Data urodzenia:
1908-01-21 Lwów
Data śmierci:
1976-02-03 Rzeszów
tancerka, aktorka;
Właściwie Kazimiera Kruszelnicka, zamężna Plucińska. Była córką Józefa i Karoliny K., drukarza i telefonistki, żoną aktora Andrzeja Szalawskiego (właśc. Plucińskiego), matką aktorki Elżbiety Lityńska. W 1918 została przyjęta do lwow. szkoły baletowej i już jako dziecko występowała w niewielkich rolach w baletach i dramatach w T. Miejskich, np. Odys (Bąjadera, 1923), Apaszka (Królowa Montmartre’u, 1924). W 1925 ukończyła szkołę dram. C. Krzyżanowskiego we Lwowie; w 1926 zdała egzamin ZASP-u w zakresie aktorstwa i baletu. Do 1939 występowała w T. Miejskich we Lwowie; wykonywała tańce solowe w baletach, operach i operetkach, grywała też niewielkie role w operetkach i w przedstawieniach dram. (od sez. 1934/35 była zaliczana do zespołu aktorskiego); z zespołem lwow. występowała w Krakowie, np. latem 1924, 1930, 1931. Grywała wtedy takie role, jak: Masażystka (Mój kochany głuptasek), Żona doktora (Nie-Boska komedia), Milly (Szwedzka zapałka), Erynia (Wyzwolenie), Pani Baines (Major Barbara), Kasjerka (Kawiarenka). W listopadzie 1939 wyszła za mąż, odtąd używała na scenie także nazwiska Plucińska. W 1939-41 występowała w T. Polskim Białoruskiej SRR w Grodnie i Białymstoku, wyjeżdżała też z tym zespołem do Pińska, Brześcia i Mińska. Grała wtedy m.in. Hankę (Moralność pani Dulskiej), Żelazną (Panna Maliczewska), Marcelinę (Wesele Figara). Uczyła plastyki w studiu teatr. prowadzonym przez A. Węgierkę. Od 1941 przebywała w Warszawie, gdzie występowała sporadycznie w t. jawnych Komedia i Jar. Po powstaniu warsz. znalazła się w Zakopanem, gdzie jak podawała, współpracowała z K. Zelwerowiczową i I. Solską w T. Artystów. W sez. 1945/46 występowała w T. Miejskim w Sosnowcu, 1946/47 w T. Miejskich w Częstochowie, 1947/48 w T. Nowym i Komedii Muzycznej w Poznaniu. W 1948 otrzymała dar jubileuszowy ZASP-u z okazji trzydziestu lat pracy na scenie. W pierwszych miesiącach 1949 występowała w T. Muzycznym Tow. Przyjaciół Żołnierza w Krakowie. Od sez. 1949/50 do emerytury (na którą przeszła 31 VIII 1972) była aktorką krak. T. Młodego Widza (od 1958 pn. Rozmaitości). Pracowała też w Krak. DK jako instruktorka tańców ludowych.
Grała po wojnie takie role, jak: Violetta (Kordian), Podstolina (Zemsta) i Katarzyna (Poskromienie złośnicy) w Częstochowie, Margot (Król włóczęgów), Anhilda (Księżniczka czardasza), Rachela (Judasz z Kariothu) w Poznaniu; Pani Czang (Kredowe koło), Ciocia (Warszawski wodewil), Panna Figaszewska (Dwie blizny), Dulska (Moralność pani Dulskiej), Marta (Romeo i Julia) i Babka (Niebieski ptak) oraz role w sztukach dla dzieci w Krakowie.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
![]()
tancerka, aktorka;
Właściwie Kazimiera Kruszelnicka, zamężna Plucińska. Była córką Józefa i Karoliny K., drukarza i telefonistki, żoną aktora Andrzeja Szalawskiego (właśc. Plucińskiego), matką aktorki Elżbiety Lityńska. W 1918 została przyjęta do lwow. szkoły baletowej i już jako dziecko występowała w niewielkich rolach w baletach i dramatach w T. Miejskich, np. Odys (Bąjadera, 1923), Apaszka (Królowa Montmartre’u, 1924). W 1925 ukończyła szkołę dram. C. Krzyżanowskiego we Lwowie; w 1926 zdała egzamin ZASP-u w zakresie aktorstwa i baletu. Do 1939 występowała w T. Miejskich we Lwowie; wykonywała tańce solowe w baletach, operach i operetkach, grywała też niewielkie role w operetkach i w przedstawieniach dram. (od sez. 1934/35 była zaliczana do zespołu aktorskiego); z zespołem lwow. występowała w Krakowie, np. latem 1924, 1930, 1931. Grywała wtedy takie role, jak: Masażystka (Mój kochany głuptasek), Żona doktora (Nie-Boska komedia), Milly (Szwedzka zapałka), Erynia (Wyzwolenie), Pani Baines (Major Barbara), Kasjerka (Kawiarenka). W listopadzie 1939 wyszła za mąż, odtąd używała na scenie także nazwiska Plucińska. W 1939-41 występowała w T. Polskim Białoruskiej SRR w Grodnie i Białymstoku, wyjeżdżała też z tym zespołem do Pińska, Brześcia i Mińska. Grała wtedy m.in. Hankę (Moralność pani Dulskiej), Żelazną (Panna Maliczewska), Marcelinę (Wesele Figara). Uczyła plastyki w studiu teatr. prowadzonym przez A. Węgierkę. Od 1941 przebywała w Warszawie, gdzie występowała sporadycznie w t. jawnych Komedia i Jar. Po powstaniu warsz. znalazła się w Zakopanem, gdzie jak podawała, współpracowała z K. Zelwerowiczową i I. Solską w T. Artystów. W sez. 1945/46 występowała w T. Miejskim w Sosnowcu, 1946/47 w T. Miejskich w Częstochowie, 1947/48 w T. Nowym i Komedii Muzycznej w Poznaniu. W 1948 otrzymała dar jubileuszowy ZASP-u z okazji trzydziestu lat pracy na scenie. W pierwszych miesiącach 1949 występowała w T. Muzycznym Tow. Przyjaciół Żołnierza w Krakowie. Od sez. 1949/50 do emerytury (na którą przeszła 31 VIII 1972) była aktorką krak. T. Młodego Widza (od 1958 pn. Rozmaitości). Pracowała też w Krak. DK jako instruktorka tańców ludowych.
Grała po wojnie takie role, jak: Violetta (Kordian), Podstolina (Zemsta) i Katarzyna (Poskromienie złośnicy) w Częstochowie, Margot (Król włóczęgów), Anhilda (Księżniczka czardasza), Rachela (Judasz z Kariothu) w Poznaniu; Pani Czang (Kredowe koło), Ciocia (Warszawski wodewil), Panna Figaszewska (Dwie blizny), Dulska (Moralność pani Dulskiej), Marta (Romeo i Julia) i Babka (Niebieski ptak) oraz role w sztukach dla dzieci w Krakowie.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994