tancerka, aktorka;
Właściwie Maria, Wanda Stróżyńska zamężna Kassowska. Była córką Antoniego S. i śpiewaczki Aleksandry Stróżyńskiej z Dawidowiczów, żoną aktora Bronisława Kassowskiego (ślub w 1942), matką aktorek: Teresy Kassowskiej-Zielińskiej i Ewy Kassowskiej-Wyszomirskiej. Po ukończeniu szkoły średniej, uczyła się w szkole baletowej E. Koszutskiego. W sez. 1922/23 należała jako tancerka do zespołu T. Polskiego w Katowicach, w 1923 występowała w operetce krak., w sez. 1925/26 i 1926/27 znowu w T. Polskim w Katowicach, 1927/28 (być może dłużej) znowu w operetce krak., 1931/32 i 1932/33 w T. Miejskim w Sosnowcu, w 1933-39 ponownie w Katowicach. W 1936, po ukończeniu kursów dram. przy T. Polskim w Katowicach, zdała egzamin aktorski ZASP-u i odtąd występowała jako aktorka dramatyczna. W okresie okupacji niem., od marca 1944 występowała w jawnym Krak. T. Powszechnym. Po wyjściu za mąż w 1942, używała niekiedy na scenie nazwiska Kassowska. Po wojnie, w 1945-47 występowała w T. Polskim w Bydgoszczy, w sez. 1947/48 w T. Powszechnym TUR w Krakowie, 1948/49 w T. Polskim w Bielsku, 1949/50 w T. Wybrzeże w Gdańsku, 1950/51 w T. Ziemi Pomorskiej w Bydgoszczy, w 1952-55 w T. Dramatycznych w Szczecinie, w sez. 1956/57 w T. Ziemi Rzeszowskiej, w 1958-61 w T. im. Węgierki w Białymstoku, 1961-65 w T. im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim; od sez. 1965/66 do końca życia w T. Ziemi Opolskiej. Początkowo grała tzw. drugie amantki, np. Lucy (Obiad o ósmej), Joannę (Arletta i zielone pudła) oraz epizodyczne role pokojówek i służących; potem role charakterystyczne, np. Eleonorę (Cyd), Radczynię (Wesele), Mirska (Klub kawalerów), Maniewiczową (Żabusia), Uderską (Królowa przedmieścia), Ftetetitę (Cezar i Kleopatra), Tykalską (Pan Damazy), Matkę (Grupa Laokoona), Marfę (Burza” A. Ostrowskiego), Lady Bracknell (Mój brat niepoprawny).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980, t.II, PWN Warszawa 1994