Jednowski Marian

Jednowski Marian
Data urodzenia:
1873-10-07 Lwów
Data śmierci:
1932-08-16 Kraków

aktor, śpiewak, reżyser;

Właściwie Marian Jednoróg. Był synem Franciszka Jednoroga, administratora t. lwowskiego. Zawodu aktorskiego uczył się u R. Rusz­kowskiego. Debiutował we Lwowie w amatorskim t. „Gwiazda”. W 1892-93 występował w Tarnowie i Ja­rosławiu w zespole J. Piaseckiego, w 1893-95 m.in. w Tarnowie, Przemyślu i Rzeszowie w zespole J. Mysz­kowskiego, w 1896-98 w zespole operetki lwowskiej. Od sez. 1898/99 związał się na stałe z t. krak. (także jako reżyser); 20 II 1924 obchodził na tej scenie jubi­leusz dwudziestopięciolecia pracy scen. w roli Angela (Rozkosz uczciwości). Często występował gościnnie, m.in. w 1900/01 na scenie T. Ludowego w Krakowie, wyjeżdżał do Sosnowca, Częstochowy i Kalisza (1908), w sez. 1914/15 grał w zespole L. Hellera w Wiedniu, w 1918 w zespole D. Baranowskiego we Lwowie, w 1926 w T. Narodowym w Warszawie, w lecie 1927 w Krynicy, w 1928 we Lwowie.

Obdarzony dobrymi warunkami (mimo wady wymo­wy), grał często w wielkim repertuarze romantycznym – miał w swoim dorobku czternaście ról w dramatach Słowackiego, m.in. Króla (Mazepa), Hetmana (Horsztyński), Cara (Kordian) – oraz modernistycznym, m.in. Wernyhorę (Wesele), Biskupa (Bolesław Śmiały). Zajmował się również działalnością społ.; od 1919 był prezesem Oddziału Krak. ZASP oraz organizował na Śląsku Cieszyńskim plebiscytowe przedstawienia teatralne (1920, 1922). Występował w filmach polskich. Żoną jego była Zofia z Klemensiewiczów.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktor, śpiewak, reżyser;

Właściwie Marian Jednoróg. Był synem Franciszka Jednoroga, administratora t. lwowskiego. Zawodu aktorskiego uczył się u R. Rusz­kowskiego. Debiutował we Lwowie w amatorskim t. „Gwiazda”. W 1892-93 występował w Tarnowie i Ja­rosławiu w zespole J. Piaseckiego, w 1893-95 m.in. w Tarnowie, Przemyślu i Rzeszowie w zespole J. Mysz­kowskiego, w 1896-98 w zespole operetki lwowskiej. Od sez. 1898/99 związał się na stałe z t. krak. (także jako reżyser); 20 II 1924 obchodził na tej scenie jubi­leusz dwudziestopięciolecia pracy scen. w roli Angela (Rozkosz uczciwości). Często występował gościnnie, m.in. w 1900/01 na scenie T. Ludowego w Krakowie, wyjeżdżał do Sosnowca, Częstochowy i Kalisza (1908), w sez. 1914/15 grał w zespole L. Hellera w Wiedniu, w 1918 w zespole D. Baranowskiego we Lwowie, w 1926 w T. Narodowym w Warszawie, w lecie 1927 w Krynicy, w 1928 we Lwowie.

Obdarzony dobrymi warunkami (mimo wady wymo­wy), grał często w wielkim repertuarze romantycznym – miał w swoim dorobku czternaście ról w dramatach Słowackiego, m.in. Króla (Mazepa), Hetmana (Horsztyński), Cara (Kordian) – oraz modernistycznym, m.in. Wernyhorę (Wesele), Biskupa (Bolesław Śmiały). Zajmował się również działalnością społ.; od 1919 był prezesem Oddziału Krak. ZASP oraz organizował na Śląsku Cieszyńskim plebiscytowe przedstawienia teatralne (1920, 1922). Występował w filmach polskich. Żoną jego była Zofia z Klemensiewiczów.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *