aktor, reżyser;

Był synem aktora i pisarza  Stanisława D. i aktorki Marii Kwiecińskiej, mężem Zofii Dobrzańskiej  Ok. 1895 zaczął występować w amatorskich przedstawieniach lwow. Tow. Miłośników Sceny. Z zespołem tym wy­jeżdżał do Krynicy. Na scenie zawodowej debiutował w 1902 w T. Polskim w Poznaniu i występował tam do 1906; brał też udział w wyjazdach zespołu pozn. do Krakowa i Krynicy (1905). 14 II 1906 poślubił w Po­znaniu aktorkę Zofię Książyk. W 1906-08 występował w t. wil., a w 1908-16 w T. Miejskim we Lwowie. Brał udział w występach zespołu lwow. w Paryżu (1913), Na­stępnie występował w Krakowie: 1919-21 w T. im. Słowackiego, 1921-23 w T. Bagatela. W sez. 1923/24 należał do zespołu T. Rozmaitości w Warszawie. Potem przeniósł się do Lwowa, gdzie w sez. 1925/56 występo­wał w T. Nowości, a 1926-30 w T. Miejskich. We Lwo­wie cieszył się znaczną popularnością. Uznanie pu­bliczności przynosiły mu role komediowe, jak np. Kapelan (Damy i huzary), Papkin (Zemsta), Jenialkiewicz (Wielki człowiek do małych interesów), Dulski (Moralność pani Dulskiej), Sebastian (Ptak). Wg A. Grzymały-Siedleckiego był to „długi jak tyka, o śmier­telnie poważnej twarzy komik. Tą właśnie swoją ska­mieniałą melancholią wywoływał nieopisaną u lwow­skiej publiczności wesołość”. W t. lwow. pracował też jako reżyser.
.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973