Orłowska Janina

Orłowska Janina
Data urodzenia:
1895-08-16 Warszawa
Data śmierci:
1974-01-23 Pruszków

śpiewaczka;

Właściwie Janina Stefania Orłowska , zamężna Laskowska. Podawany przez nią rok uro­dzenia 1905 jest nieprawdziwy. Była córką Stanisława, dyr. firmy „Galewski i Dan”, i Zofii O., żoną Tadeusza Laskowskiego (ślub 7 IV 1923 w Warszawie). Ukończyła w Warszawie: pensję H. Gepner, Wyższe Kursy Nauk Ekonomiczno-Spo­łecznych i Warsz. Szkołę Dram.; głos kształciła pod kier. E. Heintzego. Debiutowała 16 XII 1921 na scenie T. Wielkiego w Warszawie w partii Skierki (Goplana). W 1922 wystąpiła na poranku muz. w Filharmonii Warsz., w kwietniu t.r. w roli Siebla (Faust) na scenie warsz. T. Wielkiego. Od sez. 1922/23 do 1939 była solistką tego teatru. Śpiewała lekkim sopranem koloraturowym, miała dziewczęcą sylwetkę. Występowała m.in. jako Oskar (Bal ma­skowy), Pastuszek (Tristan i Izolda), Zofia (Halka). Była dobra jako Micaela (Carmen), „o dużym wdzię­ku postaci i pieszczotliwej słodyczy w głosie”, który „brzmiał pięknie, czysto, efekty liryczne interpre­towane były z uczuciowością szczerą” („Muzyka”). Z zespołem artystów warsz. w 1925 występowała w Krakowie, a także niekiedy w t. rewiowych w Warszawie (Kometa, Operetka L. Messal). Podczas okupacji niem. pracowała jako sekretarka Urzędu Skarbowego w Warszawie. Od 1945 mieszkała w Krakowie, gdzie stała się popularną postacią w środowisku teatralnym. Od 1 III 1945 do 31 VII 1949 była sekretarką oddziału ZASP-u w Krakowie, nast. do 1953 kierowała tamże biurem SPATiF-u. Pro­wadziła też klub „Gospoda Aktorów”. Śpiewała do późnych 1. pięćdziesiątych, brała udział w koncer­tach organizowanych przez Filharmonię Krak., roz­głośnię PR i T. Młodego Widza. W 1. sześćdzie­siątych przeniosła się do rodziny w Warszawie, później zamieszkała w Schronisku Artystów Wete­ranów Scen Pol. w Skolimowie.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)
2)
3)

śpiewaczka;

Właściwie Janina Stefania Orłowska , zamężna Laskowska. Podawany przez nią rok uro­dzenia 1905 jest nieprawdziwy. Była córką Stanisława, dyr. firmy „Galewski i Dan”, i Zofii O., żoną Tadeusza Laskowskiego (ślub 7 IV 1923 w Warszawie). Ukończyła w Warszawie: pensję H. Gepner, Wyższe Kursy Nauk Ekonomiczno-Spo­łecznych i Warsz. Szkołę Dram.; głos kształciła pod kier. E. Heintzego. Debiutowała 16 XII 1921 na scenie T. Wielkiego w Warszawie w partii Skierki (Goplana). W 1922 wystąpiła na poranku muz. w Filharmonii Warsz., w kwietniu t.r. w roli Siebla (Faust) na scenie warsz. T. Wielkiego. Od sez. 1922/23 do 1939 była solistką tego teatru. Śpiewała lekkim sopranem koloraturowym, miała dziewczęcą sylwetkę. Występowała m.in. jako Oskar (Bal ma­skowy), Pastuszek (Tristan i Izolda), Zofia (Halka). Była dobra jako Micaela (Carmen), „o dużym wdzię­ku postaci i pieszczotliwej słodyczy w głosie”, który „brzmiał pięknie, czysto, efekty liryczne interpre­towane były z uczuciowością szczerą” („Muzyka”). Z zespołem artystów warsz. w 1925 występowała w Krakowie, a także niekiedy w t. rewiowych w Warszawie (Kometa, Operetka L. Messal). Podczas okupacji niem. pracowała jako sekretarka Urzędu Skarbowego w Warszawie. Od 1945 mieszkała w Krakowie, gdzie stała się popularną postacią w środowisku teatralnym. Od 1 III 1945 do 31 VII 1949 była sekretarką oddziału ZASP-u w Krakowie, nast. do 1953 kierowała tamże biurem SPATiF-u. Pro­wadziła też klub „Gospoda Aktorów”. Śpiewała do późnych 1. pięćdziesiątych, brała udział w koncer­tach organizowanych przez Filharmonię Krak., roz­głośnię PR i T. Młodego Widza. W 1. sześćdzie­siątych przeniosła się do rodziny w Warszawie, później zamieszkała w Schronisku Artystów Wete­ranów Scen Pol. w Skolimowie.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *