Molska Zofia

Zofia Molska (progr. teatr. Dwa teatry T. Ziemi Pomorskiej Toruń 1946) eteatr
Molska Zofia
Data urodzenia:
1889-06-16 Stanisławów
Data śmierci:
1977-02-11 Łódź

aktorka;

Właściwie Zofia Chulimka lub Holimek, l v. Kopalko, 2°v. Komar .Była córką Antoniego Chulimki (lub Holimka) i Marii z Jasińskich, żoną najpierw Albina Kopalki, później Kazimierza Komara, matką reżysera Zbigniewa Kopalki. Wychowywana przez Adama i Zofię Mul­lerów (zob. t. 1), od dzieciństwa do 1912 wystę­powała wraz z nimi w zespołach objazdowych. Po­wtarzających się w różnych publikacjach informacji o debiucie M. w 1907 w Krakowie, po ukończeniu Szkoły Dram. K. Gabryelskiego, nie udało się po­twierdzić; wiadomo natomiast, że w sez. 1903/04 za dyrekcji Mullera w krak. T. Ludowym grała m.in. Rózię (Dzika różyczka), Mańkę (Popychadło), Teklę (Okrężne), Helenę (Ogniem i mieczem), Klarę (Zemsta). W 1912-14 występowała, wg informacji syna, wraz z Z. Mullerową w Lublinie. Po wybuchu I wojny świat., od lata 1914 związała się z wil. T. Nowoczesnym pod kier. S. Książka i nast., do 1920, z T. Lutnia i T. na Pohulance. W sez. 1920/21 grała w T. Żołnierskim pod kier. podporucznika Zajączkowskiego w Wilnie. Na jesieni 1921 wy­stępowała w T. Praskim w Warszawie; na wiosnę 1922 wzięła udział w jubileuszu Z. Mullerowej w Lublinie i tam została do końca sezonu. Od sez. 1922/23 ponownie w Wilnie; występowała stale w tym mieście, m.in. 1925-28 w zespole Reduty, a nast. w T. Miejskich. Brała udział w audycjach wił, rozgłośni PR. W sez. 1939/40 i do czerwca 1941, oraz w sez. 1944/45 w Polskim T. Drama­tycznym i wraz z nim w kwietniu 1945 przyjechała z Wilna do Torunia. Do 1955 była aktorką T. Ziemi Pomorskiej, a od sez. 1955/56 do emerytury (1 IX 1964) T. im. Jaracza w Łodzi (gdzie występowała już rzadko). W Toruniu 29 X 1946 obchodziła jubileusz czterdziestu l. pracy („drapieżna, niemal mauriacowska” Matka w Dwóch teatrach); 17 XI 1958 jubileusz pięćdziesięciu 1. w T. im. Jaracza (Sędzina – Majątek albo imię). Była aktorką charakterystyczną o dość szerokim emploi „od groteski przez komedię do dramatu, od bab do wytwornych dam z towarzystwa” (J. Maśliński w programie „Dwa teatry”, Toruń 1946), choć w jej dorobku prze­ważały role dramatyczne. Grała m.in. Laurę (Oj­ciec), Bonę (Złote więzy), Wdowę (Ich czworo), Panią Dobrójską (Śluby panieńskie), Gospodynię i Czepcową (Wesele), Panią Rollison (Dziady, 1929), Dyndalską i Orgonową (Damy i huzary), Tadrachową (Moralność pani Dulskiej), Ftatatitę (Cezar i Kleopatra), Bertę (Niemcy), Wdowę (Balladyna), Panią Pernelle (Świętoszek).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)

aktorka;

Właściwie Zofia Chulimka lub Holimek, l v. Kopalko, 2°v. Komar .Była córką Antoniego Chulimki (lub Holimka) i Marii z Jasińskich, żoną najpierw Albina Kopalki, później Kazimierza Komara, matką reżysera Zbigniewa Kopalki. Wychowywana przez Adama i Zofię Mul­lerów (zob. t. 1), od dzieciństwa do 1912 wystę­powała wraz z nimi w zespołach objazdowych. Po­wtarzających się w różnych publikacjach informacji o debiucie M. w 1907 w Krakowie, po ukończeniu Szkoły Dram. K. Gabryelskiego, nie udało się po­twierdzić; wiadomo natomiast, że w sez. 1903/04 za dyrekcji Mullera w krak. T. Ludowym grała m.in. Rózię (Dzika różyczka), Mańkę (Popychadło), Teklę (Okrężne), Helenę (Ogniem i mieczem), Klarę (Zemsta). W 1912-14 występowała, wg informacji syna, wraz z Z. Mullerową w Lublinie. Po wybuchu I wojny świat., od lata 1914 związała się z wil. T. Nowoczesnym pod kier. S. Książka i nast., do 1920, z T. Lutnia i T. na Pohulance. W sez. 1920/21 grała w T. Żołnierskim pod kier. podporucznika Zajączkowskiego w Wilnie. Na jesieni 1921 wy­stępowała w T. Praskim w Warszawie; na wiosnę 1922 wzięła udział w jubileuszu Z. Mullerowej w Lublinie i tam została do końca sezonu. Od sez. 1922/23 ponownie w Wilnie; występowała stale w tym mieście, m.in. 1925-28 w zespole Reduty, a nast. w T. Miejskich. Brała udział w audycjach wił, rozgłośni PR. W sez. 1939/40 i do czerwca 1941, oraz w sez. 1944/45 w Polskim T. Drama­tycznym i wraz z nim w kwietniu 1945 przyjechała z Wilna do Torunia. Do 1955 była aktorką T. Ziemi Pomorskiej, a od sez. 1955/56 do emerytury (1 IX 1964) T. im. Jaracza w Łodzi (gdzie występowała już rzadko). W Toruniu 29 X 1946 obchodziła jubileusz czterdziestu l. pracy („drapieżna, niemal mauriacowska” Matka w Dwóch teatrach); 17 XI 1958 jubileusz pięćdziesięciu 1. w T. im. Jaracza (Sędzina – Majątek albo imię). Była aktorką charakterystyczną o dość szerokim emploi „od groteski przez komedię do dramatu, od bab do wytwornych dam z towarzystwa” (J. Maśliński w programie „Dwa teatry”, Toruń 1946), choć w jej dorobku prze­ważały role dramatyczne. Grała m.in. Laurę (Oj­ciec), Bonę (Złote więzy), Wdowę (Ich czworo), Panią Dobrójską (Śluby panieńskie), Gospodynię i Czepcową (Wesele), Panią Rollison (Dziady, 1929), Dyndalską i Orgonową (Damy i huzary), Tadrachową (Moralność pani Dulskiej), Ftatatitę (Cezar i Kleopatra), Bertę (Niemcy), Wdowę (Balladyna), Panią Pernelle (Świętoszek).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *