Bender Edward

Bender Edward
Data urodzenia:
1905-03-17 Lwów
Data śmierci:
1944-08-01 Warszawa

śpiewak ( bas );

W 1928-1930 występował w T. Miejskich we Lwowie, w 1930 z zespołem opery lwow. śpiewał w Krakowie. W maju 1931 występował gościnnie w T. Wielkim w Warszawie śpiewając m.in. partię Collina („Cyganeria”). W czerwcu 1932 zdobył II nagrodę w kon­kursie śpiewaczym w Wiedniu. W sez. 1934/35 wy­stępował w T. Wielka Rewia w Warszawie. W paździer­niku 1935 został zaangażowany do warsz. T. Wielkiego. W 1938 ponownie uczestniczył w międzynarodowym konkursie śpiewaczym, tym razem zdobywając I na­grodę. 29 III 1938 wystąpił w Teatro alla Scala w Me­diolanie w partii Fafnera („Złoto Renu”), a w marcu 1939 tamże w partii Fafnera („Zygfryd”). W czasie II wojny świat. występował w warsz. t. jawnych: w 1940 – w T. Nowości, 1941 – w t. Niebieski Motyl, 1943 – w t. Jar. Brał też udział w koncertach konspiracyjnych. Zginął w czasie powstania warszawskiego. Wg L. Sempolińskiego był „obdarzony pięknym głosem basowym o aksamitnym brzmieniu”. Śpiewał m.in. takie partie jak: Stolnik („Halka”), Nilakantha („Lakme”), Sparafucile („Rigoletto”), Ramfis („Aida”), Zbigniew („Strasz­ny dwór”), Daland („Holender tułacz”), Pimen („Borys Godunow”), Hrabia des Grieux („Manon Lescaut”), Kardy­nał de Brogni („Żydówka”).
Bibl.: Sempoliński: Wielcy artyści; SMP; Kur. warsz. 1931 nr 134; Afisze, IS PAN.
Ikon.: Fot. w rolach – MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

śpiewak ( bas );

W 1928-1930 występował w T. Miejskich we Lwowie, w 1930 z zespołem opery lwow. śpiewał w Krakowie. W maju 1931 występował gościnnie w T. Wielkim w Warszawie śpiewając m.in. partię Collina („Cyganeria”). W czerwcu 1932 zdobył II nagrodę w kon­kursie śpiewaczym w Wiedniu. W sez. 1934/35 wy­stępował w T. Wielka Rewia w Warszawie. W paździer­niku 1935 został zaangażowany do warsz. T. Wielkiego. W 1938 ponownie uczestniczył w międzynarodowym konkursie śpiewaczym, tym razem zdobywając I na­grodę. 29 III 1938 wystąpił w Teatro alla Scala w Me­diolanie w partii Fafnera („Złoto Renu”), a w marcu 1939 tamże w partii Fafnera („Zygfryd”). W czasie II wojny świat. występował w warsz. t. jawnych: w 1940 – w T. Nowości, 1941 – w t. Niebieski Motyl, 1943 – w t. Jar. Brał też udział w koncertach konspiracyjnych. Zginął w czasie powstania warszawskiego. Wg L. Sempolińskiego był „obdarzony pięknym głosem basowym o aksamitnym brzmieniu”. Śpiewał m.in. takie partie jak: Stolnik („Halka”), Nilakantha („Lakme”), Sparafucile („Rigoletto”), Ramfis („Aida”), Zbigniew („Strasz­ny dwór”), Daland („Holender tułacz”), Pimen („Borys Godunow”), Hrabia des Grieux („Manon Lescaut”), Kardy­nał de Brogni („Żydówka”).
Bibl.: Sempoliński: Wielcy artyści; SMP; Kur. warsz. 1931 nr 134; Afisze, IS PAN.
Ikon.: Fot. w rolach – MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *