Kornacka Stefania

Kornacka Stefania
Data urodzenia:
1900-12-22 Warszawa
Data śmierci:
1996-09-16 Konstancin Jeziorna

aktorka;

Właściwie Stefania Felicja zamężna Okołow – Kułak. Była córką Ludwika K. właściciela pracowni jubilerskiej przy ul. Miodowej w Warszawie i Felicji z Życieńskich; żoną Jana Około- Kułaka, muzykologa (ślub 3 IX 1939 w Białymstoku; zginął prawdopodobnie w Auschwitz). Uczyła się w Warszawie  na pensji J. Sikorskiej, którą ukończyła już po przekształceniu w Gimn. im. Królowej Jadwigi. W 1923-25 była słuchaczką Instytutu Reduty. Brała udział w przedstawieniach Reduty podczas jej pierwszego objazdu, np. 29 V 1924 jako Anioł w scenach  z Wielkanocy w oprac. L. Schillera, na dziedzińcu Uniw. Stefana Batorego w Wilnie. Potem  występowała w Warszawie, a w 1925-28 znowu w Wilnie i objazdach, m.in. w rolach: Panny Młodej (Wesele), Zary (Książe Niezłomny), Sylwii (Romantyczni), Marii (W małym domku), Klary (Śluby panieńskie), Klary (Zemsta), Wojewodzianki (Zaczarowane koło). Latem 1926 grała z S. Ordęgą na prowincji, m.in. w Łowiczu rolę Anny (Świt, dzień, noc). W 1928 zdała aktorski egzamin  ZASP-u. Zaangażowana w tymże roku przez T. Skarżyńskiego do T. Miejskiego w Płocku, zagrała Pannę Młodą w widowisku Wesele na Kurpiach,  które zdobyło ogromną popularność na terenie całego kraju. Od 5 VII do 30 IX 1928 grano je w Warszawie, w sali późniejszego T. Ateneum i na scenie T. Polskiego. ,,Stenia grała ładnie i wyglądała prześlicznie”, wspominał po latach J. Ciecierski. Na sez. 1928/29 została zaangażowana do zespołu Placówki Żywego Słowa pod kier. J. Górskiej i M. Szpakiewicza. Wzięła udział w prem. Wandy, zagrała Zosię (Śluby), po czym w 1929 wróciła do zespołu Skarżyńskiego i występowała z Weselem na Kurpiach, m.in. w Kaliszu (kwiecień) i Poznaniu. W sez. 1929/30 i 1930/31 grała w T. Polskim w Katowicach, takie role, jak: Julia (Stary kawaler), Tereska (Wesele na Górnym Śląsku), Kazio (Żołnierz królowej Madagaskaru), Niusia (Wicek i Wacek), Zuzia (Zakochani). W latach 30. występowała w Warszawie: w 1931-32 w T. na Chłodnej np. jako Berta (Świerszcz za kominem) i Mela (Moralność pani Dulskiej), w T.Polskim: Izabella (Elżbieta królowa Anglii), Zojka (Defraudanci), w 1932-34 w T. Kameralnym: Iwona (Handlarze sławy), Marta (Przebudzenie się wiosny), T. Rozmaitości: Medium (Manekiny szatana), Narodowym i Nowym: (Tak, a nie inaczej), Nowej Komedii: Klaudia (Płaszcz), w sez. 1934/35 w T. Ateneum zagrała: Zosię (Ułani księcia Józefa) i Wandę (Grube ryby), w sez. 1935/36 znów w T. Kameralnym: Helenę (Ponad śnieg) i Kaję Fosli (Budowniczy Solness), w sez. 1936/37 w Stołecznym T. Powszechnym, w 1937/38 w T. Letnim. W czasie II wojny świat. i okupacji niem. handlowała tekstyliami przy Placu Żelaznej Bramy w Warszawie. W sierpniu 1944 występowała w roli Kilminy (Wesele) w T. Wojska Polskiego w Lublinie, a w sez. 1944/45 z tym t. w Krakowie, Katowicach i Łodzi. Po powrocie do Warszawy, została w 1945 czł. Sądu Weryfikacyjnego ZASP I Instancji, w 1945-49 grała w Miejskich T. Dramatycznych, m.in.: Annę (Dwa teatry), Arinę Pantelejmonowną (Ożenek), Bellę Charles (Głęboko sięgają korzenie), Panią Perrichon (Podróż pana Perrichona), Mrs Watty (Zieleni się zboże), a po ich rozwiązaniu, w sez. 1949/50 w T. Powszechnym rolę Jagnieszki (Zapora). W 1950-55 była w zespole T. Nowej Warszawy; w 1955-57 w T. Młodej Warszawy, a w 1957-64 T. Klasycznego. Jej role z tego okresu, to m.in.: Anna (Sprawa Anny Kosterskiej, 1953), Panna Tox (Dombey i syn, 1954), Niania (Dzikie łabędzie, 1956); Maciejowa (Popas króla jegomości), Rozalia (Umówiony dzień) – 1958; Szarkowa (Sto dni małżeństwa, 1961), Staruszka (Miecz Domoklesa, 1962), Starsza Pani (Krzywe lustra, 1964). W 1964 przeszła na emeryturę. Od 21 II 1968 do końca sez. 1969/70 występowała w zespole M. Ćwiklińskiej, który pod patronatem Estrady Białostockiej, jeździł po całej Polsce ze sztuką Drzewa umierają stojąc (grała rolę Genowefy). W 1961-77 wystąpiła w niewielkich rolach i epizodach w kilku spektaklach Teatru TV i filmach. W 1990 zamieszkała w Domu Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie. Opublikowała wspomnienia: Opowiadania aktorki (Warszawa 1970) oraz ,,Teoria” w tomie O zespole Reduty 1919-1939. Wspomnienia (Warszawa 1970).

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017


Źródła:
1)

aktorka;

Właściwie Stefania Felicja zamężna Okołow – Kułak. Była córką Ludwika K. właściciela pracowni jubilerskiej przy ul. Miodowej w Warszawie i Felicji z Życieńskich; żoną Jana Około- Kułaka, muzykologa (ślub 3 IX 1939 w Białymstoku; zginął prawdopodobnie w Auschwitz). Uczyła się w Warszawie  na pensji J. Sikorskiej, którą ukończyła już po przekształceniu w Gimn. im. Królowej Jadwigi. W 1923-25 była słuchaczką Instytutu Reduty. Brała udział w przedstawieniach Reduty podczas jej pierwszego objazdu, np. 29 V 1924 jako Anioł w scenach  z Wielkanocy w oprac. L. Schillera, na dziedzińcu Uniw. Stefana Batorego w Wilnie. Potem  występowała w Warszawie, a w 1925-28 znowu w Wilnie i objazdach, m.in. w rolach: Panny Młodej (Wesele), Zary (Książe Niezłomny), Sylwii (Romantyczni), Marii (W małym domku), Klary (Śluby panieńskie), Klary (Zemsta), Wojewodzianki (Zaczarowane koło). Latem 1926 grała z S. Ordęgą na prowincji, m.in. w Łowiczu rolę Anny (Świt, dzień, noc). W 1928 zdała aktorski egzamin  ZASP-u. Zaangażowana w tymże roku przez T. Skarżyńskiego do T. Miejskiego w Płocku, zagrała Pannę Młodą w widowisku Wesele na Kurpiach,  które zdobyło ogromną popularność na terenie całego kraju. Od 5 VII do 30 IX 1928 grano je w Warszawie, w sali późniejszego T. Ateneum i na scenie T. Polskiego. ,,Stenia grała ładnie i wyglądała prześlicznie”, wspominał po latach J. Ciecierski. Na sez. 1928/29 została zaangażowana do zespołu Placówki Żywego Słowa pod kier. J. Górskiej i M. Szpakiewicza. Wzięła udział w prem. Wandy, zagrała Zosię (Śluby), po czym w 1929 wróciła do zespołu Skarżyńskiego i występowała z Weselem na Kurpiach, m.in. w Kaliszu (kwiecień) i Poznaniu. W sez. 1929/30 i 1930/31 grała w T. Polskim w Katowicach, takie role, jak: Julia (Stary kawaler), Tereska (Wesele na Górnym Śląsku), Kazio (Żołnierz królowej Madagaskaru), Niusia (Wicek i Wacek), Zuzia (Zakochani). W latach 30. występowała w Warszawie: w 1931-32 w T. na Chłodnej np. jako Berta (Świerszcz za kominem) i Mela (Moralność pani Dulskiej), w T.Polskim: Izabella (Elżbieta królowa Anglii), Zojka (Defraudanci), w 1932-34 w T. Kameralnym: Iwona (Handlarze sławy), Marta (Przebudzenie się wiosny), T. Rozmaitości: Medium (Manekiny szatana), Narodowym i Nowym: (Tak, a nie inaczej), Nowej Komedii: Klaudia (Płaszcz), w sez. 1934/35 w T. Ateneum zagrała: Zosię (Ułani księcia Józefa) i Wandę (Grube ryby), w sez. 1935/36 znów w T. Kameralnym: Helenę (Ponad śnieg) i Kaję Fosli (Budowniczy Solness), w sez. 1936/37 w Stołecznym T. Powszechnym, w 1937/38 w T. Letnim. W czasie II wojny świat. i okupacji niem. handlowała tekstyliami przy Placu Żelaznej Bramy w Warszawie. W sierpniu 1944 występowała w roli Kilminy (Wesele) w T. Wojska Polskiego w Lublinie, a w sez. 1944/45 z tym t. w Krakowie, Katowicach i Łodzi. Po powrocie do Warszawy, została w 1945 czł. Sądu Weryfikacyjnego ZASP I Instancji, w 1945-49 grała w Miejskich T. Dramatycznych, m.in.: Annę (Dwa teatry), Arinę Pantelejmonowną (Ożenek), Bellę Charles (Głęboko sięgają korzenie), Panią Perrichon (Podróż pana Perrichona), Mrs Watty (Zieleni się zboże), a po ich rozwiązaniu, w sez. 1949/50 w T. Powszechnym rolę Jagnieszki (Zapora). W 1950-55 była w zespole T. Nowej Warszawy; w 1955-57 w T. Młodej Warszawy, a w 1957-64 T. Klasycznego. Jej role z tego okresu, to m.in.: Anna (Sprawa Anny Kosterskiej, 1953), Panna Tox (Dombey i syn, 1954), Niania (Dzikie łabędzie, 1956); Maciejowa (Popas króla jegomości), Rozalia (Umówiony dzień) – 1958; Szarkowa (Sto dni małżeństwa, 1961), Staruszka (Miecz Domoklesa, 1962), Starsza Pani (Krzywe lustra, 1964). W 1964 przeszła na emeryturę. Od 21 II 1968 do końca sez. 1969/70 występowała w zespole M. Ćwiklińskiej, który pod patronatem Estrady Białostockiej, jeździł po całej Polsce ze sztuką Drzewa umierają stojąc (grała rolę Genowefy). W 1961-77 wystąpiła w niewielkich rolach i epizodach w kilku spektaklach Teatru TV i filmach. W 1990 zamieszkała w Domu Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie. Opublikowała wspomnienia: Opowiadania aktorki (Warszawa 1970) oraz ,,Teoria” w tomie O zespole Reduty 1919-1939. Wspomnienia (Warszawa 1970).

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *