Data urodzenia:
1901-07-29 Przemyśl
Data śmierci:
1939-10-02 Warszawa
aktor;
Właściwie Stefan Włodzimierz Hnydziński, także Hnyda. Był synem Jana H. i Franciszki z Czerwińskich. Mężem tancerki Eugenii Potasznik (ślub 10.V. 1928, Warszawa). Uczył się w szkole handlowej w Przemyślu i od 1 VIII 1918 zaczął tam występować na scenie „Fredreum”. Aktorstwa uczył się pod kier. R. Boelkego we Lwowie. W 1919 odbywał służbę wojskową. W sez. 1920/21 debiutował w T. Polskim w Poznaniu, a od sez. 1924/25 został zaangażowany do Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie. Występował na scenach T. Narodowego i Letniego do 1939. Ranny we wrześniu 1939 w czasie bombardowania T. Narodowego, wkrótce zmarł. Obdarzony świetnymi warunkami zewnętrznymi, grał przeważnie role amantów, m.in. Edmunda (Damy i huzary), Jerzego (Fata morgana), Wacława (Zemsta), Agamemnona (Piękna Helena), Janusza (Pan Jowialski), Jakuba (Głupi Jakub), Felka (Przeprowadzka), Antoniego (Pan Damazy), Smugonia (Powrót Przełęckiego), Adolfa (Dziady), Nieznajomego (Kordian). Występował również często w filmach polskich, m.in. (Zew morza, 1927), (Pani minister tanczy,1937), (Czarne diamenty, 1939)
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktor;
Właściwie Stefan Włodzimierz Hnydziński, także Hnyda. Był synem Jana H. i Franciszki z Czerwińskich. Mężem tancerki Eugenii Potasznik (ślub 10.V. 1928, Warszawa). Uczył się w szkole handlowej w Przemyślu i od 1 VIII 1918 zaczął tam występować na scenie „Fredreum”. Aktorstwa uczył się pod kier. R. Boelkego we Lwowie. W 1919 odbywał służbę wojskową. W sez. 1920/21 debiutował w T. Polskim w Poznaniu, a od sez. 1924/25 został zaangażowany do Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie. Występował na scenach T. Narodowego i Letniego do 1939. Ranny we wrześniu 1939 w czasie bombardowania T. Narodowego, wkrótce zmarł. Obdarzony świetnymi warunkami zewnętrznymi, grał przeważnie role amantów, m.in. Edmunda (Damy i huzary), Jerzego (Fata morgana), Wacława (Zemsta), Agamemnona (Piękna Helena), Janusza (Pan Jowialski), Jakuba (Głupi Jakub), Felka (Przeprowadzka), Antoniego (Pan Damazy), Smugonia (Powrót Przełęckiego), Adolfa (Dziady), Nieznajomego (Kordian). Występował również często w filmach polskich, m.in. (Zew morza, 1927), (Pani minister tanczy,1937), (Czarne diamenty, 1939)
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
