Podgórska Antonina

Podgórska Antonina
Data urodzenia:
1879-07-15 Kraków
Data śmierci:
1953-07-11 Poznań

aktorka;

Właściwie Antonina, Józefa Podgórska, zamężna Dybizbańska. Była żoną aktora i reżysera Ludwika Dybizbańskiego. Uczyła się u A. Trapszy. 2 IX 1894 wystąpiła w t. krak. w małej roli Heleny (Talizman), następnie do listopada tego roku była chórzystką w tym teatrze. W 1895-96 wy­stępowała w zespole Cz. Janowskiego, m.in. w Często­chowie i w Dąbrowie Górniczej, w lecie 1897 w warsz. t. ogr. Eldorado, w sez. 1897/98 w zespole F. Feliń­skiego, m.in. w Lublinie, w październiku 1898 tamże u S. Sarnowskiego, od października do kwietnia 1899 w Warszawie w Dolinie Szwajcarskiej i Odeonie u Z. Przybylskiego, w 1899 w zespole działowym we Włocławku, od października 1899 do 1901 w zespole F. Felińskiego w Sosnowcu i w warsz. t. ogr. Fantazja, w sez. 1901/02 w T. Polskim w Poznaniu, w lecie 1902 u F. Felińskiego w Sosnowcu, w sez. 1902/03 znowu w Poznaniu, w sez. 1903/04 w Sosnowcu, w maju 1904 z zespołem sosnowieckim w Częstochowie, w 1904-06 w T. Polskim w Poznaniu, w lecie 1905 z zespołem tego t. w Krakowie, w 1906-10 w t. pol. w Wilnie, z zespołem t. wil. wyjeżdżała na występy, m.in. do Mińska Litewskiego. W tym okresie wyszła za aktora Ludwika Dybizbańskiego, ale nadal używała nazwiska Podgórska. W sez. 1910/11 występowała w T. Polskim w Łodzi, w 1911-13 znowu w Wilnie, a w lecie 1912 prawdopodobnie w T. Małym w Warszawie. W 1913-18 grała w T. Polskim w Poznaniu. W 1918-19 należała do objazdowego zespołu swego męża działającego w Wielkopolsce i na Pomorzu. W sez. 1921/22 wy­stępowała w T. Narodowym w Poznaniu, 1922/23 w T. Miejskim w Łodzi, 1923/24 i jesienią 1924 w Ka­towicach, w 1926-38 stale w Bydgoszczy, w sez. 1938/39 w T. Polskim w Poznaniu. Mieszkała tam także w okresie II wojny świat., a po jej zakończeniu wróciła na scenę pozn. T. Polskiego i występowała na niej do końca życia. W 1946 obchodziła jubileusz pięćdziesięciolecia pracy.
W ciągu swej długiej kariery występowała w bardzo różnorodnym repertuarze. Początkowo grała role młodych dziewcząt, m.in. Anielę (Śluby panieńskie), rolę tyt. w Małce Szwarcenkopf. Największe sukcesy odnosiła w rolach dram., jak np. Maryla (Dziady), Balladyna (Balladyna), Judyta (Ksiądz Marek), Jewdocha (Sędziowie), Ofelia (Hamlet). Później grała role charakterystyczne, takie jak: Dulska (Moralność pani Dulskiej), Szambelanowa (Pan Jowialski). Grę jej ce­chowała zawsze duża kultura i wyczucie estetyczne.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktorka;

Właściwie Antonina, Józefa Podgórska, zamężna Dybizbańska. Była żoną aktora i reżysera Ludwika Dybizbańskiego. Uczyła się u A. Trapszy. 2 IX 1894 wystąpiła w t. krak. w małej roli Heleny (Talizman), następnie do listopada tego roku była chórzystką w tym teatrze. W 1895-96 wy­stępowała w zespole Cz. Janowskiego, m.in. w Często­chowie i w Dąbrowie Górniczej, w lecie 1897 w warsz. t. ogr. Eldorado, w sez. 1897/98 w zespole F. Feliń­skiego, m.in. w Lublinie, w październiku 1898 tamże u S. Sarnowskiego, od października do kwietnia 1899 w Warszawie w Dolinie Szwajcarskiej i Odeonie u Z. Przybylskiego, w 1899 w zespole działowym we Włocławku, od października 1899 do 1901 w zespole F. Felińskiego w Sosnowcu i w warsz. t. ogr. Fantazja, w sez. 1901/02 w T. Polskim w Poznaniu, w lecie 1902 u F. Felińskiego w Sosnowcu, w sez. 1902/03 znowu w Poznaniu, w sez. 1903/04 w Sosnowcu, w maju 1904 z zespołem sosnowieckim w Częstochowie, w 1904-06 w T. Polskim w Poznaniu, w lecie 1905 z zespołem tego t. w Krakowie, w 1906-10 w t. pol. w Wilnie, z zespołem t. wil. wyjeżdżała na występy, m.in. do Mińska Litewskiego. W tym okresie wyszła za aktora Ludwika Dybizbańskiego, ale nadal używała nazwiska Podgórska. W sez. 1910/11 występowała w T. Polskim w Łodzi, w 1911-13 znowu w Wilnie, a w lecie 1912 prawdopodobnie w T. Małym w Warszawie. W 1913-18 grała w T. Polskim w Poznaniu. W 1918-19 należała do objazdowego zespołu swego męża działającego w Wielkopolsce i na Pomorzu. W sez. 1921/22 wy­stępowała w T. Narodowym w Poznaniu, 1922/23 w T. Miejskim w Łodzi, 1923/24 i jesienią 1924 w Ka­towicach, w 1926-38 stale w Bydgoszczy, w sez. 1938/39 w T. Polskim w Poznaniu. Mieszkała tam także w okresie II wojny świat., a po jej zakończeniu wróciła na scenę pozn. T. Polskiego i występowała na niej do końca życia. W 1946 obchodziła jubileusz pięćdziesięciolecia pracy.
W ciągu swej długiej kariery występowała w bardzo różnorodnym repertuarze. Początkowo grała role młodych dziewcząt, m.in. Anielę (Śluby panieńskie), rolę tyt. w Małce Szwarcenkopf. Największe sukcesy odnosiła w rolach dram., jak np. Maryla (Dziady), Balladyna (Balladyna), Judyta (Ksiądz Marek), Jewdocha (Sędziowie), Ofelia (Hamlet). Później grała role charakterystyczne, takie jak: Dulska (Moralność pani Dulskiej), Szambelanowa (Pan Jowialski). Grę jej ce­chowała zawsze duża kultura i wyczucie estetyczne.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *