Skonieczna – Czernicka Teodozja

Skonieczna – Czernicka Teodozja
Data urodzenia:
1892-05-29 Janów Mławski
Data śmierci:
1950-05-04 Zamość

śpiewaczka;

Właściwie Teodozja Skonieczna, zamężna Czernicka .Była córką Józefa S. i Rozalii z domu Jordan. Śpiewu uczyła się w warsz. konserwatorium. 16 XII 1921 jeszcze jako uczennica wystąpiła na scenie warsz. T. Wielkiego w roli Chochlika (Goplana). Debiutowała tu 5 VII 1923 w partii Suzuki (Madame Butterfly) i zo­stała zaangażowana. Na scenie T. Wielkiego występo­wała stale do 1933 (latem 1925 z zespołem artystów opery warsz. w Krakowie). Śpiewała partie mezzosop­ranowe i altowe, takie jak: Fiodor (Borys Godunow), Diakonisa (Król Roger), Matka (Megae), Olga (Eugeniusz Oniegin), Barbara (Noc w Wenecji), Magdalena (Rigoletto), Jadwiga (Straszny dwór). W 1935 występo­wała w rewiach w warsz. t. Hollywood. Po II wojnie świat. już nie występowała. Od lipca 1945 prowadziła w Zamościu t.-studio (dramatyczny), prawdopodobnie półamatorski. Była żoną dra medycyny Józefa Czernic­kiego.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

śpiewaczka;

Właściwie Teodozja Skonieczna, zamężna Czernicka .Była córką Józefa S. i Rozalii z domu Jordan. Śpiewu uczyła się w warsz. konserwatorium. 16 XII 1921 jeszcze jako uczennica wystąpiła na scenie warsz. T. Wielkiego w roli Chochlika (Goplana). Debiutowała tu 5 VII 1923 w partii Suzuki (Madame Butterfly) i zo­stała zaangażowana. Na scenie T. Wielkiego występo­wała stale do 1933 (latem 1925 z zespołem artystów opery warsz. w Krakowie). Śpiewała partie mezzosop­ranowe i altowe, takie jak: Fiodor (Borys Godunow), Diakonisa (Król Roger), Matka (Megae), Olga (Eugeniusz Oniegin), Barbara (Noc w Wenecji), Magdalena (Rigoletto), Jadwiga (Straszny dwór). W 1935 występo­wała w rewiach w warsz. t. Hollywood. Po II wojnie świat. już nie występowała. Od lipca 1945 prowadziła w Zamościu t.-studio (dramatyczny), prawdopodobnie półamatorski. Była żoną dra medycyny Józefa Czernic­kiego.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *