Rygier Jerzy

Rygier Jerzy
Data urodzenia:
1887-02-15 Kraków
Data śmierci:
1952-06-17 Lublin

aktor,reżyser;

Był synem aktora Ed­munda R. i aktorki Stanisławy Korsak, mężem aktorki Łucji R. Debiutował w 1906 w T. Polskim w Poznaniu, na sez. 1908/09 zaangażował się do T. Miejskiego we Lwowie. Następnie występował w T. Ludowym w Krakowie (1909-11), T. Nowym we Lwowie (1911, 1913; był tam przez pewien czas dyr.) i T. Miejskim we Lwo­wie (1916, sez. 1918/19, 1922-26), w T. Rozmaitości we Lwowie (1919), w T. Nowym w Poznaniu (1926), T. Miejskim w Toruniu (1926-30), pełniąc w 1928-30 funkcję dyr. tej placówki. W 1930 występował w T. Rewia w Poznaniu, był reżyserem w T. Wielkim we Lwowie, następnie przyjechał do Warszawy i występo­wał w T. Polskim i T. Małym (1931-34), na scenach TKKT (1934-37), w T. Miejskim w Grodnie (1937-38) i znowu w T. Polskim w Warszawie (1938-39). W cza­sie II wojny świat. pracował jako urzędnik w Spół­dzielni „Społem”. W 1946-49 należał do zespołu T. Nowego w Poznaniu, w sez. 1949/50 występował w Kielcach i Radomiu; 1950-52 w Lublinie. Grał m.in. Kirkora (Balladyna), Gustawa-Konrada (Dziady), Otella (Otello), Barona (Na dnie), Flambeau (Orlątko), Rotmistrza (Damy i huzary), Kurta (Taniec śmierci). Niekiedy także reżyserował, m.in. Bunt Napierskiego. Występował też w filmach: 1934 – Przeor Kordecki-Obrońca Częstochowy; 1937 – Znachor.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktor,reżyser;

Był synem aktora Ed­munda R. i aktorki Stanisławy Korsak, mężem aktorki Łucji R. Debiutował w 1906 w T. Polskim w Poznaniu, na sez. 1908/09 zaangażował się do T. Miejskiego we Lwowie. Następnie występował w T. Ludowym w Krakowie (1909-11), T. Nowym we Lwowie (1911, 1913; był tam przez pewien czas dyr.) i T. Miejskim we Lwo­wie (1916, sez. 1918/19, 1922-26), w T. Rozmaitości we Lwowie (1919), w T. Nowym w Poznaniu (1926), T. Miejskim w Toruniu (1926-30), pełniąc w 1928-30 funkcję dyr. tej placówki. W 1930 występował w T. Rewia w Poznaniu, był reżyserem w T. Wielkim we Lwowie, następnie przyjechał do Warszawy i występo­wał w T. Polskim i T. Małym (1931-34), na scenach TKKT (1934-37), w T. Miejskim w Grodnie (1937-38) i znowu w T. Polskim w Warszawie (1938-39). W cza­sie II wojny świat. pracował jako urzędnik w Spół­dzielni „Społem”. W 1946-49 należał do zespołu T. Nowego w Poznaniu, w sez. 1949/50 występował w Kielcach i Radomiu; 1950-52 w Lublinie. Grał m.in. Kirkora (Balladyna), Gustawa-Konrada (Dziady), Otella (Otello), Barona (Na dnie), Flambeau (Orlątko), Rotmistrza (Damy i huzary), Kurta (Taniec śmierci). Niekiedy także reżyserował, m.in. Bunt Napierskiego. Występował też w filmach: 1934 – Przeor Kordecki-Obrońca Częstochowy; 1937 – Znachor.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *