Wróblewski Wojciech

Wojciech Wróblewski (Świat, nr 16, 1925)
Wróblewski Wojciech
Data urodzenia:
1865-03-25 Gorlice
Data śmierci:
1935-09-19 Kraków

aktor;

Był uczniem szkoły E. Derynga i w zespole szkolnym ok. 1883 prawdopodobnie zaczął pracę aktorską. Potem występował w różnych zespo­łach prowincjonalnych (m.in. E. Baczyńskiego, H. La­sockiego, L. Kwiecińskiego), w 1890-92 u J. Szymbor­skiego, m.in. w Płocku, w sez. 1894/95 w t. łódzkim. Od ok. 1896 występował gł. jako monologista, m.in. w 1903 w Sosnowcu. W sez. 1906/07 prawdopodobnie należał do zespołu T. Ludowego w Krakowie. W sez. 1913/14 występował jako monologista w warsz. t. Miniatury, w lecie 1914 w T. Zjednoczonym, w sez. 1914/15 w t. Venus. Potem prawdopodobnie był ewakuowany do Charkowa. W sez. 1920/21 należał zapewne do zespołu T. Powszechnego w Poznaniu. W sez. 1922/23 był wy­mieniany w zespole T. im. Słowackiego w Krakowie, ale nie udało się znaleźć jego nazwiska na afiszach. Je­sienią 1923 występował jako monologista w t. Stań­czyk. 1 IV 1925 obchodził w t. bydgoskim jubileusz czterdziestolecia pracy. Potem znów występował jako deklamator, m.in. w 1930 w Gdańsku. Grał m.in. takie role: Adolf (Dziady), Fryzjer (Kłopoty czułego serca), Policjant (Żydzi E. Czirikowa).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktor;

Był uczniem szkoły E. Derynga i w zespole szkolnym ok. 1883 prawdopodobnie zaczął pracę aktorską. Potem występował w różnych zespo­łach prowincjonalnych (m.in. E. Baczyńskiego, H. La­sockiego, L. Kwiecińskiego), w 1890-92 u J. Szymbor­skiego, m.in. w Płocku, w sez. 1894/95 w t. łódzkim. Od ok. 1896 występował gł. jako monologista, m.in. w 1903 w Sosnowcu. W sez. 1906/07 prawdopodobnie należał do zespołu T. Ludowego w Krakowie. W sez. 1913/14 występował jako monologista w warsz. t. Miniatury, w lecie 1914 w T. Zjednoczonym, w sez. 1914/15 w t. Venus. Potem prawdopodobnie był ewakuowany do Charkowa. W sez. 1920/21 należał zapewne do zespołu T. Powszechnego w Poznaniu. W sez. 1922/23 był wy­mieniany w zespole T. im. Słowackiego w Krakowie, ale nie udało się znaleźć jego nazwiska na afiszach. Je­sienią 1923 występował jako monologista w t. Stań­czyk. 1 IV 1925 obchodził w t. bydgoskim jubileusz czterdziestolecia pracy. Potem znów występował jako deklamator, m.in. w 1930 w Gdańsku. Grał m.in. takie role: Adolf (Dziady), Fryzjer (Kłopoty czułego serca), Policjant (Żydzi E. Czirikowa).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *