Halama Alicja

Halama Alicja
Data urodzenia:
1912-07-16 Lublin
Data śmierci:
1998-07-13 Londyn

tancerka, aktorka;

Właściwie Alicja Halama, 1° v Bardzińska, 2° v. Konarska. Była córką muzyka i akrobaty cyrkowego Stanisława Halamy i tancerki Marty Halamy; siostrą tancerek: Zizi H., właściwie Józefy , Lody H., właśc. Leokadii i Eny H., właśc. Heleny, zamężnej Hallet. Jej pierwszym mężem był pułkownik Jerzy Bardziński, dowódca 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich (ślub 18 X 1933 w Warszawie), drugim tancerz Czesław Konarski.
Tańca uczyła się pod kier. rodziców, a potem u B. Niżynskiej w Kijowie. Już od wczesnego dzieciństwa występowała u boku rodziców i sióstr w zespołach objazdowych na terenie Rosji. W 1921 przybyła z rodziną do Sosnowca, skąd pochodził Stanisław Halama i przez kilka lat występowali w t. rewiowych, music-hallach, cyrkach i kinach na prowincji. Według B. Mamontowicz-Łojek w Bielsku na Śląsku Cieszyńskim: ,,w miejscowym nocnym lokalu odbył się pierwszy w Polsce występ tej tanecznej rodziny”. Później występowali m.in, w Katowicach, Toruniu, Poznaniu, Kaliszu (tu np. od maja do sierpnia 1925). Od jesieni 1925 Alicja H. występowała z matką i siostrami w Warszawie, w Dolinie Szwajcarskiej, t. Mignon, nast. dzięki E. Koszutskiemu w t. Bagatela. Jak wspominał L. Sempoliński ,,zrobiły furorę” i wkrótce zostały zaangażowane do przedstawień Z. Wojciechowskiego w siedzibie Teatru Niewiarowskiej, gdzie pierwszy raz wystąpiły pod własnym nazwiskiem 9 VII 1926. Od sez. 1926/27 Alicja, z Lodą i Zizi znalazła się w zespole t. Perskie Oko, gdzie pocz. wchodziły w skład ,, Koszutski Girls”, a potem tańczyły jako solistki z matką, w wiązance tańców ros. Pod samowarem. W sez. 1927/28 występowały w t. Karuzela, a także w Nowym Perskim Oku, w 1928/29 i 1929/30 w t. Morskie Oko, m.in. w rewiach: 1000 pięknych dziewcząt, Warszawa w kwiatach, Uśmiech Warszawy; udział sióstr ,,Halamek” był jedną z największych atrakcji tych programów. Z Lodą i i Zizi wyjeżdżała też na występy gościnne, np. w lipcu 1929 i w maju 1930 tańczyły w Kielcach. Po wyjściu mąż za J. Bardzińskiego, na pewien czas opuściła scenę. Po powrocie i po rozpadzie tercetu ,,Halamek”, tańczyła m.in. w Balecie Polskim F. Parnella oraz w t. rewiowych najczęściej w duecie z Cz. Konarskim. W styczniu 1935 w T. Letnim występowała w roli Partenis (Piękna Helena), w lutym t.r. w t. Wielka Rewia wzięła udział w programie Tańce, hulanki, swawole, a nast. weszła znów w skład, występującego też na tej scenie, Baletu Polskiego F. Parnella. Tańczyła w tym zespole do 1937; wyjeżdżała z nim na liczne tournée po Polsce (np. od lutego do maja 1937) oraz za granicę, m.in. do Paryża (kwiecień i grudzień 1935), Nicei (kwiecień 1936), Genewy (czerwiec 1936), na franc. Riwierę (sierpień-wrzesień 1936). W lipcu 1936 znalazła się w składzie pol. grupy baletowej, biorącej udział w Olimpiadzie Tanecznej w Berlinie, na której zespół otrzymał najwyższą nagrodę. Występowała w miniaturach Demon i wiara, Zmysły i praca, jako Maskotka (Chłopcy malowani), Carmencita (Hiszpańska miłość), Cyganka (Rapsodia węgierska), w Tańcach góralskich, Krakowiaku, Trojaku, w widowisku Sto lat walca. W przerwach pracy zespołu, występowała w t. rewiowych w Warszawie: w 1935 (wrzesień-listopad) w t. Hollywood, gdzie próbowała też swoich jako piosenkarka, 23 IX 1936 w T. na Karowej w scenach baletowych w Wesołej wdówce, a 28 IIl 1937 w t. Wielka Rewia w Wiosennej paradzie gwiazd; w sez. 1937/38 w t. Cyrulik Warszawski; w 1938/39 w t. Wielka Rewia np. w rewiach: Raj kobiet (tu w scence baletowej Pierrot i Colombina), Szukamy gwiazdy oraz w t. Ali Baba (marzec-maj 1939), w ostatnich przed wojną programach: Sezonie otwórz się (,,ze swoim partnerem p. Konarskim, doprowadziła  do wysokiego kunsztu harmonię każdego ruchu i gestu”, pisał Boy) oraz Orzeł czy Rzeszka. W sez. 1938/39 była solistką Pol. Baletu Reprezentacyjnego pod kier. L. Wójcikowskiego, z którym występowała m.in. na tournée we Francji i Belgii.
W latach 30. zdobyła renomę jako doskonała tancerka rewiowa. W opinii Mamontowicz-Łojek ,,wypadała najlepiej tańcach lirycznych i sentymentalnych, w romantycznej scenerii, tańczyła nawet czasami Chopina. Chętnie jednak wykonywała również tance bardziej dynamiczne”. Pisano o niej: ,,ma w sobie eteryczną lekkość, finezyjną subtelność i ujmującą grację. W Konarskim znalazła sobie jak najbardziej odpowiedniego partnera” (cyt. za Mamontowicz-Łojek). Wystąpiła w filmach: Uśmiech losu (1927), Dusze w niewoli (1930), Dodek na froncie (1936).
W 1940 wraz z Konarskim znalazła się w zespole T. Polskiego w Paryżu, skąd po upadku Francji oboje przedostali się do Anglii. Od 1940 była solistką Anglo-Polish Ballet, założonego przez Konarskiego w Londynie. Z zespołem tym występowała dla żołnierzy pol. przebywających w Wielkiej Brytanii, ale także publiczności cywilnej, pol. i ang, do końca 1941 dano ok. 500 przedstawień, a ulubionymi pozycjami repertuaru, w których Alicja H. tańczyła, były: Wesele krakowskie (partię Panny Młodej), Pan Twardowski, Polonica do Koncertu e-moll Chopina, Schubertiana i The Dancing Woman. W 1943 tańczyła z Konarskim na londyńskim hipodromie w musicalu The Lisbon Story. Wystąpiła w fabularyzowanym dokumencie film. Szkocki mazurek (1943). Wiosną 1945 występowała z zespołem Anglo-Polish Ballet we Włoszech. Po wojnie pozostała wraz z Konarskim na emigracji.W 1946-47 oboje występowali w największym londyńskim music-hallu Palladium, jako romantyczna para w rewii High Time!. Z Anglo-Polish Ballet, lub tylko w duecie z Konarskim odbyła liczne tournée, m.in, do USA, Kanady, Australii, Nowej Zelandii i Afryki Południowej.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017


Źródła:
1)

tancerka, aktorka;

Właściwie Alicja Halama, 1° v Bardzińska, 2° v. Konarska. Była córką muzyka i akrobaty cyrkowego Stanisława Halamy i tancerki Marty Halamy; siostrą tancerek: Zizi H., właściwie Józefy , Lody H., właśc. Leokadii i Eny H., właśc. Heleny, zamężnej Hallet. Jej pierwszym mężem był pułkownik Jerzy Bardziński, dowódca 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich (ślub 18 X 1933 w Warszawie), drugim tancerz Czesław Konarski.
Tańca uczyła się pod kier. rodziców, a potem u B. Niżynskiej w Kijowie. Już od wczesnego dzieciństwa występowała u boku rodziców i sióstr w zespołach objazdowych na terenie Rosji. W 1921 przybyła z rodziną do Sosnowca, skąd pochodził Stanisław Halama i przez kilka lat występowali w t. rewiowych, music-hallach, cyrkach i kinach na prowincji. Według B. Mamontowicz-Łojek w Bielsku na Śląsku Cieszyńskim: ,,w miejscowym nocnym lokalu odbył się pierwszy w Polsce występ tej tanecznej rodziny”. Później występowali m.in, w Katowicach, Toruniu, Poznaniu, Kaliszu (tu np. od maja do sierpnia 1925). Od jesieni 1925 Alicja H. występowała z matką i siostrami w Warszawie, w Dolinie Szwajcarskiej, t. Mignon, nast. dzięki E. Koszutskiemu w t. Bagatela. Jak wspominał L. Sempoliński ,,zrobiły furorę” i wkrótce zostały zaangażowane do przedstawień Z. Wojciechowskiego w siedzibie Teatru Niewiarowskiej, gdzie pierwszy raz wystąpiły pod własnym nazwiskiem 9 VII 1926. Od sez. 1926/27 Alicja, z Lodą i Zizi znalazła się w zespole t. Perskie Oko, gdzie pocz. wchodziły w skład ,, Koszutski Girls”, a potem tańczyły jako solistki z matką, w wiązance tańców ros. Pod samowarem. W sez. 1927/28 występowały w t. Karuzela, a także w Nowym Perskim Oku, w 1928/29 i 1929/30 w t. Morskie Oko, m.in. w rewiach: 1000 pięknych dziewcząt, Warszawa w kwiatach, Uśmiech Warszawy; udział sióstr ,,Halamek” był jedną z największych atrakcji tych programów. Z Lodą i i Zizi wyjeżdżała też na występy gościnne, np. w lipcu 1929 i w maju 1930 tańczyły w Kielcach. Po wyjściu mąż za J. Bardzińskiego, na pewien czas opuściła scenę. Po powrocie i po rozpadzie tercetu ,,Halamek”, tańczyła m.in. w Balecie Polskim F. Parnella oraz w t. rewiowych najczęściej w duecie z Cz. Konarskim. W styczniu 1935 w T. Letnim występowała w roli Partenis (Piękna Helena), w lutym t.r. w t. Wielka Rewia wzięła udział w programie Tańce, hulanki, swawole, a nast. weszła znów w skład, występującego też na tej scenie, Baletu Polskiego F. Parnella. Tańczyła w tym zespole do 1937; wyjeżdżała z nim na liczne tournée po Polsce (np. od lutego do maja 1937) oraz za granicę, m.in. do Paryża (kwiecień i grudzień 1935), Nicei (kwiecień 1936), Genewy (czerwiec 1936), na franc. Riwierę (sierpień-wrzesień 1936). W lipcu 1936 znalazła się w składzie pol. grupy baletowej, biorącej udział w Olimpiadzie Tanecznej w Berlinie, na której zespół otrzymał najwyższą nagrodę. Występowała w miniaturach Demon i wiara, Zmysły i praca, jako Maskotka (Chłopcy malowani), Carmencita (Hiszpańska miłość), Cyganka (Rapsodia węgierska), w Tańcach góralskich, Krakowiaku, Trojaku, w widowisku Sto lat walca. W przerwach pracy zespołu, występowała w t. rewiowych w Warszawie: w 1935 (wrzesień-listopad) w t. Hollywood, gdzie próbowała też swoich jako piosenkarka, 23 IX 1936 w T. na Karowej w scenach baletowych w Wesołej wdówce, a 28 IIl 1937 w t. Wielka Rewia w Wiosennej paradzie gwiazd; w sez. 1937/38 w t. Cyrulik Warszawski; w 1938/39 w t. Wielka Rewia np. w rewiach: Raj kobiet (tu w scence baletowej Pierrot i Colombina), Szukamy gwiazdy oraz w t. Ali Baba (marzec-maj 1939), w ostatnich przed wojną programach: Sezonie otwórz się (,,ze swoim partnerem p. Konarskim, doprowadziła  do wysokiego kunsztu harmonię każdego ruchu i gestu”, pisał Boy) oraz Orzeł czy Rzeszka. W sez. 1938/39 była solistką Pol. Baletu Reprezentacyjnego pod kier. L. Wójcikowskiego, z którym występowała m.in. na tournée we Francji i Belgii.
W latach 30. zdobyła renomę jako doskonała tancerka rewiowa. W opinii Mamontowicz-Łojek ,,wypadała najlepiej tańcach lirycznych i sentymentalnych, w romantycznej scenerii, tańczyła nawet czasami Chopina. Chętnie jednak wykonywała również tance bardziej dynamiczne”. Pisano o niej: ,,ma w sobie eteryczną lekkość, finezyjną subtelność i ujmującą grację. W Konarskim znalazła sobie jak najbardziej odpowiedniego partnera” (cyt. za Mamontowicz-Łojek). Wystąpiła w filmach: Uśmiech losu (1927), Dusze w niewoli (1930), Dodek na froncie (1936).
W 1940 wraz z Konarskim znalazła się w zespole T. Polskiego w Paryżu, skąd po upadku Francji oboje przedostali się do Anglii. Od 1940 była solistką Anglo-Polish Ballet, założonego przez Konarskiego w Londynie. Z zespołem tym występowała dla żołnierzy pol. przebywających w Wielkiej Brytanii, ale także publiczności cywilnej, pol. i ang, do końca 1941 dano ok. 500 przedstawień, a ulubionymi pozycjami repertuaru, w których Alicja H. tańczyła, były: Wesele krakowskie (partię Panny Młodej), Pan Twardowski, Polonica do Koncertu e-moll Chopina, Schubertiana i The Dancing Woman. W 1943 tańczyła z Konarskim na londyńskim hipodromie w musicalu The Lisbon Story. Wystąpiła w fabularyzowanym dokumencie film. Szkocki mazurek (1943). Wiosną 1945 występowała z zespołem Anglo-Polish Ballet we Włoszech. Po wojnie pozostała wraz z Konarskim na emigracji.W 1946-47 oboje występowali w największym londyńskim music-hallu Palladium, jako romantyczna para w rewii High Time!. Z Anglo-Polish Ballet, lub tylko w duecie z Konarskim odbyła liczne tournée, m.in, do USA, Kanady, Australii, Nowej Zelandii i Afryki Południowej.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *