwetkę dziewczyny, szybko awansującej na subretkę”. W czasie II wojny światowej i okupacji niemieckiej nie występowała, pracowała okresowo w warszawskiej cukierni.

Po wojnie, w sez. 1948/49-1951/52 należała do zespołu Teatru Powszechnego w Łodzi. na sez. 1952/53 przeniosła się do warsz.  T.Ludowego, a w sez. 1953/54- 1955/56 występowała w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie. W sez. 1956/57- 1958/59 była aktorką T.im. Węgierki w Białymstoku, a w 1959/60 nie była związana etatowo z żadną sceną, grała Klaudię Czełnokową (Kocham, kocham) w Teatrze Popularnym w Grudziądzu, do którego zaangażowała się w 1960/61. Potem, przez kilka lat nie występowała, a w sez. 1964/65 i 1965/66 należała do zespołu T. im. Bogusławskiego w Kaliszu. Później znowu nie pracowała , a od 1II 1974 do 30 IV 1980 była aktorką T.im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. Jej role powojenne , to m.in.: Saartowa (Nadzieja,1948), Juliasiewiczowa (Moralność pani Dulskiej,1949), Liesel (Niemcy,1949), Maniewiczowa (Żabusia,1954), Helena (Lekkomyślna siostra,1955), Safona (Achilles i panny,1956), Gopsodyni (Wesele,1957), Wdowa (Ich czworo), Elwira(Cyd) – 1958; Gerszowa (Ktoś nowy,1965), Matka (Balladyna), Kornelia (Klik-klak)- 1976, Profesor Zemankowa (Egzamin), Pani Orgonowa (Damy i huzary)-1978.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2017

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *