śpiewak, reżyser;

Właściwie Zygmunt Zaleski, także Zalewski. Był bratem śpiewaka Tadeusza Ordy Zaleskiego. Mężem śpiewaczki Olgi Zaleskiej. Stu­diował w Odessie i we Włoszech. W 1907 debiutował w Petersburgu, następnie do 1916 śpiewał w operze odeskiej. W sez. 1917/18 byl zaangażowany jako reżyser do opery warszawskiej. Od 1919 występował we Wło­szech, Ameryce i Hiszpanii. 1 XI 1923 debiutował w operze warsz. w tyt. partii Rigoletta, potem w partiach Scarpii (Tosca), Amonastra (Aida) i Wotana (Walkiria). W sez. 1924/25 śpiewał w mediolańskiej La Scali, 1926/ 27 znowu w Warszawie. Prasa warsz. podkreślała jego „mistrzowskie odważanie najsubtelniejszych nawet załamań się dykcji”. W 1927 zaangażowany jako główny reżyser i śpiewak do opery pozn., wystawił tam m.in. następujące opery: Zygmunt August, Mazepa, Borys Godunow, Gioconda. W 1929 występował gościnnie w Paryżu i Barcelonie. W sez. 1929/30 należał jako śpie­wak i reżyser do składu opery warsz. a na sez. 1930/31 objął wspólnie z S. Czapelskim dyr. opery we Lwowie; kierownictwo artyst. dramatu powierzył L. Schillero­wi. W następnych l. znowu występował za granicą, m. in. w 1935 śpiewał w Mediolanie. W 1936 po raz ostatni występował w Warszawie, potem osiadł na stałe w Bu­kareszcie i przyjął obywatelstwo rumuńskie. Pod koniec życia zajął się pracą pedagogiczną.
.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973