Data urodzenia:
1893-07-30 Koło
Data śmierci:
1971-10-03 Warszawa
aktorka;
Właściwie Janina Kunegunda Owczarska, pseud. J. Czarska, zamężna Zembrzuska. Była córką Stanisława O., urzędnika, i Tekli z Osińskich, żoną Jana Zembrzuskiego. W 1918-19 uczęszczała do Warsz. Szkoły Dram. i dorywczo statystowała w T. Polskim i Małym. Na popisie szkolnym wystąpiła pod pseud. Czarska, ale później nigdy go już nie używała. Po ukończeniu szkoły, w sez. 1919/20, została zaangażowana do T. Miejskich w Warszawie; grała w T. Rozmaitości, Letnim i Praskim (do 1922). Zastępując 16 II 1920 na scenie Rozmaitości M. Mirską w roli Salaminki (Babie lato), wyróżniała się „inteligencją i wyrazistością dykcji”, jak ocenił recenzent „Kuriera Warszawskiego”. Poza tym grała m.in. Violettę (Kordian), Carmen (Dwaj malcy). W 1922-23 była aktorką T. Komedia, 1923-27 T. Polskiego i Małego; grała m.in. Laurę (Jutro pogoda), Emilię (W sieci), Panią Vidal (Zdobycie twierdzy). Od czerwca 1926 występowała również na scenie T. Narodowego, m.in. w roli Irys (Burza W. Szekspira), Brygidy (Don Juan J. Zorilli); w zespole tym pozostała do 1932. Potem, wg własnej relacji, grała na prowincji do wybuchu II wojny światowej. Na sceny warsz. wróciła dopiero w 1950 i od 1 VI t.r. do 1961 pracowała jako aktorka i suflerka w T. Nowej Warszawy (potem pn. T. Młodej Warszawy, T. Klasyczny) i w T. Rozmaitości. Grała m.in. Ochmistrzynię (Farfurka królowej Bony), Lady Bracknel (Brat marnotrawny), Królową Matkę (Bolesław Śmiały), Kręgosławską (Popas króla jegomości), Annę Pawłową (Niebieska teczka).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
aktorka;
Właściwie Janina Kunegunda Owczarska, pseud. J. Czarska, zamężna Zembrzuska. Była córką Stanisława O., urzędnika, i Tekli z Osińskich, żoną Jana Zembrzuskiego. W 1918-19 uczęszczała do Warsz. Szkoły Dram. i dorywczo statystowała w T. Polskim i Małym. Na popisie szkolnym wystąpiła pod pseud. Czarska, ale później nigdy go już nie używała. Po ukończeniu szkoły, w sez. 1919/20, została zaangażowana do T. Miejskich w Warszawie; grała w T. Rozmaitości, Letnim i Praskim (do 1922). Zastępując 16 II 1920 na scenie Rozmaitości M. Mirską w roli Salaminki (Babie lato), wyróżniała się „inteligencją i wyrazistością dykcji”, jak ocenił recenzent „Kuriera Warszawskiego”. Poza tym grała m.in. Violettę (Kordian), Carmen (Dwaj malcy). W 1922-23 była aktorką T. Komedia, 1923-27 T. Polskiego i Małego; grała m.in. Laurę (Jutro pogoda), Emilię (W sieci), Panią Vidal (Zdobycie twierdzy). Od czerwca 1926 występowała również na scenie T. Narodowego, m.in. w roli Irys (Burza W. Szekspira), Brygidy (Don Juan J. Zorilli); w zespole tym pozostała do 1932. Potem, wg własnej relacji, grała na prowincji do wybuchu II wojny światowej. Na sceny warsz. wróciła dopiero w 1950 i od 1 VI t.r. do 1961 pracowała jako aktorka i suflerka w T. Nowej Warszawy (potem pn. T. Młodej Warszawy, T. Klasyczny) i w T. Rozmaitości. Grała m.in. Ochmistrzynię (Farfurka królowej Bony), Lady Bracknel (Brat marnotrawny), Królową Matkę (Bolesław Śmiały), Kręgosławską (Popas króla jegomości), Annę Pawłową (Niebieska teczka).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
