Szymulska Janina

Janina Szymulska (Świat, nr 6, 1917)
Szymulska Janina
Data urodzenia:
1892-07-04 Warszawa
Data śmierci:
1941-10-04 Warszawa

aktorka, śpiewaczka;

Właściwie Józefa Janina Szymulska, zamężna Gwiazdecka. Była córką Aleksandra i Marianny z Łagunów. W sez. 1914/15 i 1915/16 występowała w warsz. T. Ludowym, następnie w t. lub. (1916, 1918, 1923 i w sez. 1924/25). Występowała także gościnnie w warsz. t.: Miraż (1916, 1920), Sfinks (1918), Argus (1918), Nowy Świat (1923) oraz w krak. T. Nowości (sez. 1923/24). W 1919 nale­żała do zespołu T. Rozmaitości we Lwowie, w kwietniu 1920 uczestniczyła w występach t. Wesoły Zygzak na Śląsku, latem 1925 (lipiec, sierpień) występowała w Krynicy w zespole operetkowym. Wg L. Sempolińskiego była „zdolną, z dobrymi warunkami zewnętrznymi, obdarzoną pięknym głosem aktorką”. Odtwarzała pierwszoplanowe role amantek w operetkach, m.in. Katię Karinę (Katia tancerka), Markizę Pompadour (Madame Pompadour), Helenę (Piękna Helena), Wilmę (Tam, gdzie skowronek śpiewa), Mimozę (Gejsza), Lizawietę (Ostatni walc).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)
2)
3)

aktorka, śpiewaczka;

Właściwie Józefa Janina Szymulska, zamężna Gwiazdecka. Była córką Aleksandra i Marianny z Łagunów. W sez. 1914/15 i 1915/16 występowała w warsz. T. Ludowym, następnie w t. lub. (1916, 1918, 1923 i w sez. 1924/25). Występowała także gościnnie w warsz. t.: Miraż (1916, 1920), Sfinks (1918), Argus (1918), Nowy Świat (1923) oraz w krak. T. Nowości (sez. 1923/24). W 1919 nale­żała do zespołu T. Rozmaitości we Lwowie, w kwietniu 1920 uczestniczyła w występach t. Wesoły Zygzak na Śląsku, latem 1925 (lipiec, sierpień) występowała w Krynicy w zespole operetkowym. Wg L. Sempolińskiego była „zdolną, z dobrymi warunkami zewnętrznymi, obdarzoną pięknym głosem aktorką”. Odtwarzała pierwszoplanowe role amantek w operetkach, m.in. Katię Karinę (Katia tancerka), Markizę Pompadour (Madame Pompadour), Helenę (Piękna Helena), Wilmę (Tam, gdzie skowronek śpiewa), Mimozę (Gejsza), Lizawietę (Ostatni walc).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *