Daniłowicz Stanisław

Daniłowicz Stanisław
Data urodzenia:
1904 Warszawa
Data śmierci:
data śmierci wrzesień 1944 Warszawa

aktor;

Właściwie Stanisław Daniłowicz – Strzelbicki. Był siostrzeńcem Jadwigi Jaraczowej. Debiutował w 1924 w T. im. Bogusław­skiego w Warszawie pod nazwiskiem Strzelbicki; w sez. 1925/26 występował w tym samym t. pod nazwiskiem Daniłowicz, którego odtąd używał. W sez. 1926/27 – występował w T. Polskim w Warszawie, w sez. 1927/28 i 1928/29 w T. Miejskim w Bydgoszczy, w sez. 1929/30 w T. Kameralnym i T. Popularnym w Łodzi oraz ponownie w T. Polskim w Warszawie. Od 1930 do 1939 był stale związany z zespołami prowadzonymi przez S. Jaracza: w 1930-33 występował w warsz. T. Ateneum, w sez. 1933/34 w T. Nowa Komedia, w sez. 1934/35 w T. Aktora, w 1935-39 ponownie w T. Atene­um. Grał role charakterystyczne, m.in. Dyndalskiego (Zemsta), Wicherkowskiego (Dom otwarty), Grzelę (Szkoła żon), Włóczęgę (Gołębie serce), Belę (Mam dwadzieścia sześć lat), Żewakina (Ożenek), Pana Zgodę (Świętoszek), Zbyszka (Moralność pani Dulskiej), Dzierżyńskiego (Car Lenin), Edka (Panna Maliczewska), Krawca (Płaszcz). Występował również w filmach polskich. Podczas okupacji występował w Warszawie w jawnych t., m.in. Figaro i Jar.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktor;

Właściwie Stanisław Daniłowicz – Strzelbicki. Był siostrzeńcem Jadwigi Jaraczowej. Debiutował w 1924 w T. im. Bogusław­skiego w Warszawie pod nazwiskiem Strzelbicki; w sez. 1925/26 występował w tym samym t. pod nazwiskiem Daniłowicz, którego odtąd używał. W sez. 1926/27 – występował w T. Polskim w Warszawie, w sez. 1927/28 i 1928/29 w T. Miejskim w Bydgoszczy, w sez. 1929/30 w T. Kameralnym i T. Popularnym w Łodzi oraz ponownie w T. Polskim w Warszawie. Od 1930 do 1939 był stale związany z zespołami prowadzonymi przez S. Jaracza: w 1930-33 występował w warsz. T. Ateneum, w sez. 1933/34 w T. Nowa Komedia, w sez. 1934/35 w T. Aktora, w 1935-39 ponownie w T. Atene­um. Grał role charakterystyczne, m.in. Dyndalskiego (Zemsta), Wicherkowskiego (Dom otwarty), Grzelę (Szkoła żon), Włóczęgę (Gołębie serce), Belę (Mam dwadzieścia sześć lat), Żewakina (Ożenek), Pana Zgodę (Świętoszek), Zbyszka (Moralność pani Dulskiej), Dzierżyńskiego (Car Lenin), Edka (Panna Maliczewska), Krawca (Płaszcz). Występował również w filmach polskich. Podczas okupacji występował w Warszawie w jawnych t., m.in. Figaro i Jar.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *