Mogilnicka Halina

Mogilnicka Halina
Data urodzenia:
1871-02-07 Warszawa
Data śmierci:
1954-10-29 Skolimów

aktorka;

Właściwie Halina Klementyna, Hele­na, Mogilnicka także Lubicz. Była córką Ferdy­nanda i Klementyny. Ukończyła Klasę Dramatyczną przy Warsz. Tow. Muzycznym. W 1905 została zaanga­żowana do WTR i do 1911 grała niewielkie role, prze­ważnie w T. Rozmaitości i niekiedy w T. Małym. Od 1914 ponownie występowała w warsz. T. Rozmaitości; następnie grała w T. Praskim (sez. 1919/20), T. im. Bo­gusławskiego (sez. 1921/22 i 1922/23), a od 1925 w T. Narodowym. Od 1 VII 1927 przeszła na emeryturę, ale nadal występowała na scenie T. Narodowego, stale co najmniej do 1930; jeszcze w marcu 1937 grała we wzno­wionym na scenie T. Narodowego Panu Jowialskim jedną z najlepszych swych ról – Panią Jowialską. Grała z powodzeniem role komediowe, charakterystyczne, m.in. Podstolinę (Zemsta), Sabinę (Dzierżawca z Olesiowa), Martę (Głupi Jakub), Lady Cowley (Orlątko), Filomenę (Kościuszko pod Racławicami), Tykalską (Pan Damazy). Ostatnie lata życia spędziła w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktorka;

Właściwie Halina Klementyna, Hele­na, Mogilnicka także Lubicz. Była córką Ferdy­nanda i Klementyny. Ukończyła Klasę Dramatyczną przy Warsz. Tow. Muzycznym. W 1905 została zaanga­żowana do WTR i do 1911 grała niewielkie role, prze­ważnie w T. Rozmaitości i niekiedy w T. Małym. Od 1914 ponownie występowała w warsz. T. Rozmaitości; następnie grała w T. Praskim (sez. 1919/20), T. im. Bo­gusławskiego (sez. 1921/22 i 1922/23), a od 1925 w T. Narodowym. Od 1 VII 1927 przeszła na emeryturę, ale nadal występowała na scenie T. Narodowego, stale co najmniej do 1930; jeszcze w marcu 1937 grała we wzno­wionym na scenie T. Narodowego Panu Jowialskim jedną z najlepszych swych ról – Panią Jowialską. Grała z powodzeniem role komediowe, charakterystyczne, m.in. Podstolinę (Zemsta), Sabinę (Dzierżawca z Olesiowa), Martę (Głupi Jakub), Lady Cowley (Orlątko), Filomenę (Kościuszko pod Racławicami), Tykalską (Pan Damazy). Ostatnie lata życia spędziła w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *