Szczepańska Wanda

Wanda Szczepańska (Ilustracja Polska nr 6, 1938)
Szczepańska Wanda
Data urodzenia:
1911-07-16 Warszawa
Data śmierci:
1989-05-11 Skolimów

aktorka,śpiewaczka;

Właściwie Wanda Szczepańska z Orzechowskich, właśc. Nisenson. Była córką Tadeusza Teodora Orzechowskiego (właśc. Nisenson) i Gabrieli z Neumanów; żoną śpiewaka i aktora Feliksa Szczepańskiego (ślub 18 VI 1934). Kształciła się w Berlinie, gdzie ukończyła Gimn. im. Luizy Boretius i kursy dram., a po powrocie do Warszawy, kontynuowała naukę gry aktorskiej u K. Bendy, W. Biegańskiego i J. Turowicz. Debiutowała w 1933 w T. Słowiańskim w Warszawie. W 1936-37 występowała w warsz. t. Wielka Operetka (potem pn. t. Wielka Rewia), np. w komedii muz. Król na jedną noc, w 1937-38 w T. Nowym W Poznaniu. Współpracowała też z pozn. rozgłośnią Pol. Radia, prowadząc z mężem sobotnie Porachunki tygodniowe.W 1938 wróciła do Warszawy, zaangażowana do roli Karnickiej w filmie Złota Maska, a ponadto występowała na scenie T. Wielkiego w operetkach: Madame Pompadour (Madelaine) i Baron cygański (Ilona) oraz w T.8¹5. Z zespołem tego teatru, pod kier. M. Wawrzkowicza, udała się wiosną 1939 w objazd z operetką Roxy i jej drużyna; występowała m.in. w Krakowie, Tarnowie, Rzeszowie, Przemyślu, Lwowie. W latach II wojny światowej i okupacji niemieckiej pracowała w Warszawie w kawiarni ,,Mon Café” i występowała w jawnych t. Maska (np. jako Księżna de Valmont w Damie od Maxima, 1944) i Figaro. Po wojnie zagrała w T. Powszechnym Wojciechową (Macierzyństwo panny Jadzi, prem. 16 X 1945), później działała w Krakowie, brała udział w organizowanych nieregularnie spektaklach muz., występowała też w T. Komedii Muzycznej i T. Muzycznym  Tow. Przyjaciół Żołnierza (1945-49). W latach 50. występowała w Lublinie w T. Okręgowym Domu Oficera (ODO) i brała udział w objazdach zespołu po Polsce. W sez. 1954/55 w warsz. T. Ludowym zagrała Marię(Gdzie ta ulica? Gdzie ten dom?), a w sez. 1957/58 i 1958/59 w T. Muzycznym przy ul. Terespolskiej w Warszawie role Hrabiny Kokowaczi (Hrabia Luksemburg) i Eufemii (Jadzia wdowa). Od początku lat 60. do 17 X 1967 grała Genowefę w spektaklu Drzewa umierają stojąc w wykonaniu zespołu na czele z M. Ćwiklińską, pokazywanym w całym kraju, a także wielokrotnie w Warszawie, najczęściej na scenie T. Żydowskiego. W sez. 1969/70 występowała z zespołem wrocł. Estrady Dolnośląskiej w spektaklu Wyrok, np. w Sopocie (lipiec 1970). W sez. 1970/71-1975/76 grała niewielkie role w warsz. Operetce, m.in.: Marię (Człowiek z La Manczy), Właścicielkę zajazdu (Pan Pickwick). Od 1 I 1977 była na emeryturze. W 1985 zamieszkała w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2016


Źródła:
1)

aktorka,śpiewaczka;

Właściwie Wanda Szczepańska z Orzechowskich, właśc. Nisenson. Była córką Tadeusza Teodora Orzechowskiego (właśc. Nisenson) i Gabrieli z Neumanów; żoną śpiewaka i aktora Feliksa Szczepańskiego (ślub 18 VI 1934). Kształciła się w Berlinie, gdzie ukończyła Gimn. im. Luizy Boretius i kursy dram., a po powrocie do Warszawy, kontynuowała naukę gry aktorskiej u K. Bendy, W. Biegańskiego i J. Turowicz. Debiutowała w 1933 w T. Słowiańskim w Warszawie. W 1936-37 występowała w warsz. t. Wielka Operetka (potem pn. t. Wielka Rewia), np. w komedii muz. Król na jedną noc, w 1937-38 w T. Nowym W Poznaniu. Współpracowała też z pozn. rozgłośnią Pol. Radia, prowadząc z mężem sobotnie Porachunki tygodniowe.W 1938 wróciła do Warszawy, zaangażowana do roli Karnickiej w filmie Złota Maska, a ponadto występowała na scenie T. Wielkiego w operetkach: Madame Pompadour (Madelaine) i Baron cygański (Ilona) oraz w T.8¹5. Z zespołem tego teatru, pod kier. M. Wawrzkowicza, udała się wiosną 1939 w objazd z operetką Roxy i jej drużyna; występowała m.in. w Krakowie, Tarnowie, Rzeszowie, Przemyślu, Lwowie. W latach II wojny światowej i okupacji niemieckiej pracowała w Warszawie w kawiarni ,,Mon Café” i występowała w jawnych t. Maska (np. jako Księżna de Valmont w Damie od Maxima, 1944) i Figaro. Po wojnie zagrała w T. Powszechnym Wojciechową (Macierzyństwo panny Jadzi, prem. 16 X 1945), później działała w Krakowie, brała udział w organizowanych nieregularnie spektaklach muz., występowała też w T. Komedii Muzycznej i T. Muzycznym  Tow. Przyjaciół Żołnierza (1945-49). W latach 50. występowała w Lublinie w T. Okręgowym Domu Oficera (ODO) i brała udział w objazdach zespołu po Polsce. W sez. 1954/55 w warsz. T. Ludowym zagrała Marię(Gdzie ta ulica? Gdzie ten dom?), a w sez. 1957/58 i 1958/59 w T. Muzycznym przy ul. Terespolskiej w Warszawie role Hrabiny Kokowaczi (Hrabia Luksemburg) i Eufemii (Jadzia wdowa). Od początku lat 60. do 17 X 1967 grała Genowefę w spektaklu Drzewa umierają stojąc w wykonaniu zespołu na czele z M. Ćwiklińską, pokazywanym w całym kraju, a także wielokrotnie w Warszawie, najczęściej na scenie T. Żydowskiego. W sez. 1969/70 występowała z zespołem wrocł. Estrady Dolnośląskiej w spektaklu Wyrok, np. w Sopocie (lipiec 1970). W sez. 1970/71-1975/76 grała niewielkie role w warsz. Operetce, m.in.: Marię (Człowiek z La Manczy), Właścicielkę zajazdu (Pan Pickwick). Od 1 I 1977 była na emeryturze. W 1985 zamieszkała w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2016

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *