aktor, śpiewak, reżyser;

Właściwie Władysław Bienin – Belenin. Był synem kolejarza Jakuba Bielenina i Anny z domu Fejdych. Mąż aktorki Heleny Rozwadowskiej, ojciec aktorki Ireny Bielenin. Debiutował w 1909 w T. Ludowym w Krakowie i występował tu w sez. 1910/11, w 1914 i 1916. Brał też udział w przedstawieniach Akademic­kiego Koła Miłośników Dramatu Klasycznego przy Uniw. Jagiellońskim, a także w organizowanych doraź­nie przedstawieniach operowych i operetkowych. W 1916-19 występował w T. im. Słowackiego. W 1918 wydał dramat Złoty królewicz. W sez. 1919/20 wystę­pował na Śląsku Cieszyńskim w t. plebiscytowym, w którym pełnił funkcję sekretarza. W sez. 1920/21 został zaangażowany jako aktor i reżyser do T. Miej­skiego w Łodzi. W 1921-23 był aktorem i pomocnikiem reżysera w T. Polskim i Małym w Warszawie. W sez. 1923/24 występował w T. Polskim w Katowicach, 1926/27 w Kaliszu, 1928/29 w T. Letnim w Warszawie, 1929/30 w T. Polskim w Katowicach. Grał niewielkie role charakterystyczne, takie jak: Stanisław (Dwie blizny), Krawiec (Poskromienie złośnicy), Satyr (Noc listopadowa), Jasiek i Diabeł (Wesele), Woźny sądowy (Wesele Figara).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973