Cesarski Jan

Cesarski Jan
Data urodzenia:
1889-09-02 Warszawa
Data śmierci:
1975-02-11 Warszawa

tancerz, choreograf, kie­rownik baletu.

Był synem Jana i Franciszki C, mężem najpierw Cecylii Cesarskiej, póź­niej Czesławy z domu Sitarek, ojcem tancerki Ce­liny (Cecylii) Cesarskiej zamężnej Kardasz. Od 1896 uczył się w szkole baletowej przy T. Wielkim w War­szawie i jako uczeń od 1902 występował na scenach WTR, m.in. w Coppelii, Panu Twardowskim A. Sonnenfelda. Od 1905 tańczył w corps de ballet WTR, m.in. w baletach: Katarzyna córka bandyty, Najada i rybak. W sez. 1906/07 należał do zespołu J. Myszkowskiego i C. Danielewskiego w Lublinie (tańczył w operetkach), w 1908 nadal był w zespole J. Myszkowskiego m.in. w Lublinie (styczeń-ma­rzec) i Kaliszu (kwiecień). Następnie aż do 1914, ponownie był w balecie warsz. (wykonywał tańce zespołowe); niekiedy brał także udział w imprezach letnich poza scenami WTR, m.in. w 1912 w Dolinie Szwajcarskiej. W 1914-17 występował jako solista baletu opery w Kijowie, a 1917-20 w Odessie. W 1920 wrócił do Warszawy; we wrześniu t.r. wystę­pował w Wieczorze baletu polskiego w dawnym T. Nowoczesnym, od 16 X 1920 w t. Sfinks, a od 13 I 1921 w t. Miraż; tańczył w tym czasie naj­częściej w duecie z żoną Cecylią. W 1921-24 wy­stępował w Krakowie: w sez. 1921/22 i 1922/23 w Miejskim T. Opera i Operetka, w 1923 w T. No­wości, w sez. 1923/24 w Operetce przy ul. Rajskiej. Był tu solistą i baletmistrzem; tańczył gł. w ope­retkach, opracował też do kilku z nich choreografię, m.in. do Nocy w Wenecji (1921), Gasparone (1922) oraz wspólnie z G. Kiaksztem wystawił Divertis-sement baletowe (1921). W 1922 przez pewien czas współpracował z krak. operetkowym T. Objazdo­wym pod kier. T. Pilarskiego i z teatrem tym wy­jeżdżał na występy m.in. do Białegostoku. W sez. 1924/25 i 1925/26 był solistą i baletmistrzem T. Miejskich we Lwowie, choreografem gł. operetek m.in. takich, jak: Pajacyk, Lalka, Kobietki szam­pańskie; opracował także układ taneczny do Nie-­Boskiej komedii (1924); tańczył m.in. Pana Młodego (Wesele w Ojcowie), walca w Fauście. W listopa­dzie 1927 występował w kabarecie Wesoła Jama w Warszawie; nast. do 1931 należał do zespołu A. Pawłowej, z którym odwiedził m.in. Niemcy, Anglię, Francję, Egipt, Indie i Australię. W 1931-34 występował w różnych zespołach objazdowych na terenie Polski, m.in. w 1934 dwukrotnie w Płocku (kwiecień i wrzesień) i w Kaliszu w kinoteatrze Oaza (kwiecień). W 1934-39 był solistą baletu T. Wielkiego w Warszawie; piastował też funkcję za­stępcy kier. baletu warsz. oraz sekretarza warsz. szkoły baletowej. Tańczył m.in. w Coppelii, Har­nasiach (Harnasia), Niemej z Portici, Strasznym dworze, w operetkach, m.in. taniec hiszpański w Hrabim Luxemburgu, czardasza w Baronie cygań­skim, w Cygańskiej miłości. Latem 1936 tańczył w Trzech walcach w warsz. t. Wielka Operetka pod dyr. J. Korolewicz-Waydowej; w tymże roku wy­stępował też w sali kina Hollywood w programie Na gwiaździstej fali. Opracował choreografię Halki wystawionej przez Krak. Tow. Operowe na scenie T. im. Słowackiego (8 XI 1937) i tańczył w tym spektaklu. Kierował baletem opery warsz. podczas występów w Katowicach (5 IV 1938 wystawiono Straszny dwór). Po II wojnie świat. do 1955 na scenie nie występował; był pracownikiem umysło­wym w przedsiębiorstwie Państw. Komunikacja Sa­mochodowa (PKS). Od 1 X 1955 powrócił do Opery w Warszawie; w tymże roku obchodził jubileusz wieloletniej pracy artystycznej. W zespole Opery warsz. pozostał do 31 VIII 1958.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)

tancerz, choreograf, kie­rownik baletu.

Był synem Jana i Franciszki C, mężem najpierw Cecylii Cesarskiej, póź­niej Czesławy z domu Sitarek, ojcem tancerki Ce­liny (Cecylii) Cesarskiej zamężnej Kardasz. Od 1896 uczył się w szkole baletowej przy T. Wielkim w War­szawie i jako uczeń od 1902 występował na scenach WTR, m.in. w Coppelii, Panu Twardowskim A. Sonnenfelda. Od 1905 tańczył w corps de ballet WTR, m.in. w baletach: Katarzyna córka bandyty, Najada i rybak. W sez. 1906/07 należał do zespołu J. Myszkowskiego i C. Danielewskiego w Lublinie (tańczył w operetkach), w 1908 nadal był w zespole J. Myszkowskiego m.in. w Lublinie (styczeń-ma­rzec) i Kaliszu (kwiecień). Następnie aż do 1914, ponownie był w balecie warsz. (wykonywał tańce zespołowe); niekiedy brał także udział w imprezach letnich poza scenami WTR, m.in. w 1912 w Dolinie Szwajcarskiej. W 1914-17 występował jako solista baletu opery w Kijowie, a 1917-20 w Odessie. W 1920 wrócił do Warszawy; we wrześniu t.r. wystę­pował w Wieczorze baletu polskiego w dawnym T. Nowoczesnym, od 16 X 1920 w t. Sfinks, a od 13 I 1921 w t. Miraż; tańczył w tym czasie naj­częściej w duecie z żoną Cecylią. W 1921-24 wy­stępował w Krakowie: w sez. 1921/22 i 1922/23 w Miejskim T. Opera i Operetka, w 1923 w T. No­wości, w sez. 1923/24 w Operetce przy ul. Rajskiej. Był tu solistą i baletmistrzem; tańczył gł. w ope­retkach, opracował też do kilku z nich choreografię, m.in. do Nocy w Wenecji (1921), Gasparone (1922) oraz wspólnie z G. Kiaksztem wystawił Divertis-sement baletowe (1921). W 1922 przez pewien czas współpracował z krak. operetkowym T. Objazdo­wym pod kier. T. Pilarskiego i z teatrem tym wy­jeżdżał na występy m.in. do Białegostoku. W sez. 1924/25 i 1925/26 był solistą i baletmistrzem T. Miejskich we Lwowie, choreografem gł. operetek m.in. takich, jak: Pajacyk, Lalka, Kobietki szam­pańskie; opracował także układ taneczny do Nie-­Boskiej komedii (1924); tańczył m.in. Pana Młodego (Wesele w Ojcowie), walca w Fauście. W listopa­dzie 1927 występował w kabarecie Wesoła Jama w Warszawie; nast. do 1931 należał do zespołu A. Pawłowej, z którym odwiedził m.in. Niemcy, Anglię, Francję, Egipt, Indie i Australię. W 1931-34 występował w różnych zespołach objazdowych na terenie Polski, m.in. w 1934 dwukrotnie w Płocku (kwiecień i wrzesień) i w Kaliszu w kinoteatrze Oaza (kwiecień). W 1934-39 był solistą baletu T. Wielkiego w Warszawie; piastował też funkcję za­stępcy kier. baletu warsz. oraz sekretarza warsz. szkoły baletowej. Tańczył m.in. w Coppelii, Har­nasiach (Harnasia), Niemej z Portici, Strasznym dworze, w operetkach, m.in. taniec hiszpański w Hrabim Luxemburgu, czardasza w Baronie cygań­skim, w Cygańskiej miłości. Latem 1936 tańczył w Trzech walcach w warsz. t. Wielka Operetka pod dyr. J. Korolewicz-Waydowej; w tymże roku wy­stępował też w sali kina Hollywood w programie Na gwiaździstej fali. Opracował choreografię Halki wystawionej przez Krak. Tow. Operowe na scenie T. im. Słowackiego (8 XI 1937) i tańczył w tym spektaklu. Kierował baletem opery warsz. podczas występów w Katowicach (5 IV 1938 wystawiono Straszny dwór). Po II wojnie świat. do 1955 na scenie nie występował; był pracownikiem umysło­wym w przedsiębiorstwie Państw. Komunikacja Sa­mochodowa (PKS). Od 1 X 1955 powrócił do Opery w Warszawie; w tymże roku obchodził jubileusz wieloletniej pracy artystycznej. W zespole Opery warsz. pozostał do 31 VIII 1958.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *