Smoszewska Janina

Smoszewska Janina
Data urodzenia:
1918-12-24 Moskwa
Data śmierci:
1977-06-30 Warszawa

tancerka;

Właściwie Janina Smoszewska – Dziewońska

Była córką Zygmunta S. i Anny z domu Woroncow-Daszkow; jej pierwszym mężem był ofi­cer lotnictwa, drugim aktor Edward Dziewoński. Od 1932 uczyła się w Szkole Tańca Scen. T. Wy­sockiej, od 1935 należała do jej zespołu baleto­wego. Występowała z nim za granicą, m.in. we Włoszech, Niemczech, Belgii, Francji (tam przez pewien czas tańczyła w balecie Casino de Paris) oraz na scenach warsz.: w T. Polskim, Narodowym, Letnim i w t. rewiowych, m.in. w Cyruliku War­szawskim. W czasie okupacji niem. zajmowała się nauczaniem tańca jako asystentka Wysockiej; była też solistką jej zespołu, występującego do 1941 w warsz. restauracji „Adria”. W 1945 występowała w T. Artystów w Zakopanem, nast. w Krakowie brała udział w różnych koncertach i imprezach (1946-47). W 1947 wróciła do Warszawy i w 1948-51 była solistką Opery; tańczyła m.in. partie Panny Najcnotliwszej i Diablicy (Pan Twardowski L. Róży­ckiego). W 1951-55 występowała w T. Syrena. Potem zajęła się wychowaniem dziecka i opuściła scenę.
.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)

tancerka;

Właściwie Janina Smoszewska – Dziewońska

Była córką Zygmunta S. i Anny z domu Woroncow-Daszkow; jej pierwszym mężem był ofi­cer lotnictwa, drugim aktor Edward Dziewoński. Od 1932 uczyła się w Szkole Tańca Scen. T. Wy­sockiej, od 1935 należała do jej zespołu baleto­wego. Występowała z nim za granicą, m.in. we Włoszech, Niemczech, Belgii, Francji (tam przez pewien czas tańczyła w balecie Casino de Paris) oraz na scenach warsz.: w T. Polskim, Narodowym, Letnim i w t. rewiowych, m.in. w Cyruliku War­szawskim. W czasie okupacji niem. zajmowała się nauczaniem tańca jako asystentka Wysockiej; była też solistką jej zespołu, występującego do 1941 w warsz. restauracji „Adria”. W 1945 występowała w T. Artystów w Zakopanem, nast. w Krakowie brała udział w różnych koncertach i imprezach (1946-47). W 1947 wróciła do Warszawy i w 1948-51 była solistką Opery; tańczyła m.in. partie Panny Najcnotliwszej i Diablicy (Pan Twardowski L. Róży­ckiego). W 1951-55 występowała w T. Syrena. Potem zajęła się wychowaniem dziecka i opuściła scenę.
.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *