Rogińska Loda

Loda Rogińska (Ilustracja nr 39, 1927)
Rogińska Loda
Data urodzenia:
1886-01-04 Olszyny
Data śmierci:
1972-08-22 Warszawa

aktorka, śpiewaczka;

Właściwie Leokadia Rogińska, zamężna Woyciechowska. Była córką Jana i Feliksy z Morawskich, żoną impresaria i śpiewaka Zygmunta Woyciechowskiego. Obie daty urodzenia,(1894,1896) podane przez R. wątpliwe, gdyż pierwsze dane o jej występach pochodzą z 1907 (latem śpiewała w operetce na Dynasach w Warszawie, a w końcu t.r. w zespole F. Felińskiego w Płocku). W sez. 1908/09 była w zespole H. Czarneckiego, m.in. w Łomży i Płocku. Latem 1909 występowała w warsz. kabarecie Parisiana, we wrześniu z kabaretem Cho­chlik w Częstochowie, nast. w zespole F. Feliń­skiego, m.in. w Radomiu (październik) i Kielcach (listopad, grudzień). Wiosną 1912 występowała w Sosnowcu, potem zapewne w operetce lwow. (z jej zespołem była w lecie 1912 w Dolinie Szwajcarskiej w Warszawie). W sez. 1912/13 należała do zespołu J. Myszkowskiego w Kaliszu, a od marca 1913 do zespołu operetki wil. pod dyr. J. Strycharskiego, w sez. 1913/14 była w zespole operetkowym w Łodzi. W pocz. 1914 występowała z zespołem operetko­wym S. Książka, m.in. w Kijowie (luty). W 1916-18 należała do zespołu teatru w Lublinie, a 1918-19 występowała w krak. T. Powszechnym. Równocześ­nie w październiku 1918 była w zespole H. Czar­neckiego w Radomiu, a w lecie 1919 z tymże zespołem m.in. we Włocławku i Ciechocinku. Je­sienią 1919 występowała w t. Miraż w Warszawie, w sez. 1919/20 w zespole H. Czarneckiego w Sos­nowcu, w lecie 1921 gościnnie w warsz. T. Letnim, od lipca t.r. do lutego 1922 w warsz. t. Wodewil, a w sierpniu t.r. w Krakowie w kabarecie przy ul. Krupniczej (prowadzonym przez męża). W sez. 1922/23 występowała w T. Wielkim w Wilnie, wios­ną 1924 gościnnie w T. im. Fredry w Warszawie, w październiku z grupą aktorów warsz. w Radomiu i Kaliszu, w listopadzie z warsz. t. Papuga w Sta­nisławowie. W marcu 1925 ze zrzeszeniem artys­tów operetki warszawskiej i krakowskiej wyruszyła w objazd po większych miastach Polski, który roz­począł się w Brześciu; w sierpniu t.r. występowała gościnnie w Toruniu. Latem 1926 brała udział w występach operetkowych, organizowanych przez jej męża, na scenie T. Niewiarowskiej w Warszawie. W sez. 1927/28 była w warsz. T. Nowości, wiosną 1932 gościnnie w Bydgoszczy, w 1934-37 grała na scenach TKKT (T. Polski, Narodowy, Letni), a w sez. 1938/39 w T. Narodowym i T. Nowym. W czasie II wojny świat. prowadziła sklep ga­lanteryjny. W maju 1944 wystąpiła w jawnym t. Maska. Po wojnie pracowała jako bileterka w T. Polskim w Warszawie. W 1958 przeszła na eme­ryturę.
Była primadonną operetek, nie tylko prowincjonal­nych; również na scenach Warszawy czy Wilna występowała w głównych rolach m.in. jako: Krysia (Ptasznik z Tyrolu), tyt. w Księżniczce czardasza, Germena (Dzwony kornewilskie), Rizetta (Piękna Rizetta). Na prowincji śpiewała też partie operowe, np. Zofię (Halka). Już w 1908 pisano o niej: „w roli śpiewaczki (Za oceanem) wykazała duży postęp głosowy, wdzięk i filuterność w granicach artysty­cznych, rażąc tylko mniej wytworną wymową” („Scena i Sztuka”). W 1919 recenzent przyznawał: „obok umiejętności śpiewania i dobrego materiału głosowego posiada spory zasób wdzięku i uroku kobiecego” (cyt. za J. Żywotem). L. Sempoliński uważał, że obdarzona była bardzo pięknym głosem i zdolnościami aktorskimi. U końca działalności, w drugiej poł. 1. trzydziestych grywała już tylko małe role charakterystyczne, takie, jak: Służąca (Szaleń­stwo), Kucharka (Urodziny), Oberżystka (Klub Pickwicka).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)

aktorka, śpiewaczka;

