Dereń Roman

Dereń Roman
Data urodzenia:
1884-08-08 Warszawa
Data śmierci:
1962-07-14 Warszawa

aktor;

Właściwie Roman January Dereń. Był synem Stanisława i Heleny z Bagińskich. Po ukończeniu sześciu klas gimn. realnego pracował jako urzędnik w administracji państwowej, równocześ­nie uczył się rysunku i studiował architekturę. Ewakuo­wany podczas I wojny świat. na Krym, rozpoczął studia aktorskie pod kier. W. Kownackiego. Debiuto­wał w 1915 w t. ros. w Symferopolu, następnie wystę­pował w różnych t. na Krymie. Po powrocie do kraju w 1921 zaangażował się do T. Maska i T. Komedia w Warszawie, a od czerwca 1923 na stałe do T. Pol­skiego i występował tu do 1939. W 1934-1936 grał także w innych teatrach TKKT (w T. Narodowym, T. Nowym i T. Letnim). Podczas okupacji niem. prze­bywał w Warszawie i prowadził własną kawiarnię; pra­cował także w kawiarni T. Polskiego oraz pełnił funkcję skarbnika Prezydium Tajnego Zarządu ZASP. W 1944 występował w warsz. t. jawnych Komedia i Wodewil. Po powstaniu warsz. wywieziony do Niemiec, wrócił w 1945. W sez. 1945/46 grał w T. Polskim w Poznaniu, następnie znowu, aż do zgonu, na scenie T. Polskiego w Warszawie. Jedną z ostatnich jego ról był Służący Agazzich (Tak jest, jak się państwu zdaje). Grał role epizodyczne; woźnych, wojskowych, policjantów, lo­kajów, służących odtwarzał z dystynkcją i humorem. Grał m.in. Durosseau (Zdobycie twierdzy), Woźnego i Konduktora (Dzieje grzech”), Lubowidzkiego i Zaliwskiego (Noc listopadowa), Dutkiewicza (Kościuszko pod Racławicami), Lickiego (Jadzia wdowa). W okresie międzywojennym występował w wielu filmach pol., jak np. Bożyszcze (1923), Trędowata (1926), Biały murzyn (1939), Ja tu rządzę (1939). Duże zasługi położył jako działacz ZASP-u a następnie SPATiF-u. W 1929 był w Zarządzie Głównym ZASP, od 1936 se­kretarzem Kapituły Członków Zasłużonych ZASP. Sam był również członkiem zasłużonym ZASP.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktor;

Właściwie Roman January Dereń. Był synem Stanisława i Heleny z Bagińskich. Po ukończeniu sześciu klas gimn. realnego pracował jako urzędnik w administracji państwowej, równocześ­nie uczył się rysunku i studiował architekturę. Ewakuo­wany podczas I wojny świat. na Krym, rozpoczął studia aktorskie pod kier. W. Kownackiego. Debiuto­wał w 1915 w t. ros. w Symferopolu, następnie wystę­pował w różnych t. na Krymie. Po powrocie do kraju w 1921 zaangażował się do T. Maska i T. Komedia w Warszawie, a od czerwca 1923 na stałe do T. Pol­skiego i występował tu do 1939. W 1934-1936 grał także w innych teatrach TKKT (w T. Narodowym, T. Nowym i T. Letnim). Podczas okupacji niem. prze­bywał w Warszawie i prowadził własną kawiarnię; pra­cował także w kawiarni T. Polskiego oraz pełnił funkcję skarbnika Prezydium Tajnego Zarządu ZASP. W 1944 występował w warsz. t. jawnych Komedia i Wodewil. Po powstaniu warsz. wywieziony do Niemiec, wrócił w 1945. W sez. 1945/46 grał w T. Polskim w Poznaniu, następnie znowu, aż do zgonu, na scenie T. Polskiego w Warszawie. Jedną z ostatnich jego ról był Służący Agazzich (Tak jest, jak się państwu zdaje). Grał role epizodyczne; woźnych, wojskowych, policjantów, lo­kajów, służących odtwarzał z dystynkcją i humorem. Grał m.in. Durosseau (Zdobycie twierdzy), Woźnego i Konduktora (Dzieje grzech”), Lubowidzkiego i Zaliwskiego (Noc listopadowa), Dutkiewicza (Kościuszko pod Racławicami), Lickiego (Jadzia wdowa). W okresie międzywojennym występował w wielu filmach pol., jak np. Bożyszcze (1923), Trędowata (1926), Biały murzyn (1939), Ja tu rządzę (1939). Duże zasługi położył jako działacz ZASP-u a następnie SPATiF-u. W 1929 był w Zarządzie Głównym ZASP, od 1936 se­kretarzem Kapituły Członków Zasłużonych ZASP. Sam był również członkiem zasłużonym ZASP.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *