Pawłowski Kazimierz

Kazimierz Pawłowski (Program Teatralny Kupa rozkoszy za pare groszy Teatr Złoty Ul Warszawa) Encyklopediateatru
Pawłowski Kazimierz
Data urodzenia:
1914-06-03 Władysławówka k. Kijowa
Data śmierci:
1973-12-14 Chicago

aktor, reżyser, dyrektor teatru;

Właściwie Kazimierz Pawłowski  pseud. Korwin. Był synem Bohdana P., pracownika administracji majątków Branickich, i Ludwiki z Bąkowskich, nauczycielki francuskiego, bratem Wacława Pawłowskiego i Romany Pawłowskiej, mężem aktorki Niny Wilińskiej, potem aktorki Stefanii Górskiej, nast. Hanny Tokarczyk, pianistki, ojcem aktora Woj­ciecha Wilińskiego i aktorki Weroniki Pawłowskiej. W 1923-31 uczęszczał do gimn. w Zamościu, nast. w Warszawie. W 1931 wstąpił do Państw. Szkoły Dram. w Warszawie, potem studiował w PIST. Po ukończeniu wydz. sztuki aktorskiej, w 1935 wystę­pował na scenach warsz., m.in. w T. Letnim i t. Cyrulik Warszawski, gdzie w 1936 zaczął używać pseud. Korwin. W 1936-39 nadal pod pseud. grał w T. Miejskim w Łodzi, a po powrocie do War­szawy w t. Ali Baba (1939) pod prawdziwym na­zwiskiem. W 1934-38 występował też jako Korwin-Pawłowski w filmach (Młdy las – 1934, Dziewczęta z Nowolipek – 1937, Moi rodzice rozwodzą się – 1938) W okresie okupacji niem. brał udział w programach rewiowych w kinie Atlantic w Krakowie, nast. grał i reżyserował w jawnych teatrach w Warszawie: Komedia (1940), Złoty Ul (1940), Miniatury (1942), Rozmaitości Jar (1943-44), Wodewil (1944). Po wojnie, w 1945-48 był aktorem i reżyserem T. Miniatur Syrena w Łodzi, gościnnie zaś występował w t. Siedem Ko­tów w Krakowie (sez. 1946/47). W 1948 przybył do Warszawy z łódz. zespołem Syreny i pozostał w nim w sez. 1948/49. Od sez. 1949/50 reżyserował w łódz. T. Osa, a od marca do września 1951 sprawował dyr. naczelną i kierownictwo artyst. Połączonych T. Muzycznych w Łodzi. W sez. 1951/52 grał i reżyserował w filii tychże, w T. Małym. Po powrocie do Warszawy reżyserował w T. Powszech­nym (1952); w tym samym czasie związał się z T. Satyryków. W dniu 27 XII 1953 spowodował tragiczny w skutkach wypadek samochodowy i zo­stał aresztowany. Po zwolnieniu wyjechał do Ka­towic, gdzie w sez. 1955/56 był kier. artyst. i reżyserem T. Satyry. Od listopada 1956 do końca sez. 1956/57 był dyr. i kier. artyst. T. Komedia w Warszawie.

Był popularnym, utalentowanym aktorem komedio­wym i konferansjerem. W Łodzi reżyserował m.in.: Ich dwóch, Dobrze skrojony frak, Złote niedole, w Warszawie: Rodzinkę, Pana z milionami, Wodewil warszawski. Odbywał podróże z kabaretem Wagabunda po kraju i za granicę. Podczas jednego z wyjazdów w 1957, pozostał za granicą. Mieszkał pocz. w Austrii, potem RFN nie pracując w zawodzie aktorskim (był kelnerem), później zaś we Francji (1960-64), gdzie był robotnikiem, tragarzem, bar­manem. Udanym debiutem w Paryżu, a jednocześnie powrotem do zawodu aktorskiego była rola ordynansa Szabuniewicza (Jakubowski i pułkownik, 1961). Występował w repertuarze komediowym w t. Bouffes Parisiens, Comedie des Champs Elysee i Quatorze oraz sporadycznie w filmie. Okresowo prze­bywał w Londynie, gdzie brał udział w przedstawie­niach pol., po czym wyjechał do Stanów Zjednoczo­nych. Niekiedy organizował przedstawienia dla Po­lonii amer., pracował w sklepie meblowym w Chi­cago. Występował tu w T. Nasza Reduta E. Dzie­wońskiej; np. jako Bob Szturm w Meczu małżeńskim (1966), w milenijnym widowisku Lotem Orła Białego i szlakiem pól bitewnych (1966), w Tangu (1969)

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)

aktor, reżyser, dyrektor teatru;

Właściwie Kazimierz Pawłowski  pseud. Korwin. Był synem Bohdana P., pracownika administracji majątków Branickich, i Ludwiki z Bąkowskich, nauczycielki francuskiego, bratem Wacława Pawłowskiego i Romany Pawłowskiej, mężem aktorki Niny Wilińskiej, potem aktorki Stefanii Górskiej, nast. Hanny Tokarczyk, pianistki, ojcem aktora Woj­ciecha Wilińskiego i aktorki Weroniki Pawłowskiej. W 1923-31 uczęszczał do gimn. w Zamościu, nast. w Warszawie. W 1931 wstąpił do Państw. Szkoły Dram. w Warszawie, potem studiował w PIST. Po ukończeniu wydz. sztuki aktorskiej, w 1935 wystę­pował na scenach warsz., m.in. w T. Letnim i t. Cyrulik Warszawski, gdzie w 1936 zaczął używać pseud. Korwin. W 1936-39 nadal pod pseud. grał w T. Miejskim w Łodzi, a po powrocie do War­szawy w t. Ali Baba (1939) pod prawdziwym na­zwiskiem. W 1934-38 występował też jako Korwin-Pawłowski w filmach (Młdy las – 1934, Dziewczęta z Nowolipek – 1937, Moi rodzice rozwodzą się – 1938) W okresie okupacji niem. brał udział w programach rewiowych w kinie Atlantic w Krakowie, nast. grał i reżyserował w jawnych teatrach w Warszawie: Komedia (1940), Złoty Ul (1940), Miniatury (1942), Rozmaitości Jar (1943-44), Wodewil (1944). Po wojnie, w 1945-48 był aktorem i reżyserem T. Miniatur Syrena w Łodzi, gościnnie zaś występował w t. Siedem Ko­tów w Krakowie (sez. 1946/47). W 1948 przybył do Warszawy z łódz. zespołem Syreny i pozostał w nim w sez. 1948/49. Od sez. 1949/50 reżyserował w łódz. T. Osa, a od marca do września 1951 sprawował dyr. naczelną i kierownictwo artyst. Połączonych T. Muzycznych w Łodzi. W sez. 1951/52 grał i reżyserował w filii tychże, w T. Małym. Po powrocie do Warszawy reżyserował w T. Powszech­nym (1952); w tym samym czasie związał się z T. Satyryków. W dniu 27 XII 1953 spowodował tragiczny w skutkach wypadek samochodowy i zo­stał aresztowany. Po zwolnieniu wyjechał do Ka­towic, gdzie w sez. 1955/56 był kier. artyst. i reżyserem T. Satyry. Od listopada 1956 do końca sez. 1956/57 był dyr. i kier. artyst. T. Komedia w Warszawie.

Był popularnym, utalentowanym aktorem komedio­wym i konferansjerem. W Łodzi reżyserował m.in.: Ich dwóch, Dobrze skrojony frak, Złote niedole, w Warszawie: Rodzinkę, Pana z milionami, Wodewil warszawski. Odbywał podróże z kabaretem Wagabunda po kraju i za granicę. Podczas jednego z wyjazdów w 1957, pozostał za granicą. Mieszkał pocz. w Austrii, potem RFN nie pracując w zawodzie aktorskim (był kelnerem), później zaś we Francji (1960-64), gdzie był robotnikiem, tragarzem, bar­manem. Udanym debiutem w Paryżu, a jednocześnie powrotem do zawodu aktorskiego była rola ordynansa Szabuniewicza (Jakubowski i pułkownik, 1961). Występował w repertuarze komediowym w t. Bouffes Parisiens, Comedie des Champs Elysee i Quatorze oraz sporadycznie w filmie. Okresowo prze­bywał w Londynie, gdzie brał udział w przedstawie­niach pol., po czym wyjechał do Stanów Zjednoczo­nych. Niekiedy organizował przedstawienia dla Po­lonii amer., pracował w sklepie meblowym w Chi­cago. Występował tu w T. Nasza Reduta E. Dzie­wońskiej; np. jako Bob Szturm w Meczu małżeńskim (1966), w milenijnym widowisku Lotem Orła Białego i szlakiem pól bitewnych (1966), w Tangu (1969)

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *