![](http://janek.czarnieckiego.pl/wp-content/uploads/2019/02/maria-brauman-staszewska.png)
Data urodzenia:
1899-03-14 Warszawa
Data śmierci:
1958-12-01 Warszawa
tancerka, aktorka;
Była córką Bronisława i Marii B. Kształciła się w warsz. szkole baletowej i zaczęła występować jeszcze jako jej uczennica. Uczyła się także w Szkole Aplikacyjnej. W 1914 została zaangażowana do baletu warsz. T. Wielkiego, gdzie pracowała do 1932 tańcząc takie partie jak Pani Twardowska (Pan Twardowski). W 1918 występowała dorywczo w t. Miraż. Później brała udział w imprezach objazdowych, okresowo grała m.in. w zespole Instytutu Reduty. Podczas II wojny świat. początkowo przebywała we Lwowie, potem przeniosła się do Warszawy, gdzie pracowała w restauracji, a po powstaniu została wywieziona do Niemiec. Po powrocie do kraju od września 1946 pracowała jako suflerka w T. Dramatycznych we Wrocławiu, gdzie w 1950 obchodziła jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej. W 1955 uzyskała etat aktorki i występowała pod nazwiskiem Staszewska w rolach charakterystycznych, jak np. Wuliczka (Grzech), Garderobiana (Żołnierz królowej Madagaskaru).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
![H. Wilamowska, M. Staszewska, E. Potasznik, K. Jałowiecka w balecie Bajka T. Wielki Warszawa 1923 (Świat, nr 16, 1923)](http://janek.czarnieckiego.pl/wp-content/uploads/2019/10/H.-Wilamowska-M.-Staszewska-E.-Potasznik-K.-Jalowiecka-w-balecie-Bajka-T.-Wielki-Warszawa-1923-Swiat-nr-16-1923.png)
tancerka, aktorka;
Była córką Bronisława i Marii B. Kształciła się w warsz. szkole baletowej i zaczęła występować jeszcze jako jej uczennica. Uczyła się także w Szkole Aplikacyjnej. W 1914 została zaangażowana do baletu warsz. T. Wielkiego, gdzie pracowała do 1932 tańcząc takie partie jak Pani Twardowska (Pan Twardowski). W 1918 występowała dorywczo w t. Miraż. Później brała udział w imprezach objazdowych, okresowo grała m.in. w zespole Instytutu Reduty. Podczas II wojny świat. początkowo przebywała we Lwowie, potem przeniosła się do Warszawy, gdzie pracowała w restauracji, a po powstaniu została wywieziona do Niemiec. Po powrocie do kraju od września 1946 pracowała jako suflerka w T. Dramatycznych we Wrocławiu, gdzie w 1950 obchodziła jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej. W 1955 uzyskała etat aktorki i występowała pod nazwiskiem Staszewska w rolach charakterystycznych, jak np. Wuliczka (Grzech), Garderobiana (Żołnierz królowej Madagaskaru).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973