Halama Zizi

Halama Zizi
Data urodzenia:
1905-01-17 Czerwińsk nad Wisłą
Data śmierci:
1975-10-03 Zakopane

tancerka;

Właściwie Józefa Halama 1° v. Karniszyn, 2° v. Parnell, 3° v. Sędzimir. Była córką ar­tysty cyrkowego Stanisława H. i tancerki Marianny (Marty) z Cegielskich, siostrą tancerek Leokadii (Lody) H, i Alicji H.,Heleny H.,  żoną – Feliksa Parnella, matką tancerki Magdaleny Parnell. Pierwszy raz wystąpiła jako pięcioletnie dziecko w tańcu szkoc­kim na arenie cyrku w Tomsku. Tańca uczyła się pocz. pod kier. rodziców (ojciec uczył ją akrobatyki), potem u B. Niżyńskiej w Moskwie i M. Taglioni w Charkowie. Po powrocie do kraju w 1921 mieszkała pocz. w Sosnowcu. Rodzina H. utrzymy­wała się z występów wędrownych w różnych mia­stach polskich. Zizi tańczyła m.in. tańce ros., z matką i siostrą Lodą, w nocnym lokalu w Bielsku. W 1926 występowała, z siostrą Lodą, w nocnym lokalu w Warszawie. Od września t.r. została zaan­gażowana do t Perskie Oko, najpierw jako girlsa, potem z matką i siostrą Alicją, wykonywała wią­zankę tańców ros. „Pod samowarem” zdobywając wielkie powodzenie. Odtąd występowała na scenach kabaretów i teatrzyków rewiowych w Warszawie: Perskie Oko (1926, 1927), Morskie Oko (1928, 1929, 1930, 1932), Wesoły Wieczór (1930, 1931), Banda (1932), Cyganeria (1933, 1934), Rex (1933), Hollywood (1934, 1935), Stara Banda (1934), Wiel­ka Rewia (1935). Tańczyła solo lub w duetach, najczęściej z siostrą Lodą, E. Bodo, T. Olszą (słynna Złota pantera) i z przyszłym mężem F. Parnellem. Znała podstawy tańca klasycznego, opanowała świetnie taniec akrobatyczny. W rec. pisano, że występy jej stanowią „wybitnie interesującą atra­kcję” programów kabaretowych. Od 1935 tańczyła w zespole kabaretowym prowadzonym przez Par­nella, którego poślubiła w 1931 (rozwód w 1943). Uczestniczyła w licznych tournee zagranicznych. Z powodzeniem występowała w stylizowanych ukła­dach baletowych tańców pol., a także w układach klasycznych i charakterystycznych, które wykony­wała „żywiołowo i z talentem znakomitym”. Pró­bowała także kariery piosenkarskiej, ale bez wię­kszego powodzenia. Okres okupacji niem. spędziła w Warszawie i Krakowie, niekiedy występowała w kawiarniach. W 1945-49 występowała w Krakowie i w objazdowych zespołach baletowych, prowadzo­nych przez Parnella, a także pod własnym kier. (m.in. 1948 w Szklarskiej Porębie). W Poznaniu w T. Wielkim 8 XI 1947 odbył się jej recital. Zaj­mowała się również pracą pedagogiczną. Ostatnie lata życia spędziła w Zakopanem. Należała do najpopularniejszych tancerek estradowych okresu międzywojennego. W 1932 wystąpiła w filmie pol. Biała trucizna.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)

tancerka;

Właściwie Józefa Halama 1° v. Karniszyn, 2° v. Parnell, 3° v. Sędzimir. Była córką ar­tysty cyrkowego Stanisława H. i tancerki Marianny (Marty) z Cegielskich, siostrą tancerek Leokadii (Lody) H, i Alicji H.,Heleny H.,  żoną – Feliksa Parnella, matką tancerki Magdaleny Parnell. Pierwszy raz wystąpiła jako pięcioletnie dziecko w tańcu szkoc­kim na arenie cyrku w Tomsku. Tańca uczyła się pocz. pod kier. rodziców (ojciec uczył ją akrobatyki), potem u B. Niżyńskiej w Moskwie i M. Taglioni w Charkowie. Po powrocie do kraju w 1921 mieszkała pocz. w Sosnowcu. Rodzina H. utrzymy­wała się z występów wędrownych w różnych mia­stach polskich. Zizi tańczyła m.in. tańce ros., z matką i siostrą Lodą, w nocnym lokalu w Bielsku. W 1926 występowała, z siostrą Lodą, w nocnym lokalu w Warszawie. Od września t.r. została zaan­gażowana do t Perskie Oko, najpierw jako girlsa, potem z matką i siostrą Alicją, wykonywała wią­zankę tańców ros. „Pod samowarem” zdobywając wielkie powodzenie. Odtąd występowała na scenach kabaretów i teatrzyków rewiowych w Warszawie: Perskie Oko (1926, 1927), Morskie Oko (1928, 1929, 1930, 1932), Wesoły Wieczór (1930, 1931), Banda (1932), Cyganeria (1933, 1934), Rex (1933), Hollywood (1934, 1935), Stara Banda (1934), Wiel­ka Rewia (1935). Tańczyła solo lub w duetach, najczęściej z siostrą Lodą, E. Bodo, T. Olszą (słynna Złota pantera) i z przyszłym mężem F. Parnellem. Znała podstawy tańca klasycznego, opanowała świetnie taniec akrobatyczny. W rec. pisano, że występy jej stanowią „wybitnie interesującą atra­kcję” programów kabaretowych. Od 1935 tańczyła w zespole kabaretowym prowadzonym przez Par­nella, którego poślubiła w 1931 (rozwód w 1943). Uczestniczyła w licznych tournee zagranicznych. Z powodzeniem występowała w stylizowanych ukła­dach baletowych tańców pol., a także w układach klasycznych i charakterystycznych, które wykony­wała „żywiołowo i z talentem znakomitym”. Pró­bowała także kariery piosenkarskiej, ale bez wię­kszego powodzenia. Okres okupacji niem. spędziła w Warszawie i Krakowie, niekiedy występowała w kawiarniach. W 1945-49 występowała w Krakowie i w objazdowych zespołach baletowych, prowadzo­nych przez Parnella, a także pod własnym kier. (m.in. 1948 w Szklarskiej Porębie). W Poznaniu w T. Wielkim 8 XI 1947 odbył się jej recital. Zaj­mowała się również pracą pedagogiczną. Ostatnie lata życia spędziła w Zakopanem. Należała do najpopularniejszych tancerek estradowych okresu międzywojennego. W 1932 wystąpiła w filmie pol. Biała trucizna.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *