Kordowski Jerzy

Jerzy Kordowski (Radio nr 38, 1928)
Kordowski Jerzy
Data urodzenia:
1893-11-02 Warszawa
Data śmierci:
1966-05-01 Skolimów

aktor, reżyser;

Właściwie Jerzy Michał Kordowski pseud. Jur Dowski. Był synem Józefa K. i Zofii z Zaliwskich, bratem aktora Stefana Kordowskiego , mężem Zofii Wierzejskiej. W 1910 ukończył gimn. w Częstochowie; nast. pracował jako pisarz na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. W 1914 ukończył Szkołę Aplikacyjną w Warszawie, nast. służył w wojsku ros.; zdemobi­lizowany w 1915 z powodu słabego wzroku. Pra­cował jako urzędnik tow. ubezpieczeniowego w Ki­jowie, potem w Mińsku Litewskim, gdzie w 1917 zaangażował się do T. Polskiego pod kier. B. Skąpskiego. W 1918 wrócił do Warszawy; pocz. wy­stępował w t. objazdowym, potem w t. Mozaika przy ul. Mokotowskiej i z nim wyruszył w marcu 1919 na objazd Wielkopolski. Jesienią 1919 grał w Wilnie (m.in. Księdza w Weselu), w 1920 w Woj­skowym T. Objazdowym pod kier. B. Oranowskiego. W sez. 1920/21 i 1922/23-1923/24 należał do zespołu T. Narodowego w Toruniu (w sez. 1922/23 jako Jur Dowski), w 1924-32 był w zespole T. Polskiego w Poznaniu. W 1932-35 grał w lwow. T. Miejskich, w sez. 1935/36 w T. Polskim w Katowicach, później w Warszawie: w sez. 1936/37 w T. Letnim, 1937/38-1938/39 w T. Polskim. W 1938 brał też udział w przedstawieniach Warsztatu Teatralnego PIST-u. W okresie międzywojennym grał m.in. Marcelego Stęporka (W małym dworku), Czeremere (Twardowski na Krzemionkach), Doktora (Papierowy kochanek), Błażeja (Gwałtu, co się dzie­je), Benedykta (Stare wino), Truffaldina (Turandot), Jaśka (Niespodzianka), Collinsa (Nowa umowa mał­żeńska). Od 1939 przebywał we Lwowie, gdzie w 1939-41 i 1944 grał w Polskim T. Dramatycznym; w czasie okupacji niem. pracował jako robotnik. Z zespołem t. lwow. repatriował się w 1945 do Ka­towic i w sez. 1945/46 grał w T. Śląskim. Na sez. 1946/47 przeniósł się do Miejskich T. Dramatycz­nych w Krakowie, w 1947/48 był w T. Polskim w Bydgoszczy, a od sez. 1948/49 do przejścia na emeryturę w 1964 pracował jako aktor i reżyser w T. Polskim w Poznaniu; od 1 III do 1 V 1951 po odejściu W. Horzycy, wraz z S. Orzechowskim i T. Muskatem kierował teatrem. Ostatnie lata życia spędził w Schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie.
Był cenionym aktorem, chwalonym w recenzjach za znakomity warsztat i kulturę sceniczną. W 1. powojennych grał m.in. Księdza i Ojca (Wesele), Sędziego (W małym domku), Fujarkiewicza (Dom otwarty), Kaleba (Świerszcz za kominem), Pankracego (Pieczary Salamanki), Aleksandrowa (Ży­wy trup), Pawła z Przemankowa (Ziemia rozdarta), Dyndalskiego (Zemsta), Dulskiego (Moralność pani Dulskiej), Karhana (Brygada szlifierza Karhana), Curry’ego (Zaklinacz deszczu), Paprikidesa (Osioł i cień). Reżyserował b. rzadko, gł. na scenie objazdowej w Poznaniu, m.in. Sześć godzin cie­mności (1953). Występował także w filmach pol­skich.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)

aktor, reżyser;

Właściwie Jerzy Michał Kordowski pseud. Jur Dowski. Był synem Józefa K. i Zofii z Zaliwskich, bratem aktora Stefana Kordowskiego , mężem Zofii Wierzejskiej. W 1910 ukończył gimn. w Częstochowie; nast. pracował jako pisarz na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. W 1914 ukończył Szkołę Aplikacyjną w Warszawie, nast. służył w wojsku ros.; zdemobi­lizowany w 1915 z powodu słabego wzroku. Pra­cował jako urzędnik tow. ubezpieczeniowego w Ki­jowie, potem w Mińsku Litewskim, gdzie w 1917 zaangażował się do T. Polskiego pod kier. B. Skąpskiego. W 1918 wrócił do Warszawy; pocz. wy­stępował w t. objazdowym, potem w t. Mozaika przy ul. Mokotowskiej i z nim wyruszył w marcu 1919 na objazd Wielkopolski. Jesienią 1919 grał w Wilnie (m.in. Księdza w Weselu), w 1920 w Woj­skowym T. Objazdowym pod kier. B. Oranowskiego. W sez. 1920/21 i 1922/23-1923/24 należał do zespołu T. Narodowego w Toruniu (w sez. 1922/23 jako Jur Dowski), w 1924-32 był w zespole T. Polskiego w Poznaniu. W 1932-35 grał w lwow. T. Miejskich, w sez. 1935/36 w T. Polskim w Katowicach, później w Warszawie: w sez. 1936/37 w T. Letnim, 1937/38-1938/39 w T. Polskim. W 1938 brał też udział w przedstawieniach Warsztatu Teatralnego PIST-u. W okresie międzywojennym grał m.in. Marcelego Stęporka (W małym dworku), Czeremere (Twardowski na Krzemionkach), Doktora (Papierowy kochanek), Błażeja (Gwałtu, co się dzie­je), Benedykta (Stare wino), Truffaldina (Turandot), Jaśka (Niespodzianka), Collinsa (Nowa umowa mał­żeńska). Od 1939 przebywał we Lwowie, gdzie w 1939-41 i 1944 grał w Polskim T. Dramatycznym; w czasie okupacji niem. pracował jako robotnik. Z zespołem t. lwow. repatriował się w 1945 do Ka­towic i w sez. 1945/46 grał w T. Śląskim. Na sez. 1946/47 przeniósł się do Miejskich T. Dramatycz­nych w Krakowie, w 1947/48 był w T. Polskim w Bydgoszczy, a od sez. 1948/49 do przejścia na emeryturę w 1964 pracował jako aktor i reżyser w T. Polskim w Poznaniu; od 1 III do 1 V 1951 po odejściu W. Horzycy, wraz z S. Orzechowskim i T. Muskatem kierował teatrem. Ostatnie lata życia spędził w Schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie.
Był cenionym aktorem, chwalonym w recenzjach za znakomity warsztat i kulturę sceniczną. W 1. powojennych grał m.in. Księdza i Ojca (Wesele), Sędziego (W małym domku), Fujarkiewicza (Dom otwarty), Kaleba (Świerszcz za kominem), Pankracego (Pieczary Salamanki), Aleksandrowa (Ży­wy trup), Pawła z Przemankowa (Ziemia rozdarta), Dyndalskiego (Zemsta), Dulskiego (Moralność pani Dulskiej), Karhana (Brygada szlifierza Karhana), Curry’ego (Zaklinacz deszczu), Paprikidesa (Osioł i cień). Reżyserował b. rzadko, gł. na scenie objazdowej w Poznaniu, m.in. Sześć godzin cie­mności (1953). Występował także w filmach pol­skich.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *