Zasadzianka Ada

Zasadzianka Ada
Data urodzenia:
1913-03-10 Berlin
Data śmierci:
1967-02-02 Szczecin

aktorka;

Właściwie Adelina Gertruda Zasada, 1° v. Nowomiejska, 2° v. Relska. Była córką piekarza, Stanisława Zasady i Heleny z Ma­tysiaków, żoną kier. kina i agencji koncertowej w Poznaniu, Juliana Nowomiejskiego (od 1939), po­tem aktora Zdzisława Relskiego. Od 1919 miesz­kała w Poznaniu. Po zdaniu matury we Włocławku wstąpiła w 1931 na scenę T. Nowego w Poznaniu. W 1932-37 występowała tam w T. Polskim, a także w kabaretach – Różowa Kukułka i Klub Szyderców pod Kaktusem. W 1936 lub 1937 zdała egzamin eksternistyczny ZASP-u. W 1937-39 na­leżała do zespołu T. Miejskich w Łodzi. Podczas II wojny świat. pracowała jako ekspedientka w Warszawie. Od sez. 1945/46 do 1957 występowała w T. Nowym w Poznaniu, a po połączeniu w 1949 scen pozn., także w T. Polskim. W 1958-67 na­leżała do zespołu T. Dramatycznych w Szczecinie, ale ze względu na zły stan zdrowia występowała tylko sporadycznie. W okresie międzywojennym grała m.in. takie role, jak: Eleonora (Cyd), Viola (Wieczór Trzech Króli), Korynna (Nitouche); po wojnie m.in. Krystynę (Rozkoszna dziewczyna), Mariannę (Kaprysy Marianny), Pannę de Rosieres (Lato w Nohant), Wandę (Wczoraj i przedwczoraj), Helenę (Mieszczanie), Lemańską (Odwety), rolę tyt. w Madame Sans Gene. Niektórzy recenzenci przy­znawali jej „dużo temperamentu i żywiołowego hu­moru” (F. Jordan), inni natomiast zarzucali niekiedy przesadę i akcenty melodramatyczne. Według T.H. Nowaka była „wyjątkowo ciekawą odtwórczynią sa­tyr, grotesek, ballad, fraszek” w kabaretach.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)

aktorka;

Właściwie Adelina Gertruda Zasada, 1° v. Nowomiejska, 2° v. Relska. Była córką piekarza, Stanisława Zasady i Heleny z Ma­tysiaków, żoną kier. kina i agencji koncertowej w Poznaniu, Juliana Nowomiejskiego (od 1939), po­tem aktora Zdzisława Relskiego. Od 1919 miesz­kała w Poznaniu. Po zdaniu matury we Włocławku wstąpiła w 1931 na scenę T. Nowego w Poznaniu. W 1932-37 występowała tam w T. Polskim, a także w kabaretach – Różowa Kukułka i Klub Szyderców pod Kaktusem. W 1936 lub 1937 zdała egzamin eksternistyczny ZASP-u. W 1937-39 na­leżała do zespołu T. Miejskich w Łodzi. Podczas II wojny świat. pracowała jako ekspedientka w Warszawie. Od sez. 1945/46 do 1957 występowała w T. Nowym w Poznaniu, a po połączeniu w 1949 scen pozn., także w T. Polskim. W 1958-67 na­leżała do zespołu T. Dramatycznych w Szczecinie, ale ze względu na zły stan zdrowia występowała tylko sporadycznie. W okresie międzywojennym grała m.in. takie role, jak: Eleonora (Cyd), Viola (Wieczór Trzech Króli), Korynna (Nitouche); po wojnie m.in. Krystynę (Rozkoszna dziewczyna), Mariannę (Kaprysy Marianny), Pannę de Rosieres (Lato w Nohant), Wandę (Wczoraj i przedwczoraj), Helenę (Mieszczanie), Lemańską (Odwety), rolę tyt. w Madame Sans Gene. Niektórzy recenzenci przy­znawali jej „dużo temperamentu i żywiołowego hu­moru” (F. Jordan), inni natomiast zarzucali niekiedy przesadę i akcenty melodramatyczne. Według T.H. Nowaka była „wyjątkowo ciekawą odtwórczynią sa­tyr, grotesek, ballad, fraszek” w kabaretach.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *