Data urodzenia:
1884-10-30 Wólka Szczawińska
Data śmierci:
1967-06-17 Skolimów
aktorka;
Była córką chłopa, Heliodora Ż., i Józefy z Karpińskich. Ukończyła gimn., a nast. uczęszczała do Szkoły Aplikacyjnej w Warszawie. Na popisie szkolnym w 1909 grała rolę Bogumiły (Sarmatyzm). W lecie 1909 zaczęła występować w zespole M. Przybyłko-Potockiej w Częstochowie. W sez. 1909/10 należała do zespołu H. Czarneckiego w Płocku, Ciechocinku i Włocławku, a w sez. 1910/11 była z tym samym zespołem w Lublinie. W lecie 1911 występowała u H. Halickiego w Ciechocinku, a w sez. 1911/12 w kierowanym przez tegoż zespole w Lublinie. Od maja 1912 grała u B. Oranowskiego w Wilnie, potem zapewne w Sosnowcu, w sez. 1913/14 u F. Rychłowskiego w Kijowie, W okresie I wojny świat. przebywała w Warszawie; występowała kolejno w: T. Udziałowym (sez. 1914/15), T. dla Wszystkich, Ludowym, Nowoczesnym (lato 1915), Współczesnym i znów w Nowoczesnym (sez. 1915/16). W 1917 brała udział w objeździe z M. Mrozińską. Potem występowała znów w Warszawie w T. Ludowym i Sfinks (sez. 1917/18), wiosną 1918 w objazdowym zespole M. Bogusławskiego m.in. w Kaliszu, a jesienią u L. Jaroszyńskiego w Płocku. W 1918-20 grała w T. Miejskim w Łodzi pod kier. F. Rychłowskiego. Od jesieni 1920 do 1930 była stale zaangażowana w T. Polskim w Poznaniu. W sez. 1930/31 występowała w T. Miejskich we Lwowie, 1932 w T. Polskim w Gdyni, 1932-36 w T. Nowym w Poznaniu, a 1936-39 tamże w T. Polskim. Podczas II wojny świat. przebywała w Warszawie. W 1940-41 występowała w jawnym T. Komedia. Po wojnie wróciła do Poznania i grała w 1945-48 w T. Polskim, a w sez. 1948/49 w T. Nowym. Od 1949 do przejścia na emeryturę w 1960 należała stale do zespołu T. Domu Wojska Pol. w Warszawie, przekształconego później w T. Dramatyczny. Na scenie tego teatru obchodziła w 1960 jubileusz pięćdziesięciolecia pracy. Od 1964 przebywała w Schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie. Już w pierwszym roku pracy w teatrze korespondent „Sceny i Sztuki” przyznał jej „wybitne zdolności w zakresie ról liryczno-dramatycznych”. W początkowym okresie grała m.in. Marynę i Rachel (Wesele), Krasawicę (Bolesław Śmiały), Klarę (Zemsta), Młynarkę (Zaczarowane koło). W okresie międzywojennym największe sukcesy odnosiła w rolach komediowych, takich jak np. Katarzyna (Spadkobierca), w której zyskała uznanie autora, a także: Mirandolina (Oberżystka), tyt. w Madame Sans Gene, Starościna (Powrót posła), Żona (Ich czworo), grała też np. Hestię (Wyzwolenie). W ostatnich latach występowała w rolach charakterystycznych, jak np.: Dulska (Moralność pani Dulskiej), Czepcowa (Wesele), Matka (Wczoraj i przedwczoraj), Piastunka (Antygona J. Anouilha), Staruszka (Diabeł i Pan Bóg).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
aktorka;
Była córką chłopa, Heliodora Ż., i Józefy z Karpińskich. Ukończyła gimn., a nast. uczęszczała do Szkoły Aplikacyjnej w Warszawie. Na popisie szkolnym w 1909 grała rolę Bogumiły (Sarmatyzm). W lecie 1909 zaczęła występować w zespole M. Przybyłko-Potockiej w Częstochowie. W sez. 1909/10 należała do zespołu H. Czarneckiego w Płocku, Ciechocinku i Włocławku, a w sez. 1910/11 była z tym samym zespołem w Lublinie. W lecie 1911 występowała u H. Halickiego w Ciechocinku, a w sez. 1911/12 w kierowanym przez tegoż zespole w Lublinie. Od maja 1912 grała u B. Oranowskiego w Wilnie, potem zapewne w Sosnowcu, w sez. 1913/14 u F. Rychłowskiego w Kijowie, W okresie I wojny świat. przebywała w Warszawie; występowała kolejno w: T. Udziałowym (sez. 1914/15), T. dla Wszystkich, Ludowym, Nowoczesnym (lato 1915), Współczesnym i znów w Nowoczesnym (sez. 1915/16). W 1917 brała udział w objeździe z M. Mrozińską. Potem występowała znów w Warszawie w T. Ludowym i Sfinks (sez. 1917/18), wiosną 1918 w objazdowym zespole M. Bogusławskiego m.in. w Kaliszu, a jesienią u L. Jaroszyńskiego w Płocku. W 1918-20 grała w T. Miejskim w Łodzi pod kier. F. Rychłowskiego. Od jesieni 1920 do 1930 była stale zaangażowana w T. Polskim w Poznaniu. W sez. 1930/31 występowała w T. Miejskich we Lwowie, 1932 w T. Polskim w Gdyni, 1932-36 w T. Nowym w Poznaniu, a 1936-39 tamże w T. Polskim. Podczas II wojny świat. przebywała w Warszawie. W 1940-41 występowała w jawnym T. Komedia. Po wojnie wróciła do Poznania i grała w 1945-48 w T. Polskim, a w sez. 1948/49 w T. Nowym. Od 1949 do przejścia na emeryturę w 1960 należała stale do zespołu T. Domu Wojska Pol. w Warszawie, przekształconego później w T. Dramatyczny. Na scenie tego teatru obchodziła w 1960 jubileusz pięćdziesięciolecia pracy. Od 1964 przebywała w Schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie. Już w pierwszym roku pracy w teatrze korespondent „Sceny i Sztuki” przyznał jej „wybitne zdolności w zakresie ról liryczno-dramatycznych”. W początkowym okresie grała m.in. Marynę i Rachel (Wesele), Krasawicę (Bolesław Śmiały), Klarę (Zemsta), Młynarkę (Zaczarowane koło). W okresie międzywojennym największe sukcesy odnosiła w rolach komediowych, takich jak np. Katarzyna (Spadkobierca), w której zyskała uznanie autora, a także: Mirandolina (Oberżystka), tyt. w Madame Sans Gene, Starościna (Powrót posła), Żona (Ich czworo), grała też np. Hestię (Wyzwolenie). W ostatnich latach występowała w rolach charakterystycznych, jak np.: Dulska (Moralność pani Dulskiej), Czepcowa (Wesele), Matka (Wczoraj i przedwczoraj), Piastunka (Antygona J. Anouilha), Staruszka (Diabeł i Pan Bóg).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