Właściwie Leokadia Rogińska, zamężna Woyciechowska. Była córką Jana i Feliksy z Morawskich, żoną impresaria i śpiewaka Zygmunta Woyciechowskiego. Obie daty urodzenia,(1894,1896) podane przez R. wątpliwe, gdyż pierwsze dane o jej występach pochodzą z 1907 (latem śpiewała w operetce na Dynasach w Warszawie, a w końcu t.r. w zespole F. Felińskiego w Płocku). W sez. 1908/09 była w zespole H. Czarneckiego, m.in. w Łomży i Płocku. Latem 1909 występowała w warsz. kabarecie Parisiana, we wrześniu z kabaretem Cho­chlik w Częstochowie, nast. w zespole F. Feliń­skiego, m.in. w Radomiu (październik) i Kielcach (listopad, grudzień). Wiosną 1912 występowała w Sosnowcu, potem zapewne w operetce lwow. (z jej zespołem była w lecie 1912 w Dolinie Szwajcarskiej w Warszawie). W sez. 1912/13 należała do zespołu J. Myszkowskiego w Kaliszu, a od marca 1913 do zespołu operetki wil. pod dyr. J. Strycharskiego, w sez. 1913/14 była w zespole operetkowym w Łodzi. W pocz. 1914 występowała z zespołem operetko­wym S. Książka, m.in. w Kijowie (luty). W 1916-18 należała do zespołu teatru w Lublinie, a 1918-19 występowała w krak. T. Powszechnym. Równocześ­nie w październiku 1918 była w zespole H. Czar­neckiego w Radomiu, a w lecie 1919 z tymże zespołem m.in. we Włocławku i Ciechocinku. Je­sienią 1919 występowała w t. Miraż w Warszawie, w sez. 1919/20 w zespole H. Czarneckiego w Sos­nowcu, w lecie 1921 gościnnie w warsz. T. Letnim, od lipca t.r. do lutego 1922 w warsz. t. Wodewil, a w sierpniu t.r. w Krakowie w kabarecie przy ul. Krupniczej (prowadzonym przez męża). W sez. 1922/23 występowała w T. Wielkim w Wilnie, wios­ną 1924 gościnnie w T. im. Fredry w Warszawie, w październiku z grupą aktorów warsz. w Radomiu i Kaliszu, w listopadzie z warsz. t. Papuga w Sta­nisławowie. W marcu 1925 ze zrzeszeniem artys­tów operetki warszawskiej i krakowskiej wyruszyła w objazd po większych miastach Polski, który roz­począł się w Brześciu; w sierpniu t.r. występowała gościnnie w Toruniu. Latem 1926 brała udział w występach operetkowych, organizowanych przez jej męża, na scenie T. Niewiarowskiej w Warszawie. W sez. 1927/28 była w warsz. T. Nowości, wiosną 1932 gościnnie w Bydgoszczy, w 1934-37 grała na scenach TKKT (T. Polski, Narodowy, Letni), a w sez. 1938/39 w T. Narodowym i T. Nowym. W czasie II wojny świat. prowadziła sklep ga­lanteryjny. W maju 1944 wystąpiła w jawnym t. Maska. Po wojnie pracowała jako bileterka w T. Polskim w Warszawie. W 1958 przeszła na eme­ryturę.
Była primadonną operetek, nie tylko prowincjonal­nych; również na scenach Warszawy czy Wilna występowała w głównych rolach m.in. jako: Krysia (Ptasznik z Tyrolu), tyt. w Księżniczce czardasza, Germena (Dzwony kornewilskie), Rizetta (Piękna Rizetta). Na prowincji śpiewała też partie operowe, np. Zofię (Halka). Już w 1908 pisano o niej: „w roli śpiewaczki (Za oceanem) wykazała duży postęp głosowy, wdzięk i filuterność w granicach artysty­cznych, rażąc tylko mniej wytworną wymową” („Scena i Sztuka”). W 1919 recenzent przyznawał: „obok umiejętności śpiewania i dobrego materiału głosowego posiada spory zasób wdzięku i uroku kobiecego” (cyt. za J. Żywotem). L. Sempoliński uważał, że obdarzona była bardzo pięknym głosem i zdolnościami aktorskimi. U końca działalności, w drugiej poł. 1. trzydziestych grywała już tylko małe role charakterystyczne, takie, jak: Służąca (Szaleń­stwo), Kucharka (Urodziny), Oberżystka (Klub Pickwicka).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *