aktorka;

Właściwie Konstancja Brylińska , zamężna Paprocka.

Była córką Franciszki Brylińskiej; żoną przemysłowca Jerzego Paprockiego (ślub 27 VII 1936 w Katowicach). W 1930 ukończyła gimn. Urszulanek w Poznaniu i przez kilka lat brała lekcje gry aktorskiej u A. Bystrzyńskiego. W 1932-35, wg własnej relacji, występowała w T. Nowym w Poznaniu, w sez. 1935/36 grała w T. im. Słowackiego w Krakowie, m.in. Ritę (Henryk IV), Zuzannę (Azais), Aktorkę w roli Małgorzaty (Noc listopadowa), Luizę (Chimery), Dorę (Matura), Justynę ( Wielki Fryderyk). Po wyjściu za mąż zrezygnowała ze sceny.

Po II wojnie światowej, w sez. 1945/46 wróciła do zespołu T. im. Słowackiego w Krakowie, a w 1946/47 pozostała w krak. Miejskich T.Dramatycznych. W sez. 1947/48 grała w T. Polskim w Poznaniu, a w 1948/49 należała do objazdowego zespołu A. Brodzisza i M. Bogdy. Po powrocie do Krakowa, w sez. 1949/50-1953/54 występowała w Miejskich T. Dramatycznych, a od sez. 1954/55 do przejścia na emeryturę 1 IX1971, należała do zespołu Starego Teatru. Niektóre role: Franciszka (Król), Skierka (Balladyna)- 1945; Lilka (Zamach, 1946), Antosia (Chory z urojenia, 1947), Fruzia (Damy i huzary, 1949), Mildred (Trzydzieści srebrników, 1952), Hanka (Polacy nie gęsi, 1953), Poranna gwiazda (Legenda o miłości, 1955), Janina (Dom otwarty, 1957), Jenny (Śmierć komiwojażera, 1960); Inez (Jaką mnie pragniesz), Pani Kuhn (Kolega) – 1961; Lady Britomart (Major Barbara, 1963), Matka (Sposób bycia, 1964), Pani ( Wyszedł z domu, 1965), Matka (Biografia, 1968). Na emeryturze pojawiała się na scenie w epizodycznych rolach, np. jako: Dama (Dziady, 1973), Pokojówka (Romans z wodewilu, 1980); Staruszka (Taniec śmierci), Dama (Operetka) – 1988.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017