Kalinowicz Michał

Kalinowicz Michał
Data urodzenia:
1908-11-08 Warszawa
Data śmierci:
po 1949

aktor;

Był synem Aleksandra i Marii Kalinowiczów. W 1934 ukończył Wydz. Sztuki Aktorskiej PIST-u w Warszawie. Na sez. 1934/35 zaangażował się do T. Ziemi Pomorskiej w Toruniu, gdzie zagrał takie role, jak: Jerzy (Towariszcz), Wiktor (Pan Jowialski), tyt. Stefek, Bajkow (Dziady), Kusy (Zaczarowane koło). Z t. toruńskim wyjeżdżał na występy, m.in. do Płocka i Gdańska. W sez. 1935/36 występował w t. Cyrulik Warszawski w Warszawie, a w 1936/37 grał w T. Miejskich we Lwowie, m.in. Janka (Most), Alego (Hassan i jego złota droga do Samarkandu), Pierczyka (Potrójny z Plauta), Zdzisława (Ciotunia). W sez. 1937/38 i 1938/39 występował w T. Ateneum w Warszawie jako: Anuczkin (Ożenek); Edek (Panna Maliczewska); ,,ujmujący szczerością” (wg Boya), Józio (Szóste piętro); Olek (Dziewczyna z lasu); Damis (Świętoszek); Rejent (Cyrulik sewilski), ,,choć był na scenie nie dłużej niż minutę, pozostanie w pamięci”, pisał K. Wierzyński. W lutym 1939 na scenie T. Letniego wystąpił w Piosence wujaszka, przedstawieniu Warsztatu Teatralnego PIST-u. Po wybuchu II wojny światowej, wyjechał na Wołyń, do brata George Kalinowicza, który podawał się za ukraińskiego artystę; do czerwca 1941 występował w objazdowym teatrze H.Szary. Wg akt IPN-u, mieszkał w Równem i oficjalnie pracował jako palacz w kinie (w piwnicach tego kina Niemcy zabijali więźniów). Prawdopodobnie w tym czasie podpisał volkslistę dla Ukraińców. Później, do maja 1944, przebywał we Lwowie, gdzie pracował jako kreślarz w firmie budowlanej. Następnie wyjechał do Warszawy i występował w jawnym t. Miniatury. Po upadku powstania warsz., wywieziony został do obozu pracy k. Łodzi. Po wojnie powrócił do Warszawy, na sez. 1946/47 zaangażował się do zespołu Miejskich T. Dram. i zagrał Wojtka (Wesele), ale już we wrześniu wobec poważnych zarzutów, związanych z podpisaniem listy Volksukrainer, przedstawionych w ZASP-ie przez D. Damięckiego, zdecydowano się przerwać jego występy. W 1949 figurował jeszcze w spisie członków związku; wg inf. z ZASP-u wkrótce zmarł, natomiast wg akt IPN-u prawdopodobnie wyjechał z Polski.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017


Źródła:
1)

aktor;

Był synem Aleksandra i Marii Kalinowiczów. W 1934 ukończył Wydz. Sztuki Aktorskiej PIST-u w Warszawie. Na sez. 1934/35 zaangażował się do T. Ziemi Pomorskiej w Toruniu, gdzie zagrał takie role, jak: Jerzy (Towariszcz), Wiktor (Pan Jowialski), tyt. Stefek, Bajkow (Dziady), Kusy (Zaczarowane koło). Z t. toruńskim wyjeżdżał na występy, m.in. do Płocka i Gdańska. W sez. 1935/36 występował w t. Cyrulik Warszawski w Warszawie, a w 1936/37 grał w T. Miejskich we Lwowie, m.in. Janka (Most), Alego (Hassan i jego złota droga do Samarkandu), Pierczyka (Potrójny z Plauta), Zdzisława (Ciotunia). W sez. 1937/38 i 1938/39 występował w T. Ateneum w Warszawie jako: Anuczkin (Ożenek); Edek (Panna Maliczewska); ,,ujmujący szczerością” (wg Boya), Józio (Szóste piętro); Olek (Dziewczyna z lasu); Damis (Świętoszek); Rejent (Cyrulik sewilski), ,,choć był na scenie nie dłużej niż minutę, pozostanie w pamięci”, pisał K. Wierzyński. W lutym 1939 na scenie T. Letniego wystąpił w Piosence wujaszka, przedstawieniu Warsztatu Teatralnego PIST-u. Po wybuchu II wojny światowej, wyjechał na Wołyń, do brata George Kalinowicza, który podawał się za ukraińskiego artystę; do czerwca 1941 występował w objazdowym teatrze H.Szary. Wg akt IPN-u, mieszkał w Równem i oficjalnie pracował jako palacz w kinie (w piwnicach tego kina Niemcy zabijali więźniów). Prawdopodobnie w tym czasie podpisał volkslistę dla Ukraińców. Później, do maja 1944, przebywał we Lwowie, gdzie pracował jako kreślarz w firmie budowlanej. Następnie wyjechał do Warszawy i występował w jawnym t. Miniatury. Po upadku powstania warsz., wywieziony został do obozu pracy k. Łodzi. Po wojnie powrócił do Warszawy, na sez. 1946/47 zaangażował się do zespołu Miejskich T. Dram. i zagrał Wojtka (Wesele), ale już we wrześniu wobec poważnych zarzutów, związanych z podpisaniem listy Volksukrainer, przedstawionych w ZASP-ie przez D. Damięckiego, zdecydowano się przerwać jego występy. W 1949 figurował jeszcze w spisie członków związku; wg inf. z ZASP-u wkrótce zmarł, natomiast wg akt IPN-u prawdopodobnie wyjechał z Polski.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *