Brodniewicz Franciszek

Brodniewicz Franciszek
Data urodzenia:
1892-11-29 Kwilicz k. Poznania
Data śmierci:
1944-08-17 Warszawa ( Bródno 13-B-5 )

aktor;

Właściwie Franciszek Ksawery Brodniewicz. Syn krawca, Aleksandra Brodniewicza i Bogumiły z Noaków. Ukończył gimn. w Poznaniu i tu w 1912-14 występował w rolach epizodycz­nych w T. Polskim. Następnie pracował na prowincji. W okresie międzywojennym występował w T. Miej­skim w Bydgoszczy (1920-21 i 1923-25), T. Rozmai­tości w Warszawie (1922/23), T. Nowym w Poznaniu (1925-27), T. Miejskich w Łodzi (1927-30 i 1931-33), T. Miejskich we Lwowie (1930-31), T. Kameralnym w Warszawie (1933), t. 8:30 (1934), w T. Polskim i na innych scenach TKKT (1933-37). Występował także gościnnie w innych miastach, m.in. w Gdyni (1937), Częstochowie (1938) i Sosnowcu (1939). W czerwcu 1944 wystąpił w jawnym T. Nowym w Warszawie. Grał głównie role amantów w dramatach i komediach. Waż­niejsze role: Franek (Aszantka), Pan Młody, (Wesele), Rożnik (Diabeł i karczmarka), Mazepa (Mazepa), Zbyszko (Moralność pani Dulskiej), Fircyk (Fircyk w zalotach), Ks. Reichstadtu (Orlę), Roman (Głaz gra­niczny). Popularność zdobył jednak głównie dzięki rolom filmowym (Śluby ułańskie, 1934), (Papa się żeni, 1936), (Trędowata, 1936), (Wrzos, 1938), (Przez łzy do szczęścia, 1939)

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)
2)

aktor;

Właściwie Franciszek Ksawery Brodniewicz. Syn krawca, Aleksandra Brodniewicza i Bogumiły z Noaków. Ukończył gimn. w Poznaniu i tu w 1912-14 występował w rolach epizodycz­nych w T. Polskim. Następnie pracował na prowincji. W okresie międzywojennym występował w T. Miej­skim w Bydgoszczy (1920-21 i 1923-25), T. Rozmai­tości w Warszawie (1922/23), T. Nowym w Poznaniu (1925-27), T. Miejskich w Łodzi (1927-30 i 1931-33), T. Miejskich we Lwowie (1930-31), T. Kameralnym w Warszawie (1933), t. 8:30 (1934), w T. Polskim i na innych scenach TKKT (1933-37). Występował także gościnnie w innych miastach, m.in. w Gdyni (1937), Częstochowie (1938) i Sosnowcu (1939). W czerwcu 1944 wystąpił w jawnym T. Nowym w Warszawie. Grał głównie role amantów w dramatach i komediach. Waż­niejsze role: Franek (Aszantka), Pan Młody, (Wesele), Rożnik (Diabeł i karczmarka), Mazepa (Mazepa), Zbyszko (Moralność pani Dulskiej), Fircyk (Fircyk w zalotach), Ks. Reichstadtu (Orlę), Roman (Głaz gra­niczny). Popularność zdobył jednak głównie dzięki rolom filmowym (Śluby ułańskie, 1934), (Papa się żeni, 1936), (Trędowata, 1936), (Wrzos, 1938), (Przez łzy do szczęścia, 1939)

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *