Data urodzenia:
1879-08-07 Lwów
Data śmierci:
1940-03-08 Warszawa
aktor, śpiewak, reżyser.;
KOPCZYŃSKI Kajetan. Był synem Józefa i Antoniny K., mężem aktorki Anieli z Kowalskich, następnie śpiewaczki Marii Janowskiej. Ukończył gimn. we Lwowie, a następnie uczył się śpiewu. Zapewne już w 1897 debiutował w t. lwow., potem występował w Czerniowcach, w 1899 w t. letnim w Parku Krakowskim, w 1900 w zespole H. Morozowicza w Lublinie, w 1901 u F. Felińskiego w Sosnowcu, w 1901-03 znów w zespole H. Morozowicza w Lublinie. W sez. 1903/04 należał do zespołu T. Polskiego w Poznaniu, zaś w 1906-07 T. Ludowego w Krakowie. Od 1908 do 1925 występował stale w Poznaniu w T. Polskim (1908-20, tu także reżyserował), w T. Narodowym (1920-22) i w T. Nowości (sez. 1924/25, tu był także członkiem zarządu zrzeszenia). W kwietniu 1925 zorganizował zespół pod nazwą T. Narodowy, z którym występował m.in. w Śremie, Wrześni i Gnieźnie. Występował też w T. Miejskim w Grudziądzu, a w 1926-29 prawdopodobnie organizował przedstawienia w Inowrocławiu. Następnie pracował w Polskim Radiu w Poznaniu. Od 1934 do 1939 występował i reżyserował w T. Wielkim w Poznaniu. Grał głównie role komediowe, jak np. Wicek (Wicek i Wacek), Zbyszko (Moralność pani Dulskiej), śpiewał w operetkach, np. partie Lancelota (Lalka), Henryka (Dzwony kornewilskie), a także w operach, m.in. partię Janusza (Halka). Po wybuchu II wojny świat. został przez Niemców wysiedlony do Warszawy.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktor, śpiewak, reżyser.;
KOPCZYŃSKI Kajetan. Był synem Józefa i Antoniny K., mężem aktorki Anieli z Kowalskich, następnie śpiewaczki Marii Janowskiej. Ukończył gimn. we Lwowie, a następnie uczył się śpiewu. Zapewne już w 1897 debiutował w t. lwow., potem występował w Czerniowcach, w 1899 w t. letnim w Parku Krakowskim, w 1900 w zespole H. Morozowicza w Lublinie, w 1901 u F. Felińskiego w Sosnowcu, w 1901-03 znów w zespole H. Morozowicza w Lublinie. W sez. 1903/04 należał do zespołu T. Polskiego w Poznaniu, zaś w 1906-07 T. Ludowego w Krakowie. Od 1908 do 1925 występował stale w Poznaniu w T. Polskim (1908-20, tu także reżyserował), w T. Narodowym (1920-22) i w T. Nowości (sez. 1924/25, tu był także członkiem zarządu zrzeszenia). W kwietniu 1925 zorganizował zespół pod nazwą T. Narodowy, z którym występował m.in. w Śremie, Wrześni i Gnieźnie. Występował też w T. Miejskim w Grudziądzu, a w 1926-29 prawdopodobnie organizował przedstawienia w Inowrocławiu. Następnie pracował w Polskim Radiu w Poznaniu. Od 1934 do 1939 występował i reżyserował w T. Wielkim w Poznaniu. Grał głównie role komediowe, jak np. Wicek (Wicek i Wacek), Zbyszko (Moralność pani Dulskiej), śpiewał w operetkach, np. partie Lancelota (Lalka), Henryka (Dzwony kornewilskie), a także w operach, m.in. partię Janusza (Halka). Po wybuchu II wojny świat. został przez Niemców wysiedlony do Warszawy.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973