Była córką Hipolita K. i Karoliny z domu Fontana; żoną Antoniego Rosińskiego. Uczyła się w warsz. szkole baletowej przy T. Wielkim i jeszcze jako uczennica występowała na tej scenie, np. jako Wiochna i Rusałka w prapremierowym przedstawieniu baletu L. Różyckiego Pan Twardowski (9 V 1921), Beocjanka w Narcyzie (1922), w polce i oberku w Bajce L.M. Rogowskiego (1923), w tańcu Hesperyd i Gracji w Nocy Walpurgi (1924), jako Tatarka w Tańcach połowieckich Tatarów (1925), a także w operach, np. jako Rusałka i Tulipan w Goplanie (1922), w Tannhäuserze (1923), Afrykance (1924). W 1925 ukończyła szkołę i na popisie dyplomowym zwróciła uwagę techniczną precyzją tańca. W tymże roku została zaangażowana do zespołu baletu T. Wielkiego w Warszawie na stanowisko solistki. Tańczyła m.in.: Dziewicę (Dafnis i Chloe, 1926), Lalkę Chinkę (Wieszczka lalek, 1927), Przyjaciółkę Lizetty (Córka źle strzeżona, 1927), Syrenę i Służebnicę (Syrena, 1928), Odaliskę i Żonę króla (Szeherezada, 1930), Księżniczkę (Płomienny ptak, 1931), Rusałkę (Świtezianka, 1934). Występowała również w scenach baletowych wielu oper, a także w operetkach, np. w Orfeuszu w piekle (1930), Giuditcie (1934). Była utalentowaną tancerką. Występowała za granicą: w 1928-29 w zespole S. Diagilewa; była też primabaleriną Opery w Bukareszcie.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017