aktor, reżyser, dyr. teatru;

Właściwie Józef Adam Zieliński. Był synem Adama Z. i Eleonory z Cyconiów. W maju 1897 występował w Samborze, w 1898 w ze­spole A. Mullera, w maju 1899 u Wandy Freilich w Piotrkowie, w 1899-1901 w zespole E. Majdrowicza w Kaliszu, 1901-03 u J. Myszkowskiego, w sez. 1903/04 w zespole F. Felińskiego w Sosnowcu. Cieszył się tu szczególnym powodzeniem w rolach Wurma (Intryga i miłość), Pustelnika (Balladyna) i Mefista (Faust). Do przedstawienia Fausta przygotował także dekoracje. Od 1905 występował i reżyserował stale w Kaliszu, tam także w grudniu 1907 sam prowadził teatr. Następnie do 1911 występował w warsz. T. Małym, w sez. 1911/12 występował i reżyserował w Poznaniu (m.in. Nerwową awanturę), od stycznia 1913 do 1915 w T. Polskim w Warszawie, od września 1915 brał udział w pol. przedstawieniach pod dyr. B. Skąpskiego w Moskwie. W 1916 występował w moskiewskim T. Polskim A. Szyfmana, w 1917 znowu w zespole B. Skąpskiego, od 1918 do końca sez. 1922/23 w T. Polskim i T. Małym w Warszawie, w sez. 1923/24 w T. Rozmaitości, od sez. 1924/25 do końca życia w T. Narodowym. Był dobrym aktorem charakterystycznym, najlepszym w komediach. Najciekawsze jego role: Maciej (Wąsy i peruka), Lardier (Pan Brotonneau), Sebastian (Don Juan T. Rittnera), Łazański (Polityka), Prof. Radostowiec (Uciekła mi przepióreczka), Nauczyciel filozofii (Mieszczanin szlachcicem), Dyndalski (Zemsta). Ostat­nią jego rolą był Doktor (Magia). 26 XI 1913 ożenił się z Wandą z Harasimowiczów. Zmarł na gruźlicę.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973