aktor;
Był synem Alfonsa R. z wykształcenia inżyniera, z zawodu urzędnika, i Jadwigi z Kamińskich; mężem aktorki Janiny Jabłonowskiej. Kształcił się w Warszawie; w 1922 ukończył Gimn. Rontalera, a w 1924 Kursy Wokalno- Dramatyczne H. J. Hryniewieckiej, uczył się też śpiewu u S. Boguckiego. W sez. 1924/25 występował w T. Polskim w Katowicach, w 1925/26 w Zjednoczonych T. Pomorskich: do końca stycznia 1926 w Toruniu, potem w Bydgoszczy. W sez. 1926/27 grał w T. Miejskim w Lublinie; np. Kirkora (Balladyna), w 1927/28 w T. Praskim w Warszawie np. Drużbę (Legenda). potem występował w Łodzi; od czerwca do sierpnia 1928 w T. Letniam, a w sez. 1928/29 w T. Miejskich m.in. w rolach: Franka (Niespodzianka), Fielda (Nieuchwytny), Olkona (Tak, to jest Łódź). W sez. 1929/30 grał znowu w Toruniu, w 1930/31 w T. Nowym w Poznaniu, np. rolę Dalkego (Nerwowa awantura), a w lutym 1931 z zespołem tego t. w Gdańsku. W sez. 1931/32 grał w T. Polskim i Małym w Warszawie, m.in.: Parysa (Romeo i Julia), Plantagenata (Elżbieta, królowa Anglii), Cibora (Po prostu truteń), Lumleya (Jim i Jill), potem wg własnej relacji, na innych warsz. scenach. Na początku 1935 udał się do Grodna; w T. Miejskim im. Orzeszkowej grał np. w lutym w Kwiecistej drodze, brał też udział w objazdach (wtedy pn. T. Objazdowy Samorządów Woj. Białostockiego). Do końca roku 1935 występował jeszcze w T. Nowym w Kaliszu, w sez. 1936/37 i 1937/38 w niewielkich rolach w T. Narodowym i Nowym w Warszawie, np. jako Lomellin (Fiesko), w 1938/39 w t. peryferyjnych.
We wrześniu 1939 walczył w obronie Warszawy, w latach okupacji niem. pracował w sklepie mydlarskim przy ul. Kruczej. Ranny podczas powstania warsz., dostał się do obozu w Pruszkowie. Potem znalazł się w Radomsku, gdzie w listopadzie 1944 został aresztowany w łapance ulicznej i uwięziony. W lutym 1945 w Częstochowie przystąpił, wraz z grupą aktorów do odbudowy zdewastowanego gmachu teatru, jednakże ze względu na stan zdrowia zrezygnował i wyjechał do rodziny na Śląsk. W 1946-47 pracował w administracji gliwickiej Fabryki Wyrobów Blaszanych. W 1948 wrócił do zawodu; współpracował pocz. z ARTOS-em, a w sez. 1948/49 – 1954/55 był w zespole T. Polskiego, potem T. Dramatycznych w Poznaniu. Grał m.in. Egeusza (Sen nocy letniej, 1948), Sobieniowskiego (Klub kawalerów, 1949), Zbyszka (Moralność pani Dulskiej ), Dolskiego (Wielki człowiek do małych interesów), Trubnikowa (Obcy cień) – 1950; Fullera (Trzydzieści srebrników, 1953). W tej ostatniej roli, ,,stworzył bardzo pełną i konsekwentną sylwetkę agenta. Spod gładkiego uśmiechu wspaniale przebijał jego cynizm i nicość moralna”, ,, tę świetnie zagraną postać wyposażył w pełnię prawdy wewnętrznej „(E. Paukszta).
Potem zamieszkał w Łodzi. W sez. 1955/56 – 1959/60 występował w T. Nowym, m.in. jako: Stanisław Potocki (Noc listopadowa, 1956); Cuesta (Ciemności kryją ziemię), Fray Bartolomeo (Niebo i piekło z Teatru Klary Gazul) – 1957; Doktor Altmann (Bank Glembay Ltd, 1959), w 1960/61 i 1961/62 w T. Powszechnym, w rolach:Hrabiego Respektu (Fantazy), La Termouille`a (Skowronek J. Anouilha), Schaafa (Miesiąc na wsi), Druzusa (Droga do Rzymu), w 1962/63 w T. 7.15 np. :Patrycego (Pasztet jakich mało), Radcy Kłczko (Romans z wodewilu). Od sez. 1963/64 do końca 1977 należał znów do zespołu T. Nowego i 28 III 1974 obchodził jubileusz 50-lecia pracy artystycznej. Od 1.01.1978 był na emeryturze, ale występował jeszcze do końca sez. 1980/81. Grał niewielkie role charakterystyczne, takie jak: Morton (Maria Stuart, Słowackiego, 1963), Ojciec Pawła (Rodeo, 1970), Pastor (Urodziny, 1971), Psujka (Jak wam się podoba, 1972), Biskup Lincoln (Henryk VIII, 1975), Sędzia (Patna, 1976), James (Zwłoka, 1978). Współpracował z T. Propozycji przy Domu Środowisk Twórczych. Zagrał w kilku filmach, np. Ostatni kurs (1963), Bokser (1966), i w serialu telew. Doktor Ewa (1970).
Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2017