Skalska Kazimiera

Kazimiera Skalska (Ilustracja Polska nr 35, 1935)
Skalska Kazimiera
Data urodzenia:
1899-10-01 Kraków
Data śmierci:
1985-01-12 Nicea

aktorka;

Właściwie Kazimiera Kubala 1° v. Iskrzyńska, 2° Albrecht, 3° Szapiro. Była córką Macieja Kubali, jej pierwszym mężem był sufler Eugeniusz Iskrzyński (ślub  4 IV 1918), drugim: przemysłowiec Karol Albrecht, właściciel m.i.in. warsz. kawiarni ,,Ziemiańska” (ślub 20 I 1926 w Warszawie), trzecim: dziennikarz Jerzy Szapiro. Od 24 VI do 15 VIII 1916 brała udział w przedstawieniach Krak. Towarzystwa Operowego. W 1916 zagrała w kręconym w Krakowie niem.-pol. filmie Pod jarzmem tyranów (Tyrannenherrschaft). W sez. 1919/20- 1923/24 występowała w T. Bagatela w Krakowie i już od pierwszych swoich występów zwracała uwagę urodą i wdziękiem. Zagrała tu dużo dobrych ról, takich, jak: Helenka (Grube ryby), Hesia (Moralność pani Dulskiej), Joanna (Ładna historia), Mańka (Ich czworo), Regina (Upiory), Finetta (Ulubieniec kobiet), Consuela (Ten, którego biją po twarzy), Hela (Szczęście Frania), Ilza (Przebudzenie się wiosny), Amelia (Szkoła kokot), Gertruda (Kolega Crampton), Żona (Mężczyzna, zwierzę i cnota). W sez. 1924/25 zaangażowała się do T. Polskiego w Warszawie; debiutowała na scenie T. Małego 17 X 1924 rolą Ity (Szofer Archibald), pisano, że „wnosi na scenę wiośniany wdzięk i promienny urok młodości. Talent jej posiada marzycielskie tony liryczne” (H. Liński), „ma swobodę ruchów, dykcję wyrazistą, wdzięk i prostotę” (J. Lorentowicz). Potem zagrała tu: Panią Rarę (Znajomek z Fiesole), Gianę (Śmierć kochanków), Misię (W sieci). Po ślubie z Albrechtem, na kilka lat zrezygnowała ze sceny, w 1926 zagrała tylko rolę Motruny w filmie Cyganka Aza. W 1930-39 występowała ponownie na scenach warsz.: w sez. 1930/31 w t. Wesoły Wieczór, w 1932/33 w t. Morskie Oko, w T. 8.³° w roli Liliany (No, no, Nanette) oraz w T. Narodowym w rolach Zosi (Wesele) i Elizy (Skapiec). W grudniu 1933 w T. Miejskim w Toruniu występowała gośc. w roli Glay (Grand Hotel). W sez. 1934/35 grała w T. Kameralnym Idę (Mistrz H. Bahra), w T. Wielkim Jane (Rose Marie), w 1935/36 była w zespole T. Wielkiego. W lipcu 1936 wystąpiła gośc. w T. Rozmaitości we Lwowie w roli Glay (Va banque!). W sez. 1936/37 grała w T. 8. 15 w operetce Colette, czyli Miss Loteria, w 1937/38 w t. Wielka Rewia rolę Lucyny (Dudek) oraz jedną z głównych ról w Opiekuj się Amelią. W dniu 23 XI 1938 w T. Narodowym wzięła udział w polonezie, w uroczystym przedstawieniu Mazepy z okazji jubileuszu  J. Śliwickiego. Zagrała w filmach Czy Lucyna to dziewczyna? (1934), Moi rodzice rozwodzą się (1938).

Po wybuchu II wojny światowej, znalazła się ze swym trzecim mężem, w Wielkiej Brytanii. Została czł. Zarządu ZASP-u, powołanego 8 X 1942 w Londynie. W imieniu ZASP-u starała się o fundusze i zorganizowała akcję pomocy dla aktorów przebywających w obozach jenieckich, obozach pracy, łagrach. W kwietniu 1946 pełniła funkcję wiceprezesa, a w lutym 1947 ponownie weszła do Zarządu ZASP-u za Granicą. Później mieszkała m.in. w Szwajcarii i Francji. W 1970 otrzymała Złoty Krzyż Zasługi przyznany przez ZASP za Granicą.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2016

Źródła:
1)

aktorka;

Właściwie Kazimiera Kubala 1° v. Iskrzyńska, 2° Albrecht, 3° Szapiro. Była córką Macieja Kubali, jej pierwszym mężem był sufler Eugeniusz Iskrzyński (ślub  4 IV 1918), drugim: przemysłowiec Karol Albrecht, właściciel m.i.in. warsz. kawiarni ,,Ziemiańska” (ślub 20 I 1926 w Warszawie), trzecim: dziennikarz Jerzy Szapiro. Od 24 VI do 15 VIII 1916 brała udział w przedstawieniach Krak. Towarzystwa Operowego. W 1916 zagrała w kręconym w Krakowie niem.-pol. filmie Pod jarzmem tyranów (Tyrannenherrschaft). W sez. 1919/20- 1923/24 występowała w T. Bagatela w Krakowie i już od pierwszych swoich występów zwracała uwagę urodą i wdziękiem. Zagrała tu dużo dobrych ról, takich, jak: Helenka (Grube ryby), Hesia (Moralność pani Dulskiej), Joanna (Ładna historia), Mańka (Ich czworo), Regina (Upiory), Finetta (Ulubieniec kobiet), Consuela (Ten, którego biją po twarzy), Hela (Szczęście Frania), Ilza (Przebudzenie się wiosny), Amelia (Szkoła kokot), Gertruda (Kolega Crampton), Żona (Mężczyzna, zwierzę i cnota). W sez. 1924/25 zaangażowała się do T. Polskiego w Warszawie; debiutowała na scenie T. Małego 17 X 1924 rolą Ity (Szofer Archibald), pisano, że „wnosi na scenę wiośniany wdzięk i promienny urok młodości. Talent jej posiada marzycielskie tony liryczne” (H. Liński), „ma swobodę ruchów, dykcję wyrazistą, wdzięk i prostotę” (J. Lorentowicz). Potem zagrała tu: Panią Rarę (Znajomek z Fiesole), Gianę (Śmierć kochanków), Misię (W sieci). Po ślubie z Albrechtem, na kilka lat zrezygnowała ze sceny, w 1926 zagrała tylko rolę Motruny w filmie Cyganka Aza. W 1930-39 występowała ponownie na scenach warsz.: w sez. 1930/31 w t. Wesoły Wieczór, w 1932/33 w t. Morskie Oko, w T. 8.³° w roli Liliany (No, no, Nanette) oraz w T. Narodowym w rolach Zosi (Wesele) i Elizy (Skapiec). W grudniu 1933 w T. Miejskim w Toruniu występowała gośc. w roli Glay (Grand Hotel). W sez. 1934/35 grała w T. Kameralnym Idę (Mistrz H. Bahra), w T. Wielkim Jane (Rose Marie), w 1935/36 była w zespole T. Wielkiego. W lipcu 1936 wystąpiła gośc. w T. Rozmaitości we Lwowie w roli Glay (Va banque!). W sez. 1936/37 grała w T. 8. 15 w operetce Colette, czyli Miss Loteria, w 1937/38 w t. Wielka Rewia rolę Lucyny (Dudek) oraz jedną z głównych ról w Opiekuj się Amelią. W dniu 23 XI 1938 w T. Narodowym wzięła udział w polonezie, w uroczystym przedstawieniu Mazepy z okazji jubileuszu  J. Śliwickiego. Zagrała w filmach Czy Lucyna to dziewczyna? (1934), Moi rodzice rozwodzą się (1938).

Po wybuchu II wojny światowej, znalazła się ze swym trzecim mężem, w Wielkiej Brytanii. Została czł. Zarządu ZASP-u, powołanego 8 X 1942 w Londynie. W imieniu ZASP-u starała się o fundusze i zorganizowała akcję pomocy dla aktorów przebywających w obozach jenieckich, obozach pracy, łagrach. W kwietniu 1946 pełniła funkcję wiceprezesa, a w lutym 1947 ponownie weszła do Zarządu ZASP-u za Granicą. Później mieszkała m.in. w Szwajcarii i Francji. W 1970 otrzymała Złoty Krzyż Zasługi przyznany przez ZASP za Granicą.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2016

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *