Data urodzenia:
1888-02-11
Data śmierci:
1966-04-25 Kraków
śpiewaczka, aktorka;
Właściwie Jadwiga Brzozowska, zamężna Bujańska. Była żoną Eugeniusza Bujańskiego (; ślub 11 XII 1920). Występy rozpoczęła w t. amat. Stow. „Gwiazda” we Lwowie. W sez. 1906/07-1908/09 i pierwszej poł. 1909/10 należała do zespołu operetki T. Miejskiego we Lwowie i w okresach letnich występowała z nim m.in. w Krakowie (1906, 1907, 1908) i Przemyślu (1908). Od 23 V do 29 VI 1909 śpiewała gościnnie na scenie T. Ludowego w Krakowie, a potem do zespołu tego teatru zaangażowała się na drugą poł. sez. 1909/10 oraz na lato 1910. Jako „wodewilistka operetki lwowskiej i krakowskiej” od jesieni 1910 została zaangażowana do T. Nowości w Warszawie. Pierwszy występ na scenie operetki warsz. 1 X 1910 w roli Alezji (Lalka E. Audrana) był b. udany. Recenzenci chwalili jej dobre warunki zewnętrzne, temperament scen., grę, wyraźną dykcję, a przede wszystkim głos dźwięczny i czysty, który choć nieduży, był „równy, okrągły i przyjemny w brzmieniu”, a B. umiała nim poprawnie władać. Na scenie T. Nowości występowała z powodzeniem do końca sez. 1914/15, m.in. w takich rolach, jak: Jolanta (Cygańska miłość), Maroszi (Manewry jesienne), Orest (Piękna Helena), Jakobina i Zuzanna (Cnotliwa Zuzanna), Nina i Lola (Ewa), tyt. w Gri-Gri. Od stycznia 1915 występowała też w warsz. t. Venus. Później wróciła do Krakowa, gdzie występowała w operetkach na scenie T. Powszechnego (1919, sez. 1919/20) oraz z jego zespołem na scenie T. im. Słowackiego (lato 1920), a w sez. 1921/22 gościnnie w zespole krak. T. Opery i Operetki. W Krakowie śpiewała m.in. Saffi (Baron cygański), Helenę (Piękna Helena), Ewę (Ewa). Możliwe, że w 1920-23 występowała też okresowo w Warszawie, jednak dane o jej działalności w tym czasie trudno oddzielić od wiadomości o innych aktorkach o tym nazwisku, przede wszystkim o Stanisławie Brzozowskiej.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
śpiewaczka, aktorka;
Właściwie Jadwiga Brzozowska, zamężna Bujańska. Była żoną Eugeniusza Bujańskiego (; ślub 11 XII 1920). Występy rozpoczęła w t. amat. Stow. „Gwiazda” we Lwowie. W sez. 1906/07-1908/09 i pierwszej poł. 1909/10 należała do zespołu operetki T. Miejskiego we Lwowie i w okresach letnich występowała z nim m.in. w Krakowie (1906, 1907, 1908) i Przemyślu (1908). Od 23 V do 29 VI 1909 śpiewała gościnnie na scenie T. Ludowego w Krakowie, a potem do zespołu tego teatru zaangażowała się na drugą poł. sez. 1909/10 oraz na lato 1910. Jako „wodewilistka operetki lwowskiej i krakowskiej” od jesieni 1910 została zaangażowana do T. Nowości w Warszawie. Pierwszy występ na scenie operetki warsz. 1 X 1910 w roli Alezji (Lalka E. Audrana) był b. udany. Recenzenci chwalili jej dobre warunki zewnętrzne, temperament scen., grę, wyraźną dykcję, a przede wszystkim głos dźwięczny i czysty, który choć nieduży, był „równy, okrągły i przyjemny w brzmieniu”, a B. umiała nim poprawnie władać. Na scenie T. Nowości występowała z powodzeniem do końca sez. 1914/15, m.in. w takich rolach, jak: Jolanta (Cygańska miłość), Maroszi (Manewry jesienne), Orest (Piękna Helena), Jakobina i Zuzanna (Cnotliwa Zuzanna), Nina i Lola (Ewa), tyt. w Gri-Gri. Od stycznia 1915 występowała też w warsz. t. Venus. Później wróciła do Krakowa, gdzie występowała w operetkach na scenie T. Powszechnego (1919, sez. 1919/20) oraz z jego zespołem na scenie T. im. Słowackiego (lato 1920), a w sez. 1921/22 gościnnie w zespole krak. T. Opery i Operetki. W Krakowie śpiewała m.in. Saffi (Baron cygański), Helenę (Piękna Helena), Ewę (Ewa). Możliwe, że w 1920-23 występowała też okresowo w Warszawie, jednak dane o jej działalności w tym czasie trudno oddzielić od wiadomości o innych aktorkach o tym nazwisku, przede wszystkim o Stanisławie Brzozowskiej.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994