Data urodzenia:
1883-12-21 Warszawa
Data śmierci:
1935-04-14 Warszawa
aktor, reżyser, dyrektor teatru;
Właściwie Jan Pik.
Syn Feliksa Pika i Zofii z Sztajermarków. Po ukończeniu gimn. i występach na scenie amatorskiej debiutował 16 I 1904 w roli tyt. w Urielu Akoście w T. Ludowym w Warszawie. Na scenie tej występował do jesieni tego roku, po czym przeniósł się do Lwowa. W 1904-06 występował w T. Miejskim we Lwowie, a w 1906-08 w Łodzi. Od 30 VII 1908 został przyjęty do zespołu WTR i grał na scenie T. Rozmaitości aż do 1919. Tu też zaczął reżyserować, m.in. 2 XII 1915 Noc listopadową. W okresie I wojny świat. z ramienia Zarządu Zrzeszenia T. Rozmaitości wraz z K. Junoszą-Stępowskim czuwał nad stroną techniczną pracy w teatrze. W sez. 1919/20 był głównym reżyserem w T. Polskim i T. Wielkim w Poznaniu; następnie powrócił do Warszawy i pracował kolejno w T. Polskim i Małym (1920-23), w T. Komedia (sez. 1923/24, gdzie był równocześnie zastępcą dyr.), w T. Szkarłatna Maska (1925, także jako współdyr. obok K. Biernackiego), w T. Ćwiklińskiej i Fertnera (sez. 1926/27), w T. Miejskich (1927-34, na scenach T. Narodowego, Nowego i Letniego) i na scenach TKKT (sez. 1934/35). W sierpniu 1924 grał i reżyserował gościnnie w T. Polskim w Wilnie. W pierwszych latach pracy aktorskiej grał role amantów i bohaterów, w których określany był jako „artysta sumienny, zdolny i wytworny”(J. Czempiński), później przeszedł do ról charakterystycznych i komicznych. Grał m.in. Aresa (Noc listopadowa), Rycerza Czarnego i Hetmana (Wesele), Sawę (Sen srebrny Salomei), Zawiszę Czarnego (Zawisza Czarny), Karola Moora (Zbójcy), Jakuba (Głupi Jakub), Witusia (Skiz), Kuternogę (Diabeł i karczmarka). Majora (Pan Geldhab), Janusza (Pan Jowialski). Od I wojny świat. działał też jako reżyser; jego największymi sukcesami w tej dziedzinie były (poza wymienioną Nocą listopadową) inscenizacje Judasza z Kariothu (1916, T. Rozmaitości Warszawa) i Księgi Hioba (1921, T. Mały Warszawa). Grał też w filmach pol., m.in. w Dziejach grzechu (1911), Tamtym (1921). Był zasłużonym członkiem ZASP i wieloletnim sekretarzem zarządu tego związku.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktor, reżyser, dyrektor teatru;
Właściwie Jan Pik.
Syn Feliksa Pika i Zofii z Sztajermarków. Po ukończeniu gimn. i występach na scenie amatorskiej debiutował 16 I 1904 w roli tyt. w Urielu Akoście w T. Ludowym w Warszawie. Na scenie tej występował do jesieni tego roku, po czym przeniósł się do Lwowa. W 1904-06 występował w T. Miejskim we Lwowie, a w 1906-08 w Łodzi. Od 30 VII 1908 został przyjęty do zespołu WTR i grał na scenie T. Rozmaitości aż do 1919. Tu też zaczął reżyserować, m.in. 2 XII 1915 Noc listopadową. W okresie I wojny świat. z ramienia Zarządu Zrzeszenia T. Rozmaitości wraz z K. Junoszą-Stępowskim czuwał nad stroną techniczną pracy w teatrze. W sez. 1919/20 był głównym reżyserem w T. Polskim i T. Wielkim w Poznaniu; następnie powrócił do Warszawy i pracował kolejno w T. Polskim i Małym (1920-23), w T. Komedia (sez. 1923/24, gdzie był równocześnie zastępcą dyr.), w T. Szkarłatna Maska (1925, także jako współdyr. obok K. Biernackiego), w T. Ćwiklińskiej i Fertnera (sez. 1926/27), w T. Miejskich (1927-34, na scenach T. Narodowego, Nowego i Letniego) i na scenach TKKT (sez. 1934/35). W sierpniu 1924 grał i reżyserował gościnnie w T. Polskim w Wilnie. W pierwszych latach pracy aktorskiej grał role amantów i bohaterów, w których określany był jako „artysta sumienny, zdolny i wytworny”(J. Czempiński), później przeszedł do ról charakterystycznych i komicznych. Grał m.in. Aresa (Noc listopadowa), Rycerza Czarnego i Hetmana (Wesele), Sawę (Sen srebrny Salomei), Zawiszę Czarnego (Zawisza Czarny), Karola Moora (Zbójcy), Jakuba (Głupi Jakub), Witusia (Skiz), Kuternogę (Diabeł i karczmarka). Majora (Pan Geldhab), Janusza (Pan Jowialski). Od I wojny świat. działał też jako reżyser; jego największymi sukcesami w tej dziedzinie były (poza wymienioną Nocą listopadową) inscenizacje Judasza z Kariothu (1916, T. Rozmaitości Warszawa) i Księgi Hioba (1921, T. Mały Warszawa). Grał też w filmach pol., m.in. w Dziejach grzechu (1911), Tamtym (1921). Był zasłużonym członkiem ZASP i wieloletnim sekretarzem zarządu tego związku.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
