Data urodzenia:
1893-10-03 Warszawa
Data śmierci:
1957-06-07 Warszawa
aktor, dyrektor teatru
Był synem dyr. teatru Feliksa K i Franciszki z Bystrzańskich. W 1914 ukończył Klasę Dramatyczną przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. W czasie I wojny światowej został przymusowo ewakuowany do Rosji, gdzie w 1915–16 występował w Teatrze Polskim w Moskwie. Po powrocie do kraju w 1918–22 występował w Teatrach Miejskich w Warszawie (głównie na scenach Teatrze Rozmaitości, Teatrze im. Bogusławskiego, i Teatrze Reduta), od 1922 w Teatrze Miejskim w Łodzi (w sezonie 1930/31 pełnił funkcję kierownika Zrzeszenia zawiadującego teatrem, w sezonie 1931/32 był dyrektorem z Karolem Borowskim, a w sezonie 1932/33 ze Stanisławą Wysocką), 1933–35 w Teatrze im. E. Orzeszkowej w Grodnie, 1935–38 w Teatrze Miejskim w Sosnowcu, od 1938 w Teatrze Kameralnym w Częstochowie. Od sezonu 1938/39 objął dyrekcję tego teatru. Funkcję tę pełnił także po zakończeniu II wojny światowej do 1949. 11 maja 1946 obchodził w Częstochowie jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej w roli Borackiego (Powrót do grzechu). W 1949–50 występował w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, w sezonach 1950/51 i 1951/52 w Teatrze Polskim w Warszawie, od 15 sierpnia 1952 do 15 czerwca 1954 był wicedyrektorem Teatru Syrena, w ostatnich latach życia należał do zespołu Teatru Narodowego w Warszawie. Grał początkowo role lekkich amantów, później charakterystyczne, np. Birbanckiego (Dożywocie), Malkolma (Makbet), Cruchota (Eugenia Grandet).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktor, dyrektor teatru
Był synem dyr. teatru Feliksa K i Franciszki z Bystrzańskich. W 1914 ukończył Klasę Dramatyczną przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. W czasie I wojny światowej został przymusowo ewakuowany do Rosji, gdzie w 1915–16 występował w Teatrze Polskim w Moskwie. Po powrocie do kraju w 1918–22 występował w Teatrach Miejskich w Warszawie (głównie na scenach Teatrze Rozmaitości, Teatrze im. Bogusławskiego, i Teatrze Reduta), od 1922 w Teatrze Miejskim w Łodzi (w sezonie 1930/31 pełnił funkcję kierownika Zrzeszenia zawiadującego teatrem, w sezonie 1931/32 był dyrektorem z Karolem Borowskim, a w sezonie 1932/33 ze Stanisławą Wysocką), 1933–35 w Teatrze im. E. Orzeszkowej w Grodnie, 1935–38 w Teatrze Miejskim w Sosnowcu, od 1938 w Teatrze Kameralnym w Częstochowie. Od sezonu 1938/39 objął dyrekcję tego teatru. Funkcję tę pełnił także po zakończeniu II wojny światowej do 1949. 11 maja 1946 obchodził w Częstochowie jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej w roli Borackiego (Powrót do grzechu). W 1949–50 występował w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, w sezonach 1950/51 i 1951/52 w Teatrze Polskim w Warszawie, od 15 sierpnia 1952 do 15 czerwca 1954 był wicedyrektorem Teatru Syrena, w ostatnich latach życia należał do zespołu Teatru Narodowego w Warszawie. Grał początkowo role lekkich amantów, później charakterystyczne, np. Birbanckiego (Dożywocie), Malkolma (Makbet), Cruchota (Eugenia Grandet).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
