![Stefan Brusikiewicz (Tydzień radiowy nr 46, 1929)](http://janek.czarnieckiego.pl/wp-content/uploads/2022/04/Stefan-Brusikiewicz-Tydzien-radiowy-nr-46-1929.png)
Data urodzenia:
1887-09-16 Piotrków
aktor, śpiewak, reżyser, dyr. teatru;
Właściwie Stefan Brusik. Był ojcem aktora Kazimierza B. W 1909 debiutował w T. Małym w Warszawie, następnie występował zarówno w t. dram. jak i operetkowych, m.in. w 1916 w zespole W. Rapackiego-syna w Moskwie, po powrocie do kraju w warsz. T. Nowości (1919-20), T. Praskim (1922), w sez. 1922/23 w T. im. Syrokomli w Wilnie. W sez. 1923/24 kierował t. w Pińsku. Od 1924 do 1940 występował stale w t. wileńskich, m.in. w T. Lutnia i T. Polskim. Z zespołem wileńskim wyjeżdżał na występy gościnne, m.in. do Krakowa (1936). Wg L. Sempolińskiego w operetkach „jako tenor miał zasadniczo grać role amantów, ale brak górnych tonów był mu w tym wielką przeszkodą. Wobec tego przerzucił się do ról charakterystycznych”. Śpiewał więc takie partie jak: Populescu i Czeko (Hrabina Marica), Kisz (Księżniczka czardasza). Grał też role charakterystyczne w komediach i dramatach, jak np. Perełka (Zemsta), Sazonow (Azef), Dzwonnik (Klątwa).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktor, śpiewak, reżyser, dyr. teatru;
Właściwie Stefan Brusik. Był ojcem aktora Kazimierza B. W 1909 debiutował w T. Małym w Warszawie, następnie występował zarówno w t. dram. jak i operetkowych, m.in. w 1916 w zespole W. Rapackiego-syna w Moskwie, po powrocie do kraju w warsz. T. Nowości (1919-20), T. Praskim (1922), w sez. 1922/23 w T. im. Syrokomli w Wilnie. W sez. 1923/24 kierował t. w Pińsku. Od 1924 do 1940 występował stale w t. wileńskich, m.in. w T. Lutnia i T. Polskim. Z zespołem wileńskim wyjeżdżał na występy gościnne, m.in. do Krakowa (1936). Wg L. Sempolińskiego w operetkach „jako tenor miał zasadniczo grać role amantów, ale brak górnych tonów był mu w tym wielką przeszkodą. Wobec tego przerzucił się do ról charakterystycznych”. Śpiewał więc takie partie jak: Populescu i Czeko (Hrabina Marica), Kisz (Księżniczka czardasza). Grał też role charakterystyczne w komediach i dramatach, jak np. Perełka (Zemsta), Sazonow (Azef), Dzwonnik (Klątwa).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973