Hajduga Jan

Hajduga Jan
Data urodzenia:
1893-01-23 Kraków
Data śmierci:
1944-08-25 Skolimów

aktor;

Właściwie Jan Michał  Hajduga. Debiutował w T. Polskim w Wilnie w sez. 1924/25, a w sez. 1926/27 należał tam do ze­społu T. Reduta. Na sez. 1927/28 przeniósł się do Poznania, gdzie wraz z grupą redutowców zaangażował się do T. Nowego; w 1928-30 występował w Łodzi w T. Kameralnym i T. Miejskim (w czerwcu 1930 z zespołem łódz. K. Adwentowicza występował w sali Capitol w Warszawie), od października 1931 do stycz­nia 1932 w Warszawie (T. Melodram), w 1932 we Lwowie (T. Miejskie), w 1932-39 stale w Warszawie (1932-34 T. Ateneum, 1934-36 teatry TKKT, m.in. T. Polski i T. Narodowy, od 1936 -T. Narodowy). Posiadał charakterystyczne warunki zewnętrzne (niski wzrost, chrapliwy głos). Upamiętnił się jako intere­sujący wykonawca wielu ról w komediach i drama­tach, np.: Dziad (Wesele), Smugoń (Uciekła mi przepióreczka), Tauber (Papierowy kochanek), Kultiapkin (Tamten), Telembecki (Wielki człowiek do małych interesów), Spodek (Sen nocy letniej), Cowdy (Rywale), Pięściarz (Kapitan z Koepenick), Hipolit Matwiejewicz (Dwanaście krzeseł).
o.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktor;

Właściwie Jan Michał  Hajduga. Debiutował w T. Polskim w Wilnie w sez. 1924/25, a w sez. 1926/27 należał tam do ze­społu T. Reduta. Na sez. 1927/28 przeniósł się do Poznania, gdzie wraz z grupą redutowców zaangażował się do T. Nowego; w 1928-30 występował w Łodzi w T. Kameralnym i T. Miejskim (w czerwcu 1930 z zespołem łódz. K. Adwentowicza występował w sali Capitol w Warszawie), od października 1931 do stycz­nia 1932 w Warszawie (T. Melodram), w 1932 we Lwowie (T. Miejskie), w 1932-39 stale w Warszawie (1932-34 T. Ateneum, 1934-36 teatry TKKT, m.in. T. Polski i T. Narodowy, od 1936 -T. Narodowy). Posiadał charakterystyczne warunki zewnętrzne (niski wzrost, chrapliwy głos). Upamiętnił się jako intere­sujący wykonawca wielu ról w komediach i drama­tach, np.: Dziad (Wesele), Smugoń (Uciekła mi przepióreczka), Tauber (Papierowy kochanek), Kultiapkin (Tamten), Telembecki (Wielki człowiek do małych interesów), Spodek (Sen nocy letniej), Cowdy (Rywale), Pięściarz (Kapitan z Koepenick), Hipolit Matwiejewicz (Dwanaście krzeseł).
o.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *