aktorka, lalkarka;

Właściwie Zofia Handzlik, zamężna Szo­stak. Była córką Piotra Handzlika, pra­cownika kolei, i Kunegundy z domu Gondek. Uczę­szczała do szkoły handlowej; uczyła się w Krakowie tańca u E. Koszutskiego i aktorstwa w studio dram. przy krak. T. Ludowym (później Powszechnym) pod kier. J. Wiśniowskiego. W 1925 zdała egzamin ZASP-u. Od 1920 występowała w drobnych rolach w operetkach i t. rewiowych: w krak. operetce pod kier. T. Pilarskiego, w t. objazdowym na Pomorzu pod kier. W. Helleńskiego i M. Szyszyłowicza (sez. 1924/25), w objazdowym zespole krak. T. Nowości pod kier. T. Pilarskiego, z którym występowała m.in. w Stanisławowie, Radomiu (1926) i Tarnowie (1926, 1927). We wrześniu 1933 z grupą aktorów warsz. grała w Płocku. W sez. 1938/39 występowała w t. Cyrulik Warszawski i brała udział w audycjach PR w Warszawie. Podczas okupacji niem. pocz. pracowała jako kelnerka; od 1942 grała w jawnym warsz. t. Nowy Miraż, a w sez. 1944/45 w T. Powszechnym w Krakowie. Po wojnie brała udział w imprezach estradowych organizowanych na tere­nie Krakowa, ponadto w sez. 1945/46 występowała w krak. T. Powszechnym im. Żołnierza Polskiego (Tadrachowa w Moralności pani Dulskiej), w sez. 1946/47 w kabarecie Siedem Kotów, a nast. w krak. T. Muzycznym (Maciejowa w Królowej przed­mieścia). Od 1949 do emerytury, na którą przeszła w 1969, pracowała jako aktorka-lalkarka w T. Gro­teska w Krakowie. W sez. 1964/65 współpracowała z Estradą Łódzką.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994